Χαίρομαι μὲ ὅσα ἔχω…

Χαίρομαι μὲ ὅσα ἔχω...Ὅσο  μικρό, ὅσο λίγο, ὅσο ταπεινὸ κι ἐὰν φαίνεται…
Νὰ χαίρομαι… Νὰ τὸ ἀπολαμβάνω!!! Νὰ ἀφήνομαι καὶ νὰ τὸ ζῶ…!!!
Νὰ «εἰσέρχομαι» στὸ γεγονὸς καὶ νὰ γίνομαι τμῆμα του…
Νὰ γίνομαι ἡ στιγμή, ὁ ἀέρας, ὁ ἦχος, ἡ μυρωδιά, τὸ ἄγγιγμα, τὸ ἄκουσμα…
Εἶναι τόσο λίγος ὁ χρόνος μας ἐδῶ, ποὺ δὲν ἀξίζει τὸν κόπο νὰ ἀπασχολοῦμε τὴν σκέψιν μας μὲ φόβους καὶ ἀμφιβολίες…

Ἡ ζωή μας εἶναι τόσο πολύτιμος, ὅσο τὸ ἀκριβότερο πετράδι…
Εἶναι τὸ μόνον περιουσιακό μας στοιχεῖο καὶ τὸ μοναδικὸ ποὺ μποροῦμε νὰ διαθέσουμε ὅπως θέλουμε…
Ἐὰν θὰ εἴμαστε ἤ ὄχι εὐτυχισμένοι ἐξαρτᾶται ἀπὸ ἐμᾶς…

Ἡ λάμψις τοῦ Ἡλίου εἶναι ἐκεῖ ἔξω καὶ μᾶς περιμένει  γιὰ νὰ μᾶς φωτίσῃ καὶ νὰ μᾶς ποτίσῃ μὲ τὶς ἀκτίνες του.
Δὲν κυττᾶμε αὐτὰ ποὺ ἐχάσαμε οὔτε βασιζόμεθα σὲ αὐτὰ ποὺ ἐλπίζουμε πὼς θὰ ἔλθουν.
Ἡ ζωὴ εἶναι μόνον στὸ τώρα… Οὔτε σὲ ὅσα ἐπέρασαν οὔτε σὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ θὰ ἔλθουν, ἐὰν θὰ ἔλθουν…

Ἐδῶ, τώρα, αὐτὴν τὴν στιγμὴ εἶμαι ἐδῶ!
Αὐτὸ ἀπολαμβάνω καὶ χαίρομαι κι ὄχι κάτι ἄλλο, ποὺ θὰ ἤθελα νὰ εἶμαι ἀλλὰ δὲν …ἔτυχε νὰ γίνω…

Φιλονόη

φωτογραφία

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply