Αὐτὴ ἀκριβῶς εἶναι ἡ πραγματικότης μας!

Αὐτὴ ἀκριβῶς εἶναι ἡ πραγματικότης μας!Εἶδα τὴν παραπάνω ζωγραφιὰ καὶ συνειδητοποίησα, γιὰ ἀκόμη μία φορά, πόσο «σοφὰ πεποιημένα» εἶναι ὅλα γύρω μας.
Προσέξτε την… Καλά!!! Πολὺ καλά!!!
Δὲν λέει πολλὰ ἁπλῶς, ὅπως σχολίαζε ὁ φίλος, ποὺ τὴν δημοσίευσε… Λέει ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ!!!  Τὰ λέει ΟΛΑ!!!
Οὐσιαστικῶς μᾶς περιγράφει τὴν πραγρατικότητά μας, ποὺ ἀρνούμαστε νὰ ἀποδεκτοῦμε.

Ἀκοῦμε παντοῦ γύρω μας φωνὲς γιὰ νὰ ἐνωθοῦμε, νὰ κινητοποιηθοῦμε, νὰ ἐνεργοποιηθοῦμε… νὰ συνεργαστοῦμε, νὰ ὁμαδοποιηθοῦμε, νὰ ξαναβροῦμε τοὺς ἑαυτούς μας, τοὺς ἐνδόξους… Χά!!! Χὰ χὰ χά!

Ποιούς ἑαυτούς μας νά βροῦμε;
Αὐτούς πού πετοῦσαν τούς Ἰταλούς στήν θάλασσα ἤ ἐκείνους πού ἔπνιγαν τούς Πέρσες στήν Σαλαμίνα;
Μήπως νά βροῦμε ἐκείνους τούς ἑαυτούς μας πού πρόδιδαν τούς τριακοσίους στίς Θερμοπύλες ἤ τούς ἄλλους πού παρατοῦσαν στίς ὀρέξεις τοῦ Μωχάμετ Ἄλη τήν Κάσο, τά Ψαῤῥά καί τήν Χίο;
Διότι, τὸ παραδεχόμεθα δὲν τὸ παραδεχόμεθα, κουβαλᾶμε μέσα μας καὶ τοὺς δύο αὐτοὺς ἑαυτούς… Δυστυχῶς!!!
Καὶ τώρα πιὰ ἐκφράζουμε κυρίως τὸν …δεύτερον, τὸν ταπεινό, τὸν ποταπό…

Δυστυχῶς φίλοι μου, ὅσο κι ἐὰν δὲν θέλουμε νὰ τὸ συνειδητοποιήσουμε, ἔχουμε ἀκριβῶς αὐτὸ ποὺ μᾶς ἀξίζει. Ὁλόκληρο…
Πληρώνουμε τὰ λάθη, τὰ πολλὰ λάθη τοῦ παρελθόντος.
Πληρώνουμε τὴν ἀδιαφορία μας γιὰ τὴν ἀμορφωσιὰ τῶν παιδιῶν μας…
Πληρώνουμε τὴν ἀδιαφορία μας γιὰ τὴν ἐπαναλαμβανομένη μας ἀνοχὴ σὲ κυβερνήσεις ἁρπακτικῶν.
Πληρώνουμε τὶς ἐλπίδες ποὺ ἐξαργυρώναμε μὲ περισσότερες προσωπικὲς παραχωρήσεις…
Πληρώνουμε τὴν ἄρνησιν τῆς ἐθνικῆς μας κληρονομιᾶς.
Πληρώνουμε τὴν ἀποποίησιν τῆς ταὐτότητός μας.
Πληρώνουμε τὴν ψευδαίσθησιν τῆς βουγιουκλάκειας ζωῆς μας.
Πληρώνουμε τὸν χαβαλέ… τὸν ἐκπεσμὸ τῶν ἀξιῶν… τῶν ἠθῶν… Τῆς ταὐτότητός μας…
Πληρώνουμε διαρκῶς… Καὶ εἴμαστε, δυστυχῶς, στὴν ἀρχὴ τῶν πληρωμῶν… Τὰ δύσκολα ἀκόμη δὲν τὰ εἴδαμε καὶ δὲν τὰ ζήσαμε…
Εἶναι πίσω… Καὶ εἶναι πολλά…

Μὰ αὐτὸ δὲν μὲ ἐνοχλεῖ οὔτε καὶ μὲ τρομάζει. Οὔτως ἤ ἄλλως πρέπει νὰ τὰ καταφέρουμε καὶ θὰ τὰ καταφέρουμε… Ἁπλῶς πρέπει καὶ νὰ μάθουμε… Διότι ἐὰν δὲν μάθουμε, τότε θὰ πονοῦμε διαρκῶς δίχως ἀποτέλεσμα…
Κι ἐδῶ ἔχουμε μίαν πραγματικότητα ποὺ δὲν θέλουμε νὰ ἀποδεχθοῦμε, ἀποκρύπτοντάς την πίσω ἀπὸ ἐλπίδες ἀνούσιες…
Διότι αὐτὸ ποὺ θὰ θέλαμε δὲν πρόκειται νὰ ἔλθῃ κι αὐτὸ ποὺ πρέπει νὰ ἔχουμε δὲν εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ τὸ ἀποδεχθοῦμε…

Οὔτε ὅμως θὰ ἔπρεπε νὰ τρομάζῃ κάποιον ἀπὸ ἐμᾶς ἡ σημερινή μας κατάστασις.
Ἡ διαβίωσις τοῦ ἀνθρώπου στὴν γῆ ἐμπεριέχει τὴν λέξιν ἀγώνα. Ἀγώνας γιὰ τὰ πάντα, ποὺ πασχίσαμε νὰ ξεχάσουμε…
Καὶ ἔρχονται οἱ συνθῆκες, τὰ νέα δεδομένα, γιὰ νὰ μᾶς ὑποχρεώσουν νὰ ἀνασυνταχθοῦμε… Νὰ ὀπισθοχωρήσουμε σὲ ἄλλες θέσεις, ποὺ ξεχάσαμε, χάνοντας  πολλά, ἀλλὰ σίγουρα μαθαίνοντάς μας καὶ πολλὰ περισσότερα…
Καὶ μέσα στὰ πρῶτα ποὺ ὀφείλουμε νὰ μάθουμε εἶναι ἡ ΑΝΑΓΚΗ τῆς κοινῆς Ἐθνικῆς θέσεως καὶ στάσεως ζωῆς.

Γιὰ τὴν ὥρα σκορπιζόμαστε. Διαλύουμε κάθε δομὴ καὶ ὑποδομὴ αὐτοῦ ποὺ εἴχαμε ἔως τώρα καὶ ποὺ μᾶς ὁδήγησε στὶς σημερινὲς συνθῆκες. Καταστρέφονται τὰ πάντα καὶ αὐτό, ἐὰν τὸ δοῦμε ἀπὸ κάποιαν ἀπόστασιν, κι ὄχι ἀπὸ τὴν θέσιν αὐτοῦ μετέχει καὶ συνεπῶς  πονᾷ, θὰ μᾶς βοηθήσῃ νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς καλῶς συμβαίνουν ὅσα συμβαίνουν. Καὶ συμβαίνουν καλῶς διότι δὲν ὑπάρχει κάτι κοινὸ στὴν σημερινή μας κοινωνία, ἱκανὸ νὰ μᾶς δέσῃ καὶ νὰ μᾶς ἐνώσῃ, πλὴν τῆς κοινῆς συνειδητοποιήσεως γιὰ καταπάτησιν τῆς δικαιοσύνης καὶ τοῦ Συντάγματος. Ἐκτὸς αὐτῶν ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι καὶ ῥευστὰ καὶ ἀσαφῆ. Διότι ἄλλος θεωρεῖ πὼς θίγονται τὰ ἐθνικά μας συμφέροντα κι ἄλλος θεωρεῖ πὼς θίγονται μόνον τὰ οἰκονομικά μας συμφέροντα. Ἄλλος θεωρεῖ πὼς χάνεται ἡ Πατρὶς κι ἄλλος μόνον πὼς χάνονται οἱ κόποι μίας ζωῆς. Κι ἐπεὶ δὴ θὰ μποροῦσα νὰ ἀναλύω γιὰ ὧρες τὸ πόσες θέσεις, ἀντιθέσεις, ἀπόψεις, θεωρήσεις, συμπεράσματα καὶ στοχοποιήσεις ὑπάρχουν, θὰ περιοριστῷ μόνον στὸ πασιφανές: δὲν ὑπάρχει κοινὸς τόπος ἐπικοινωνίας ἀλλὰ καὶ οὔτε θὰ ὑπάρξῃ, ἔως τῆς στιγμῆς ἐκείνης ποὺ θὰ πετάξουμε ἀπὸ ἐπάνω μας ὅλα αὐτὰ τὰ περιττά, τὰ ἄσχημα καὶ τὰ ψευδῆ.
Καὶ εἶναι πολλά… Καὶ τὸ …ξεφλούδισμα μόλις ἄρχισε!

Ὅλοι μας ξέρουμε πὼς κάτι πρέπει νὰ συμβῇ ἀλλὰ οὐδὲ ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς συμφωνεῖ μὲ τὸν διπλανό του γιὰ τὸ τὶ πρέπει νὰ εἶναι αὐτὸ ποὺ πρέπει νὰ συμβῇ…
Κι ἔτσι διαιωνίζονται οἱ καταστάσεις καὶ οἱ δυστυχίες αὐξάνονται,  οἱ ἐλπίδες ἀναπτερώνονται ἤ ἐξατμίζονται, ἀναλόγως τῆς στιγμῆς, ἐν ᾦ ταὐτοχρόνως ὁδεύουμε ταχύτατα γιὰ τὴν ἀπόλυτον ἰσοπέδωσιν!!!

Ἡ πραγματικότης λοιπόν, ὠς ἔχει σήμερα, εἶναι ἡ ἐξῇς:
Ὅλοι ἀκολουθοῦν αὐτὸ ποὺ νομίζουν πὼς πιστεύουν*, ἀνεξαρτήτως ἐὰν τὸ θέλουν ἤ ἐὰν τὸ θεωροῦν λογικό. Τὸ ἀκολουθοῦν ὅμως καὶ τὸ ἐξυπηρετοῦν διότι τοὺς …ἐξυπηρετεῖ…
Ὁ ὑπάλληλος τῶν τραπεζῶν, ἀνεξαρτήτως βαθμίδος, θὰ ὑπακούσῃ στὶς ἐντολὲς τῶν ἀφεντικῶν του, εἶτε εἶναι πολιτικός, εἶτε δάσκαλος, εἶτε ἰατρός,  εἶτε δικηγόρος, εἶτε ἁπλὸς ἀστυνομικόες, εἶτε καὶ τὸ …παιδί του, ποὺ ἀπὸ μίαν πρώτη ματιὰ φαίνεται νὰ κάνῃ …ἀντίστασιν!!!
Συζητᾶμε φυσικὰ πάντα γιὰ τὸ ἴδιο παιδί, ποὺ ἔχει ἐκπαιδευθῇ ἀπὸ τὸ ἴδιο σύστημα, μὲ τοὺς ἰδίους δασκάλους, καὶ ποὺ πάντα χρηματοδοτοῦν οἱ ἴδιοι …ἐργοδότες, πρὸ κειμένου νὰ τὸ ἐλέγχουν καλλίτερα… Κι ἔτσι αὐτὸ τὸ παιδί (κι ὄχι μόνον!!!) ἐπίσης ὑπηρετεῖ, ἐξυπηρετεῖ καὶ περιφρουρεῖ τὸν τομέα τῆς «ἀντιδράσεως», διότι τὰ γνωστὰ ἀφεντικὰ ἔχουν φροντίσῃ νωρίτερα νὰ …προλάβουν τὸ κακό, δημιουργῶντας ὁμάδες, κόμματα, κινήματα γιὰ ὅλα τὰ γοῦστα! Αὐτὴ ἀκριβῶς εἶναι ἡ πραγματικότης μας!2
Κι ἔτσι, ἄν καὶ οὐσιαστικῶς κάνουμε πολλὲς τρύπες στὸ …νερό, ἐμεῖς πιστεύουμε πὼς πρέπει νὰ ἐξακολουθήσουμε… νὰ κάνουμε τρύπες στὸ νερό!!!
Καὶ θὰ ἐξακολουθοῦμε ἔτσι ὤς ἐκείνην τὴν στιγμὴ ποὺ θὰ μᾶς ὑποχρεώσῃ ἡ ΑΝΑΓΚΗ νὰ πετάξουμε τὶς μάσκες, τὰ προσωπικά μας βολέματα, τὰ ὅποια πάθη μας, τὶς βολές μας, τὶς ἐλπίδες μας καὶ νὰ δοῦμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ τὴν πραγματικότητα κατάματα: Ἐὰν δὲν ἀλλάξουμε ἐμεῖς, ἀλλαγὴ δὲν ἔρχεται!!! Ἐὰν δὲν γίνουμε ἐμεῖς αὐτὸ ποὺ θὰ θέλαμε νὰ εἶναι οἱ ἄλλοι, κοινωνίες δὲν φτιάχνουμε…
Ἐὰν δὲν γίνουμε ἐμεῖς τὰ φωτεινὰ παραδείγματα, ἄνθρωποι γύρω μας δὲν θὰ βρίσκονται…

Τόσο ἁπλᾶ…

Φιλονόη.

Υ.Γ.1. Νὰ μὴν βγῇ κάποιος νὰ πῇ πὼς στὴν παραπάνω εἰκόνα βλέπουμε τὸ χάσμα τῶν γενεῶν… Διότι κι αὐτὸ νὰ βλέπουμε, ποὺ δὲν τὸ βλέπουμε, τεχνητὸ εἶναι. Χάσμα γενεῶν γιὰ χιλιάδε χρόνια δὲν ὑπῆρχε. Εἶναι κι αὐτὸ έφεύρημα τῆς ἐποχῆς μας, γιὰ νὰ δικαιολογήσῃ τὰ ἀδικαιολόγητα!

Υ.Γ.2. Ποιά εἶναι ἡ πραγματική …πραγματικότης μας; Ὅλοι, μὰ ΟΛΟΙ, γιὰ τὸ ἴδιο ἀφεντικὸ δουλεύουμε… Ἡ διαφορετικότητα, αὐτὸ δῆλα δὴ ποὺ θὰ ἐξυπηρετῇ ἐμᾶς κι ὄχι τοὺς ὅποιους …ἀφεντικούς, εἶναι αὐτὸ ποὺ πράγματι χρειαζόμαστε ἀλλὰ θέλει κόπο γιὰ νὰ τὸ βροῦμε!

Υ.Γ.3. Ἔχω κι ἄλλα… Πολλά… Γιὰ τὰ κόμματα, τὰ κινήματα, τὶς παρατάξεις, τά… Ἀφῆστε τὰ γιὰ τὴν ὥρα… Στὸ ἐδῶ καὶ τώρα, ποὺ μᾶς συμβαίνουν αὐτὰ ποὺ μᾶς συμβαίνουν, εἴμαστε καὶ συνεργοὶ καὶ συμμέτοχοι καὶ συνένοχοι!

*Νομίζουν πὼς πιστεύουν διότι γιὰ νὰ πιστεύῃς κάτι πρέπει νὰ ἔχῃς ἀποδείξεις. Πίστις δὲν εἶναι κάποιο δόγμα ἀλλὰ κάποια ἀλήθεια ποὺ ἀποδεικνύεται ἐπιστημονικῶς. Ἄρα καὶ σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖον παίξαμε καὶ …χάσαμε!!!

φωτογραφία

καὶ ἀπεικόνισις ἀπὸ ἐδῶ.

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply