Εἶναι καί οἱ πραιτωριανοί ἄνθρωποι;

Ἐχθὲς λοιπόν, ἀναζητῶντας φωτογραφίες στὸ διαδίκτυον, γιὰ ἄσχετον θέμα, ἔπεσα ἐπάνω σὲ αὐτὴν τὴν εἰκόνα:

Νά σᾶς πῶ ὅτι γέλασα; Ψέμμα θὰ εἶναι…
Ἁπλῶς συνειδητοποίησα πὼς ναί, κι αὐτὰ τὰ περίεργα ὄντα, μὲ τὶς στολές, μὲ τὰ ῥόπαλα καὶ μὲ τὰ κράνη κάπου μέσα τους κρύβουν κάποιες σωματικὲς ἀνάγκες. Κι αὐτὲς οἱ ἀνάγκες δὲν μποροῦν νὰ καταπιέζονται γιὰ πάντα…
Ἀκόμη, θέλουν δὲν θέλουν, ἐνυπάρχουν ἐντὸς ἀνθρωπίνων σωμάτων.

Βέβαια, ὅταν συζητᾶμε γιὰ αὐτὴν εἰδικῶς τὴν φυλὴ πρέπει νὰ παραμένουμε ἰδιαιτέρως προσεκτικοί.
Ναί, ἴσως κάποια ἄτομα νὰ παραμένουν ἄνθρωποι… Σὰν ἄτομα ὅμως…
Ὅταν ὅμως αὐτά τά ἄτομα ἐνυπάρχουν μέσα σέ ἕνα σύνολον ὁμοίων τους; Τότε μποροῦμε νά τούς ὑπολογίσουμε γιά ἀνθρώπους κι ὄχι γιά καλοκουρδισμένες μηχανοῦλες, πού ΠΡΕΠΕΙ νά κάνουν τό ἕνα ἤ τό ἄλλο; (Συνήθως βίας καμώματα…!!!)
Ἤ ὄχι;

Ἀπὸ τὴν ἄλλην…
Συζητῶντας μὲ φίλο ἀριστερό, ποὺ στὶς κινητοποιήσεις τοῦ ΠΑΜΕ πάντα συμμετέχει, μοῦ εἶπε πὼς δὲν μποροῦσαν νὰ ἀφήσουν ἀφρούρητη τὴν βο(υ)λὴ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2011, διότι θὰ ἐπικρατοῦσε ἀναρχία.
Ἐὰν λοιπὸν τὸ δοῦμε ἀπὸ τὴν δική του σκοπιά, ναί, τὸ ΠΑΜΕ ἐκείνην τὴν ἡμέρα ἀπέτρεψε τὴν ἀναρχία… Δίχως νὰ φοροῦν τὰ ῥοῦχα τῶν πραιτωριανῶν, κρατῶντας μόνον τὰ σχετικά τους στειλιάρια, ἐπέτυχαν αὐτὸ ποὺ οὐδεὶς περίμενε: νὰ ἀπωθήσουν τὸ πλῆθος:
Λειτουργῶντας ὅμως σὰν …ὑποκατάστατα πραιτωριανῶν!!!
Κάτι ποὺ τελικῶς ἔχουν κάνῃ πολλοί, κατὰ καιρούς, εἶτε εἶναι ἔνστολοι εἶτε ὄχι.

Ὑποστηρίζοντας κάποιο καθεστὼς οὐσιαστικῶς προστατεύουν τὸ κράτος ποὺ ΟΛΟΙ μας θέλουμε νὰ λειτουργῇ… Ἀσχέτως φυσικὰ τοῦ ἐὰν λειτουργῇ, ἤ ὄχι…

Συνεπῶς;
Τί πρέπει νά κάνω τώρα;
Νά ἀρχίσω νά βλέπω εῖτε τό ΠΑΜΕ εἶτε τούς ΜΑΤατζῆδες μέ συμπάθεια;
Ἀδύνατον…
Καὶ εἶναι ἀδύνατον κάτι τέτοιο διότι ἄλλο τὸ νὰ θέλουμε νὰ λειτουργῇ τὸ κράτος σωστὰ κι ἄλλο τὸ νὰ ὑπερασπίζονται οἱ ΜΑΤατζῆδες κάτι σάπιο, ποὺ παρουσιάζεται ὡς κράτος*.
Κι ἐπεὶ δὴ στὸ παρελθὸν πράγματι πολλοὶ ἔνστολοι ὑπεστήριξαν μὲ αὐτοθυσία τὸ κράτος, ὅταν ἀκόμη αὐτὸ εἶχε τὸν ἐθνικό του χαρακτήρα,  θὰ ἔπρεπε, φυσιολογικῶς, νὰ θεωρήσω πὼς ὅλοι αὐτοὶ καλῶς κάνουν, ἐὰν καὶ οἱ προκάτοχοί τους καλῶς ἔκαναν…
Μόνον ποὺ ὑπάρχει μία διαφορὰ πολὺ οὐσιώδης.
Τότε οἱ κρατοῦντες ἔπειθαν πὼς δουλεύουν γιὰ τὰ ἐθνικὰ συμφέροντα. Ἄρα καὶ οἱ ἔνστολοι εἶχαν ἐνδείξεις ἤ ἀποδείξεις, πρὸ κειμένου νὰ ἐξακολουθοῦν τὴν στήριξίν τους, παραμένοντας πιστοὶ στὰ ἰδεώδη τους.
Ἄλλως τὲ τότε, ἀκόμη, τὸ  κράτος ἦταν ταὐτισμένο μὲ τὴν Πατρίδα… Τώρα ἀρχίζουν νὰ διαχωρίζονται αὐτά… Καὶ θέλουν τὸν χρόνο τους φυσικά…

Τώρα ὅμως οἱ κρατοῦντες πείθουν καὶ ἀποδεικνύουν καθημερινῶς πὼς δουλεύουν κατὰ τῶν ἐθνικῶν συμφερόντων.
Συνεπῶς, ἐὰν τὸ ἔνστικτο κάποιου τοῦ ὑπαγορεύει νὰ ὑπερασπιστῇ τὸ κράτος, ἐπεὶ δὴ αἰσθάνεται ἤ πιστεύει ἤ συμβαίνει νὰ εἶναι τὸ κράτος ὅλων τῶν Ἑλλήνων, τότε σὲ ἕναν βαθμὸ ἀθωώνονται. Ὄχι γιὰ τὰ πάντα, ἀλλὰ γιὰ κάποια ἀπὸ τὰ πεπραγμένα τους.
Ἐπί τῆς παρούσης ὅμως; Εἶναι πράγματι ἔτσι; Ἤ μήπως αὐτά τά ὄντα, παραμένοντας ὡς στρατιῶτες ἀπολύτως ἐλεγχόμενοι, ἁπλῶς καταφέρνουν νά μεγιστοποιοῦν τό ἔγκλημα πού διαπράττεται κατά τῆς κοινωνίας μας;

Μεγιστοποιοῦν τὸ ἔγκλημα.
Κάθε ἕνας, εἶτε κρατᾷ τὴν ἀκριβή του πέννα, εἶτε κρατᾷ στειλιάρι, εἶτε κρατᾷ ῥόπαλον, κρατᾷ ἁπλῶς ἕνα ὅπλον ποὺ σήμερα στρέφεται κατὰ τῶν ἐθνικῶν συμφερόντων, παραμένοντας ἐχθρὸς τοῦ Ἕλληνος. Καὶ εἶναι ἡ πρώτη περίοδος στὴν ἱστορία μας ποὺ ὁ ἀστυνομικός, τὸ κομματόσκυλο, ὁ συνδικαλιστὴς ἀρχίζει ἐπὶ τέλους νὰ θεωρεῖται ἐχθρός, συνολικὰ καὶ συλλογικά… Καὶ εἶναι ἐχθρός… Καὶ πρέπει νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ αὐτόν… Καὶ θὰ ἀπαλλαγοῦμε…
Στὴν ὥρα του…

Πάντως, γιὰ νὰ πατᾶμε γερὰ στὰ πόδια μας, πρέπει νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς ὅλοι αὐτοὶ θὰ φθάσουν ἔως τὸ τέλος (τους) μὲ τὸν αὐτὸν τρόπο.
Ἔχουν πάρῃ τὶς ἀποφάσεις τους καὶ δὲν μποροῦν νὰ ὑποχωρήσουν.
Εἶναι κι αὐτοί, τώρα, ταγμένοι στὸ νὰ προασπίζουν τὴν ἐξουσία. Τὸ ἐὰν ἡ ἐξουσία εἶναι καλὴ ἤ κακὴ δὲν τοὺς ἀπασχολεῖ, διότι ὑπερισχύει ἤ ἡ φωνὴ τῆς λογικῆς τους ἤ ἡ φωνὴ τοῦ συναισθήματός τους, ποὺ τοὺς κρατᾷ
Θεωρητικῶς νίκησαν οἱ ἐργοδότες τους καὶ φυσικά, γιὰ λόγους ἐπιβιώσεως, πρέπει νὰ παραμείνουν στὸ στρατόπεδον ποὺ ἐπέλεξαν.
Αὐτὸ ὅμως ποὺ δὲν γνωρίζουν εἶναι πὼς ἐπεὶ δὴ ἀκριβῶς εἶναι λάθος τὰ πάντα, ἀκριβῶς γιὰ αὐτὸν τὸν λόγο καὶ θὰ καταῤῥεὐσουν ἐν μίᾳ νυκτί…
Καὶ δυστυχῶς, γιὰ ὅσους δὲν θέλουν νὰ τὸ πάρουν ἀπόφασιν, τὴν προδοσία πολλοὶ ἠγάπησαν…
Τὸν προδότη ὅμως οὐδείς…
Καὶ ἡ Μοίρα τοῦ προδότου, πάντα, σὲ κάθε περίοδον τῆς ἱστορίας, σὲ ὅλους τοὺς λαούς, ἦταν προδιαγεγραμμένη.

Φιλονόη

Υ.Γ. Νά τούς συμπαθήσω λοιπόν ἤ νά τούς λυπηθῷ; Εἰλικρινῶς… Τοὺς λυπᾶμαι… Περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλον ἀσθενή, λυπᾶμαι αὐτούς.

φατσοῦλες;

*Ὁ Κράτος καὶ ὁ Βίας ἦταν οἱ δεσμοφύλακες τοῦ Προμηθέως. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς δῆλα δή, γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες, ἡ ἔννοια κράτος εἶναι καὶ λάθος καὶ ἐχθρική. Συνεπῶς, ἐὰν κρατήσουμε μόνον τὰ ἱστορικὰ δεδομένα καὶ τὴν ἐτυμολογία, ὅλοι αὐτοὶ ποὺ πασχίζουν νὰ διασώσουν τὸ κράτος εἶναι ἐχθροί μας. Ἐπίσης, γιὰ νὰ μὴν ἔχουμε ψευδαισθήσεις, κάθε κράτος, μὲ τὴν μορφὴ ποὺ τὸ γνωρίζουμε σήμερα, πρέπει νὰ καταστραφῇ. Ἀπὸ τὸ μικρότερο, ἔως τὸ μεγαλύτερον, ποὺ λέγεται Εὑρωπαϊκὴ Ἔνωσις καὶ Ἠνωμένες Πολιτεῖες ἤ Ῥωσσία καὶ Κινα καὶ Ἰνδία καί… Διαλέξτε ἐσεῖς τὸ πόσα καὶ ποῦ εἶναι αὐτά… Θὰ συμβῇ… Ὄχι, δὲν θὰ χάσουμε τὶς ἐθνικές μας ταὐτότητες. Ἀπὸ τὴν βία τοῦ Κράτους θὰ ἀπαλλαγοῦμε!

Φωτογραφίες ἀπὸ ἐδῶἐδῶ καὶ ἐδῶ.

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply