«Στὴν πραγματικότητα κανένας δὲν ἔριξε τὴν χούντα…»

Τί στό καλό γράφουμε τόσον καιρό;
Οὐδεὶς ἔριξε τὴν χούντα… Οὐδείς!
Ἔπεσε ἀπὸ ἐξωτερικοὺς δακτύλους, ὅταν πιὰ εἶχε ὁλοκληρωθῇ τὸ αἱματοκύλισμα τῆς Κύπρου…
Καὶ γιὰ νὰ ἐπαναλαμβάνομαι, ἐπεὶ δὴ κάποιοι τὸ ἔχουν ἐν τελῶς παρανοήσῃ, ἡ δικτατορία τῆς 21ης Ἀπριλίου ἀπεχώρησε μόνη της, παραδίδοντας τὰ ἡνία τῆς χώρας στὴν κυβέρνησι Μαρκεζίνη, ποὺ θὰ ὁδηγοῦσε τὴν χώρα σὲ ἐκλογές…
Ὁ Ἰωαννίδης ἀνέτρεψε τὸν Μαρκεζίνη, τὴν κυβέρνησί του καὶ τὸν Παπαδόπουλο, ποὺ διετηροῦσε τὴν θέσι τῆς Προεδρείας, γιὰ νὰ μᾶς παραδόσῃ ὁριστικῶς στὸν Καραμανλῆ…

Τὰ ὑπόλοιπα γνωστά…

Φιλονόη

Βασίλης Ραφαηλίδης-Στην πραγματικότητα, κανένας δεν έριξε τη χούντα, ούτε «τα παιδιά του Πολυτεχνείου», που τα κάναμε μπαντιέρα για να απαλύνουμε τις ενοχές μας για τη δειλία μας…

Η άποψη ενός γνήσιου αριστερού…του Βασίλη Ραφαηλίδη, όπως αυτή είναι καταγεγραμμένη στο βιβλίο του με τον τίτλο «Ιστορία (κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού Κράτους 1830-1974», των εκδόσεων του «Εικοστού Πρώτου»:
 «Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε σοβαρή αντίσταση κατά της χούντας. Το πράγμα περιορίστηκε σε μια τουριστικού τύπου αντίσταση από το εξωτερικό, όπου πρωταγωνιστούσε, όπως και στο κυρίως ειπείν θέατρο, η πληθωρική Μελίνα Μερκούρη, που το ’παιζε Πασιονάρια…

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί η εξέγερση του Πολυτεχνείου ονομάστηκε έπος. Η σημαντικότερη συνέπεια του «έπους» του Πολυτεχνείου, είναι το γεγονός πως η ημέρα της πτώσης του, η 17 του Νοέμβρη, χάρισε το όνομά της στην οργάνωση «17 Νοέμβρη». Επίσης, το «έπος» δημιούργησε εντελώς κατά λάθος μια «ηρωίδα», τη Μαρία Δαμανάκη, της οποίας ο ηρωισμός συνίσταται στην εκφώνηση από το ραδιόφωνο των φοιτητών των συνθημάτων και των ανακοινώσεων της Συντονιστικής Επιτροπής. Πάντως, πολλοί είχαν την ευκαιρία να βάλουν υποψηφιότητα για πολιτικοί εκεί μέσα στο Πολυτεχνείο. Για τον Μίμη Ανδρουλάκη, τον Κώστα Λαλιώτη και τον Στέφανο Τζουμάκα, ηγετικά στελέχη της εξέγερσης, ο δρόμος προς τη βουλή, την πολιτική σκηνή, το πολιτικό παρασκήνιο και την εν γένει ελληνική πολιτική αθλιότητα ξεκινάει από κει.

Όπως και να’ ναι, το «έπος του Πολυτεχνείου» έγινε ένα ισχυρό αντιστασιακό άλλοθι για κείνους που για εφτά χρόνια λούφαζαν, και ξαφνικά έγιναν αντιστασιακοί εν μία νυκτί, καλά προφυλαγμένοι οι περισσότεροι απ’ την πολυκέφαλη μάζα που τους περιέβαλλε πανταχόθεν. Ευτυχώς που η οίηση και ο κομπασμός για ένα έπος ελάχιστα επικό, άρχισε να ξεφουσκώνει σιγά-σιγά».

 Ο Βασίλης Ραφαηλίδης ήταν δημοσιογράφος, συγγραφέας και κριτικός κινηματογράφου. Γεννήθηκε την Πρωτοχρονιά του 1934 στα Σέρβια του νομού Κοζάνης και πέθανε στις 8 Σεπτεμβρίου 2000 στην Αθήνα.

ἀντιπληροφόρησις

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

0 thoughts on “«Στὴν πραγματικότητα κανένας δὲν ἔριξε τὴν χούντα…»

  1. Μα τι συζητάτε κύριοι; Η Χούντα όντως έπεσε ωσάν φρούτο ώριμον! Κατέρρευσε λόγω του βάρους της προδοσίας της Κυπρου, όπως και λόγω της διεθνούς Κρίσης, που μόλις είχε ξεκινήσει και γονάτιζε την Ελληνική Οικονομία (η τιμή του πετρελαίου είχε οκταπλασιαστεί από τον βασιλέα της Σαουδικής Αραβίας).. http://info-war.gr/2013/09/%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AC%CF%81-%CE%B7-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%AE-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BC-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB/

    https://www.facebook.com/photo.php?fbid=649542958393720&set=o.350605492826&type=3

    • Προσωπικῶς δὲν ζητῶ κάτι. Κι ἐπίσης ἔχω διαχωρίσῃ μέσα μου τὰ ὅσα ἀφοροῦσαν τὶς δύο χοῦντες.
      Οὔτε μὲ ἐνδιαφέρουν οἱ δικτατορίες γενικῶς. Μὲ ἐνδιαφέρει ὅμως
      1ον. τὸ νὰ μὴν κατηγοροῦνται ἄδικα κάποιοι, ἐφ’ ὅσον εἶναι ἀθῶοι,
      2ον. τὸ νὰ μὴν στρεβλώνεται ἡ ἀλήθεια καὶ νὰ μὴν προσκυνᾶμε «ἐθνάρχες» ποὺ οὐσιαστικῶς συνήργησαν στὴν ἐθνικὴ καταστροφή καὶ τρίτον
      3ον. τὸ νὰ μὴν ἀθωώνεται ἡ δημοκρατία, γιὰ τὴν ὁποίαν μᾶς ἔχουν πείσῃ πὼς εἶναι τὸ ἱερότερον τῶν ἱερῶν.

      • Συμφωνούμε όσον αφορά την ιστορική αλήθεια (2.) και την επαγρύπνηση που επιβάλλεται να διατηρούμε επί της Δημοκρατίας και κυρίως πάνω σε όσους δρουν με παντιέρα την Δημοκρατία (3.). Εν τούτοις επιτρέψτε μου να ενίσταμαι ως προς την αναγκαιότητα υπεράσπισης ηγετών (1.) που με λάβαρο το Εθνικό Συμφέρον, στέρησαν (ή στερούν, ή θα στερήσουν) το ..Έθνος από αυτονόητες Ελευθερίες του!

Leave a Reply