Ἐκεῖ κάποτε ζοῦσαν ἄνθρωποι…

Στὴν εἰκόνα βλέπουμε ἔργα εἰρήνης, κάποιων, ποὺ τώρα πολὺ πιθανὸν νὰ μὴν ὑπάρχουν.
Ἕνας μεγάλος ἐξώστης, γλαστροῦλες, μὰ δίχως ζωὴ γύρω τους.
Οἱ ἄνθρωποι ἤ ἔφυγαν ἤ σφαγιάσθησαν ἀπὸ τοὺς μισθοφόρους τῆς ISIS.

Ἐκεῖ κάποτε ζοῦσαν ἄνθρωποι..

Δεξιὰ κι ἀριστερά, οἱ σκιές, προέρχονται ἀπὸ κάποιους Ῥώσσους στρατιῶτες, ποὺ ἐπιχειροῦν στὴν περιοχὴ καὶ ἀπέναντί τους στέκεται, ὡς θλιβερὴ ἀνάμνησις τῶν εἰρηνικῶν ἔργων, αὐτὸ τὸ οἴκημα.
Ἔρημο, μισοκατεστραμμένο πλέον, ἀλλὰ ὑπαρκτό.

Αὐτὴ ἡ εἰκόνα μοῦ θύμησε τὸν ἐξώστη μίας θείας ποὺ κατοικοῦσε σὲ μία ἐπαρχιακὴ πόλιν. Ἔτσι κι αὐτός, μὲ πολλὰ λουλούδια, πολλὰ καθίσματα, πολὺ χῶρο γιὰ νὰ φιλοξενῇ τοὺς ἐπισκέπτες καὶ  μὲ κάγκελα χειροποίητα, ἀπὸ κάποιον παραδοσιακὸ σιδερά.
Πρώτου ὀρόφου κι αὐτός, φωτεινός, ἁπλός, νοικοκυρεμένος, μὲ ἀνθρώπους νὰ τὸν περιποιοῦνται, νὰ τὸν ἀπολαμβάνουν, νὰ τὸν μοιράζονται μὲ τοὺς ἀγαπημένους τους…
Ἀκόμη ὑπάρχει μὰ λιγότερο …ζωντανός, ἐφ΄ ὅσον ἡ θεία ἐδῶ καὶ χρόνια μᾶς ἄφησε.

Συνειτητοποίησα, γιὰ ἀκόμη μίαν φορά, τὴν ἀγωνία τοῦ ἀνθρώπου νὰ ἀπολαύσῃ τὶς μικρές, καθημερινὲς χαρές, ποὺ τὸ ἐφήμερον τοῦ βίου του τοῦ προσφέρει, ἀλλὰ κι ἀπὸ τὴν ἄλλην αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ ἐφήμερον.
Οἱ ἄνθρωποι ποὺ ζοῦσαν ἐκεῖ μέσα, μὲ τὶς χαρές τους καὶ τὶς λύπες τους, πολὺ πιθανὸν σήμερα νὰ μὴν ὑπάρχουν.
Τὰ ἔργα τους, τὰ σημάδια τους ὅμως παραμένουν γιὰ νὰ θυμήζουν καὶ τὸ ἐφήμερον καὶ τὴν ἀστραπιαία ἀνατροπὴ τῶν πάντων, ἀπὸ μία …τυχαιότητα!!! (Ὅσο ..«τυχαιότητα» μποροῦμε νὰ θεωρήσουμε τὸ ὅ,τι ἡ Συρία ἐδῶ καὶ αἰῶνες διαρκῶς ἐμποδίζει τὰ σχέδια τῶν τραπεζιτῶν γιὰ ἐκμετάλλευσιν τῶν ἐδαφῶν της. Σὰν νὰ τὸ κρατοῦσαν …«μανιάτικο» γιὰ τὴν Συρία.).

Ἡ Συρία εἶναι ἁπλῶς ἔνα ἀκόμη σύμπτωμα τῆς βίας ποὺ σαρώνει τὸν πλανήτη ἐδῶ καὶ αἰῶνες.
Μίας βίας ποὺ ἐφαρμόζεται ἀδιακρίτως καὶ πάντα μὲ σκοπὸ τὸ κέρδος, δίχως σεβασμὸ στὸν ἀνθρώπινο παράγοντα καὶ μὲ ἀποτέλεσμα τὴν διατήρησιν τῆς δουλείας τῶν λαῶν, σὲ ὅλα τὰ μήκη καὶ πλάτη τοῦ κόσμου μας.
Αὐτὴν τὴν μορφὴ δῆλα δὴ τῆς βίας ποὺ ἀνακόπτει τὰ ἔργα εἰρήνης, ὄχι διότι ὑπάρχουν πραγματικὰ προβλήματα ἀνάμεσα στοὺς λαούς, ἀλλὰ διότι κάποιοι, ἀκόρεστοι σὲ δίψα γιὰ ἐξουσία καὶ χρῆμα, δὲν ἀρκοῦνται καὶ δὲν ἱκανοποιοῦνται ποτέ. Δὲν χορταίνουν καὶ δὲν παύουν νὰ ἀνακινοῦν τοὺς λαούς, δουλοποιώντας τους καὶ μετατρέποντάς τους σὲ ἐξαθλιωμένες ἀγέλες προσφύγων, ποὺ ἀδυνατοῦν ἀκόμη καὶ νὰ ἐπιβιώσουν. Πολλῷ δὲ μᾶλλον νὰ σταθοῦν κάτω ἀπὸ μίαν στέγη ἤ νὰ ἀπολαύσουν τὰ μικρά, τὰ καθημερινά, τὰ γήινα, ἀλλὰ καὶ νὰ δημιουργήσουν εἰρηνικὰ ἔργα.

Ἡ Συρία πάσχει τώρα… Καὶ πάσχει ἐδῶ καὶ λίγα χρόνια μόνον καὶ μόνον διότι …ἔτυχε νὰ εἶναι ἐκεῖ κι ὄχι κάπου ἀλλοῦ.
Ὅμως, ὅπως ἔγραψα  καὶ παραπάνω, ἡ Συρία εἶναι ἕνα σύμπτωμα.
Αὔριο θὰ εἶναι ἡ Τουρκία, ἡ Βουλγαρία, τὸ Ἰράν, ἡ Αἴγυπτος, ἡ Αἰθιοπία, ἡ Κίνα… Ἴσως κι ἐμεῖς…
Καὶ ὅλα αὐτὰ θὰ «στολίζονται» πάντα, ὅπως ἔως τώρα γνωρίζουμε, μὲ …γιρλάντες καὶ περιτυλίγματα  …«νομιμότητος» καὶ μὲ «ἐθνικοὺς παροξυσμούς», ποὺ ὅμως οὐδεμία σχέσιν ἔχουν μὲ τὴν πραγματικότητα, ποὺ εἶναι μία: «Ἐπάνω ἀπὸ ὅλα ἡ ἐφαρμογὴ τῶν σχεδίων τους…!!!».

Ἡ γενοκτονία τῶν λαῶν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, (Ἑλλήνων, Ἀρμενίων, Περσῶν, Ἀσσυρίων) γιὰ παράδειγμα, δὲν συνέβη ἐπεὶ δὴ ἡ νεο-ὀθωμανικὴ αὐτοκρατορία τοῦ Κεμᾶλ ἔπρεπε νὰ δομηθῇ μὲ «καθαροὺς γενετικά» πληθυσμούς, ἀλλὰ διότι αὐτοὶ οἱ πληθυσμοὶ …«ἔτυχε» νὰ εὑρίσκονται στὶς περιοχὲς ἐπεκτάσεως τῶν «ἐπιχειρηματικῶν ἐνδιαφερόντων» γνωστῶν καὶ  μὴ ἐξαιρετέων τραπεζιτῶν καὶ  τοκογλύφων. Καὶ φυσικὰ ὁ …«περιούσιος» Κεμάλ, ὅπως καὶ ὅλοι οἱ συμπατριῶτες του, (Λένιν, Τρότσκυ, Στάλιν) διευκόλυνε μὲ ὅλα τὰ μέσα τὶς ἐθνοκαθάρσεις καὶ τὶς γενοκτονίες, πρὸ κειμένου νὰ προχωρήσουν οἱ «ἐπιχειρηματικὲς ἐπενδύσεις» ἀπρόσκοπτα, μὲ τὰ γνωστὰ ἀποτελέσματα. (Ἄλλως τὲ καὶ οἱ ἐθνοκαθάρσεις τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως τὸ ἴδιο ἐπανέλαβαν!!!)
Εἰκόνες ὅπως ἡ παραπάνω, ἀμέτρητες καὶ τότε, ὅπως καὶ τώρα, ὡς ἀποδείξεις τῆς «λογικῆς» τῶν ἐξουσιαστῶν.
Ἐκκαθαρίσεις καὶ τότε καὶ τώρα, δίχως νὰ λογίζεται ὁ παράγων ἄνθρωπος, δίχως νὰ ἐνοχλῇ ὁ πόνος καὶ δίχως νὰ ἀσχολεῖται κάποιος μὲ τὸν θρῆνο ποὺ ἐξαπλώνεται.
Σὲ ὅλες τὶς περιοχὲς ποὺ ἔγιναν «θέατρα ἐπιχειρήσεων» τῶν «μεγαλοεπενδυτῶν» τοκογλύφων, σὲ ὅλην τὴν διάρκεια τῆς γνωστῆς ἱστορίας, μόνον καταστροφή, θάνατος, καμμένη γῆ ἀπέμεινε…
Μά ποιός νά ἀσχοληθῇ καί ποιός  νά θυμηθῇ;

Τὰ σπίτια τῶν ἀνθρώπων ξανακτίζονται ἀλλὰ οἱ ἄνθρωποι δὲν ἐπανέρχονται…
Ἡ καταστροφὴ εἶναι τὸ σῆμα κατατεθὲν τῶν κοσμοεξουσιαστῶν καὶ περιλαμβάνει ὁπωσδήποτε γενοκτονίες.
Ἐμεῖς ἔχουμε πολλὰ χρόνια νὰ τὸ αἰσθανθοῦμε ἄμεσα αὐτό, ἀλλὰ σίγουρα διατηροῦμε μέρος τῆς μνήμης γιὰ νὰ τὸ κατανοήσουμε ἐπαρκῶς. Κι ὅταν ἡ καταστροφὴ κτυπᾷ τὸ σπίτι τοῦ γείτονος δὲν θὰ ἀργήση νὰ κτυπήση καὶ τὸ δικό μας.
Ἄλλως τέ… Τὰ «ντόμινο» εἶναι πρὸ πολλοῦ καλομελετημένα καὶ καλοσχεδιασμένα, γιὰ νὰ μὴν ἀφοροῦν πλέον καὶ σὲ ἐμᾶς.

Ἡ Συρία εἶναι ἕνα ἀκόμη σύμπτωμα.
Οἱ ἄνθρωποι λογίζονται ὡς ἀριθμοὶ καὶ δὲν ἔχουν βαρύτητα.
Ὁ πόνος περνᾶ καὶ χάνεται, τὴν ὥρα ποὺ τὸ αἷμα βάφει κόκκινα τὰ χώματα καὶ μετατρέπει τὰ εἰρηνικὰ ἔργα σὲ ῥημάδια.
Ἡ ζωὴ ἀναμετρᾶται, γιὰ ἀκόμη μίαν φορά, μὲ τὸν θάνατο καὶ τὴν βία.
Κι ἐμεῖς, μάρτυρες μακρινοὶ αὐτῆς τῆς καταστροφῆς, δὲν συνειδητοποιοῦμε πὼς αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν ἀφοροῦν στὴν πραγματικότητά μας περισσότερο ἀπὸ ὅσο θὰ θέλαμε νὰ πιστέψουμε…

Μπαίνουμε στὴν φωτιά. Κυριολεκτικῶς ὅμως, διότι αὐτὰ ποὺ ἔως τώρα ζούσαμε, ὡς ἀποτέλεσμα τοῦ οἰκονομικοῦ πολέμου καὶ τῆς λεηλασίας, εἶναι …τίποτα ἀναλογικῶς μὲ αὐτὰ ποὺ ἔρχονται.
Κι αὐτὰ ποὺ ἔρχονται θὰ πρέπη, ἐπὶ τέλους, νὰ σταθοῦν ὡς ἀφορμὴ κι αἰτία τῆς τελικῆς ἀναμετρήσεως τῶν Ἀνθρώπων μὲ τὰ κτήνη. Θὰ πρέπη αὐτὴν τὴν φορὰ τὸ κακὸ νὰ ἀνακοπῆ διὰ παντός.
Κι ἐὰν δὲν τολμήσουμε, τότε δὲν θὰ φταίη ὁ …κακός μας ὁ καιρὸς ἀλλὰ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, ποὺ θὰ ἀφήσουμε τὰ γεγονότα νὰ μᾶς προσπεράσουν.

Ἡ στιγμὴ τῆς Τελικῆς Μάχης φθάνει καὶ ὀφείλουμε νὰ προετοιμασθοῦμε.
Τὰ ὅπλα μας εἶναι ἐδῶ καὶ περιμένουν ἀπὸ ἐμᾶς νὰ τὰ ἐντοπίσουμε καὶ νὰ τὰ χρησιμοποιήσουμε.
Ἡ εἰκόνα τῆς ἑρημώσεως καὶ τῆς καταστροφῆς, ποὺ ἀκολουθεῖ κάθε ἐπέμβασιν τῶν στρατευμάτων τῆς (παλαιᾶς καί) νέας τάξεως πραγμάτων θὰ πρέπη ἐπὶ τέλους νὰ παγώσῃ καὶ νὰ παύσῃ.
Τὰ ἔργα εἰρήνης γιὰ νὰ ἐξακολουθοῦν καὶ νὰ μὴν ἀνακόπτονται ἀπὸ κτήνη, πρέπει κάποιος νὰ τὰ περιφρουρῇ.
Κι αὐτὸς ὁ κάποιος, γιὰ ἀκόμη μίαν φορά, θὰ εἴμαστε ἐμεῖς!
Θέλουμε δὲν θέλουμε.
Καλὸ λοιπὸν εἶναι νὰ νὰ προετοιμασθοῦμε…
Ἡ στιγμὴ φθάνει…

Φιλονόη

 

Ἡ εἰκόνα ἀπὸ ἕνα ταινιάκι, (ἐδῶ) ἐντὸς τοῦ ὁποίου φαίνονται νὰ ἐπιχειροῦν στὴν Συρία οἱ Ῥῶσσοι, κατὰ τῆς ISIS.

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

One thought on “Ἐκεῖ κάποτε ζοῦσαν ἄνθρωποι…

  1. Οι δ ι ε θ ν ε ι ς N τ α β α τ ζ η δ ε ς οι οποίοι σ χ ε δ ι α σ α ν τον α φ α ν ι σ μ ο της Συρίας , καμαρωνουν για το έργο τ ο υ ς , ο μ ω ς A γ ν ο ο υ ν ότι την Y β ρ η τη δ ι α δ ε χ ε τ α ι η N ε μ ε σ η .

Leave a Reply