Σήμερα ψηφίζουμε…
Νὰ εἴμαστε καλά..
Νὰ ἔχουμε μίαν εὐχάριστον ἠμέρα…
Νὰ καταθέσουμε τὴν ψῆφο μας…
Καὶ μετὰ νὰ πᾶμε στὴν θάλασσα γιὰ …βουτιές!
Ὄχι, δὲν ἔγινα ἀδιάφορη ἐξ αἴφνης…
Ἁπλῶς προετοιμάζομαι!
Στὸ ἕνα μαγαζάκι, αὐτὸ μὲ τὸ Ντατσοῦν, τοῦ Ἀντωνάκη, ἔχουν μαζευτεῖ ὅλα τὰ ἀπορρίματα τῆς τελευταίας 35ετίας. Ἀπελπισμένοι, ἀνθέλληνες, βολεψάκηδες, ξεπουλητᾶδες, ἀπατεῶνες, τρωκτικά… Οἱ ψηφοφόροι τους ψηφίζουν μὲ κεντρικὸν κριτήριον «φοβᾶμαι νὰ εἶμαι μόνος μου ἔξω ἀπὸ τὸ εὐρῶ… Θέλω εὐρωπΕους δυνᾶστες!» Πλανεμένοι οἱ μαῦροι… Ἀλλά τί νά κάνουμε; Καλὰ νὰ πάθουν!
Στὸ ἄλλο μαγαζάκι, αὐτὸ τοῦ «μπᾶτε σκύλοι κι ἀλέστε, μὰ ἀλεστικὰ μὴν δώσετε», τοῦ Ἀλεξέγιεβιτς, ἔχουν μαζευτεῖ κάθε εἴδους ἀπελπισμένοι ἐπίσης, πλανεμένοι ἐπίσης, ποὺ ψηφίζουν μὲ κριτήριον τὴν τσέπην τους. Ἄδειασε ἡ τσέπη καὶ …«ξύπνησαν»! Ἔχουν χεσμένο τὸ ἔθνος ἐτοῦτοι, τὰ ἐθνικά μας κυριαρχικὰ δικαιώματα, τὴν ταὐτότητά μας..
Καὶ οἱ πρῶτοι ἐπίσης χεσμένα τὰ ἔχουν… Ἁπλῶς οἱ πρῶτοι κρατοῦν τὰ προσχήματα…
Βέβαια, ὑπάρχουν κι ἄλλα μαγαζάκια. Αὐτὰ πάλι ἔχουν λίγο ἀπὸ ὅλα. Ἄλλα κατὰ τοῦ μνημονίου… Ἄλλα ὑπέρ του… Ἄλλα κατὰ τῶν συνόρων.. Ἄλλα ὑπέρ τους.. Ἄλλα κατὰ τῆς Εὐρώπης.. κι ἄλλα ὑπέρ της..
Πράσινα (ἄλογα) γιὰ ἀναπτύξεις, μπλέ, πορτοκαλὶ καὶ ῥόζ βδέλλες, κόκκινα σκουφάκια, μπερέδες, κράνη, περικεφαλαῖες…
Ἀλλὰ αὐτοὶ τραβοῦν ἀσθμαίνοντας νὰ εἰσέλθουν στὴν βο(υ)λή… Ὄχι νὰ μᾶς κυβερνήσουν…
Συνήθως γιὰ νὰ μπῇ κάποιος στὶς λίστες τῶν κομμάτων πρέπει νὰ πληροῖ κάποιες προϋποθέσεις. Γιὰ παράδειγμα:

• Νὰ σκύβῃ βαθειά!
• Νὰ λέῃ σὲ ὅλα ὅσα ὑπαγορεύει τὸ κόμμα του πάντα ΝΑΙ.
• Νὰ εἶναι ἀρκούντως ἠλίθιος… 
• Νὰ ἔχῃ ἐμπλακεῖ σὲ διαπλεκόμενα συμφέροντα.
• Νὰ εἶναι σύμφωνος μὲ τὰ ἀφεντικὰ τῆς νέας (καὶ παλαιᾶς) τάξεως.
• Νὰ ἔχῃ ξύλινη γλώσσα…
• Νὰ μπορῇ νὰ κάνῃ κωλοτοῦμπες, πιρουέτες καθῶς καὶ ἅλμα ἐπὶ κοντῷ…
• Νὰ γλείφῃ ἔως λιωσίματος…
• Νὰ ἔχῃ ὄνειρα, σχέδια, προγράμματα ποὺ ἀφοροῦν στὴν ἀποκατάστασιν τῶν γόνων του ἔως 35ης γενεᾶς….

……..
Δὲν γράφω ἄλλα… Καταλάβατε… Ὅλοι μας καταλάβαμε!
Ὄχι τώρα, ἐδῶ κι αἰῶνες καταλάβαμε…
Ἁπλῶς τώρα τελευταῖα τὸ λέμε κι ὅλας…
Δὲν τὸ κρατᾶμε μέσα μας…
Εἶναι γιατὶ ἀντιλαμβανόμαστε μὲ ὅλες μας τὶς αἰσθήσεις πὼς αὐτὸ ποὺ ζοῦμε τελειώνει…
Πὼς αὐτὸ τὸ παιχνίδι, μὲ τοὺς πολὺ κακοὺς καὶ τοὺς πολὺ μαλακούς, φθάνει στὸν τελευταῖον του γύρο….
Νοιώθουμε πλέον πὼς ἡ παράστασις φθάνει στὸ τέλος της…
Πόσες ἐκλογικές ἀναμετρήσεις θά δοῦμε ἀκόμη;
Θά μποροῦμε νά τίς μετρήσουμε ἤ θά χάσουμε τόν λογαριασμό;
Ὅσο κι ἐὰν μᾶς πονᾶ Πατριῶτες, τελειώνει…
Τὸ μόνον ποὺ ἔχουμε πλέον νὰ κάνουμε εἶναι νὰ παραμένουμε ψύχραιμοι, χαμογελαστοὶ κι αἰσιόδοξοι…
Τελειώνει, πράγματι…
Θέλει λίγον χρόνο ἀκόμη, ἀλλὰ τελειώνει…
Τὸ ξέρουμε κατὰ βάθος…
Ἄς πᾶμε λοιπὸν νὰ ψηφίσουμε μὲ χαμόγελο αἰσιοδοξίας…
Ἄλλως τε, ὁ Ἕλλην πάντα μὲ χαμόγελο πήγαινε στὴν μάχη…
Σὲ λίγο θὰ σημάνῃ τὸ προσκλητήριον…
Θὰ πρέπῃ νὰ εἴμαστε ὅλοι ἐκεῖ…
Πανέτοιμοι!
Φιλονόη.

φωτογραφία