Ἀνταγωνιστικότης;

Γιατί όλοι οι πολιτικοί και οι τοκογλύφοι ζητούν από εμάς να γίνουμε ανταγωνιστικοί, ενώ οι ίδιοι δημιούργησαν το πιο αφιλόξενο, το πιο διεφθαρμένο και μη λειτουργικό κράτος για νέες επενδύσεις; Ἀνταγωνιστικότης;

Η Ελλάδα όχι μόνο δεν είναι ανταγωνιστική, σε σχέση με άλλες χώρες, αλλά υποχρεώνει ακόμα και τους Έλληνες επιχειρηματίες να μεταφέρουν τις έδρες των εταιρειών τους στο εξωτερικό..
Τα ίδια λαμόγια της πολιτικής έδιωξαν τους εφοπλιστές και τους υποχρέωσαν να αλλάξουν σημαία στα καράβια τους.

Πόσα δισεκατομμύρια σε φόρους έχασε διαχρονικά η Ελλάδα από την συγκεκριμένη, μη ανταγωνιστική φορολογική πολιτική;
Πόσες επενδύσεις χάθηκαν εξαιτίας της προδοτικής αυτής στάσεως, που εξυπηρετούσε οικονομικά τα ξένα συμφέροντα;

Κι από πάνω αυτοί οι άθλιοι μας δουλεύουν και μας εγκαλούν για την προβληματική ανταγωνιστικότητα, ενώ ευθύνονται οι ίδιοι για τον διπλασιασμό του κόστους των υπηρεσιών και των εμπορευμάτων, με την εξωφρενική φορολόγηση στην πώληση, στα καύσιμα και στην ενέργεια.

Αν σας μιλήσει κάποιος πολιτικός για ανταγωνιστικότητα επιβραβεύστε τον με αυγά, γιαούρτια, ντομάτες κι άλλα, μη ανταγωνιστικά, Ελληνικά προϊόντα.

Σίγμα

Σε μια επταετία έκλεισαν 229.000 μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις στην ΕλλάδαἈνταγωνιστικότης;2

Βαρύ πλήγμα υπέστη η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα στα χρόνια της κρίσεως, καθώς μέσα σε μια επταετία, την περίοδο 2008-2014, εξαφανίστηκαν από τον επιχειρηματικό χάρτη της χώρας περίπου 229.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις και απωλέσθησαν περί τις 700.000 θέσεις εργασίας. Οι αιτίες, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στην τελευταία μηνιαία έκδοση του ΚΕΠΕ (Κέντρο Προγραμματισμού Οικονομικών Ερευνών), δεν σχετίζονται μόνο με τις δυσκολίες που προκάλεσε η οικονομική κρίση και κυρίως η περιορισμένη δυνατότητα προσβάσεως των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην τραπεζική χρηματοδότηση. Η οικονομική κρίση ήταν μάλλον αυτή που ανέδειξε τα δομικά προβλήματα της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα και δη τον μεγάλο βαθμό εξαρτήσεώς της από την εγχώρια ζήτηση και την υποεπένδυση στην παραγωγή διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών και υπηρεσιών.

Το 2014, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Κομισιόν, ο αριθμός των ΜμΕ ήταν μειωμένος κατά 26,6% σε σύγκριση με το 2008, προκαλώντας παράλληλα μείωση προστιθέμενης αξίας κατά 40,2% (από 55 δισ. ευρώ το 2008 σε 32,8 δισ. ευρώ το 2014) και της απασχολήσεως κατά 29,3%. Το πλήγμα ήταν βαρύτερο για την κατηγορία των μεσαίων επιχειρήσεων, με τον αριθμό τους να μειώνεται στην επταετία κατά 35%, την απασχόληση να συρρικνώνεται κατά 36,3% και την προστιθέμενη αξία να υποχωρεί κατά 41,5%. Όπως αναφέρεται στην μελέτη (την οποία υπογράφει η κ. Έρση Αθανασίου, ερευνήτρια του ΚΕΠΕ) η κρίση ενδέχεται να δημιούργησε σοβαρότερα προβλήματα επιβιώσεως στις μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις (με προσωπικό κάτω από 250 άτομα) σε σχέση με τις μικρές (που απασχολούν λιγότερους από 50 εργαζομένους), καθώς το μεγαλύτερο μέγεθος τείνει να συνεπάγεται υψηλότερα πάγια λειτουργικά έξοδα, μεγαλύτερες δανειακές ανάγκες και ενδεχομένως μικρότερη ευελιξία ως προς την προσαρμογή σε μεταβαλλόμενες συνθήκες της αγοράς. Επιπλέον, η έστω και μερική αναπλήρωση επιχειρήσεων που εξέρχονται από την αγορά με την είσοδο νέων επιχειρήσεων είναι πολύ δυσκολότερη στην περίπτωση των μεσαίων επιχειρήσεων από ό,τι στην περίπτωση των πολύ μικρών και μικρών, καθώς η ίδρυση μεσαίου μεγέθους μονάδων έχει πολύ υψηλότερες προϋποθέσεις από πλευράς κεφαλαίων και τείνει να απαιτεί ευνοϊκότερο οικονομικό κλίμα.

Οι κλάδοι των ΜμΕ στους οποίους παρατηρούνται οι μεγαλύτερες απώλειες είναι των κατασκευών και του χονδρικού και λιανικού εμπορίου. Συγκεκριμένα, ο κλάδος των κατασκευών μετράει κατά την εξεταζόμενη περίοδο την απώλεια 82.000 επιχειρήσεων, 215.000 θέσεων εργασίας και 2,5 δισ. ευρώ προστιθέμενης αξίας και ο κλάδος του εμπορίου την απώλεια 61.000 επιχειρήσεων (σ.σ. πρόκειται για το καθαρό ισοζύγιο), 206.000 θέσεων εργασίας και 9,6 δισ. ευρώ προστιθέμενης αξίας.

Τα παραπάνω υποδηλώνουν τις σοβαρές ανισορροπίες του αναπτυξιακού μοντέλου της ελληνικής οικονομίας και δη την υπερκατανάλωση και τον συνεπαγόμενο υπερδανεισμό δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, την υπερεπένδυση στην κατοικία, την στροφή του παραγωγικού προσανατολισμού περισσότερο προς την ικανοποίηση εσωτερικών αναγκών και λιγότερο προς την διεκδίκηση μεριδίων στις διεθνείς αγορές.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply