Ἀγερμοί.

Ἀγερμοὶ «κάλαντα» τῆς Ἀρχαῖας Ἑλληνικῆς Πρωτοχρονιᾶς, ποὺ ἑορτάζετο τὴν ἐαρινήν ἰσημερίαν.

Χελιδόνισμα (ἐπίκαιρο καὶ μεταφορικῶς.)

Ἦλθ΄ ἦλθε χελιδὼν
καλὰς ὥρας ἄγουσα,
καλοὺς ἐνιαυτούς,
ἐπὶ γαστέρα λευκά,
ἐπὶ νῶτα μέλαινα.

Παλάθαν σὺ προκύκλει ἐκ πίονος οἴκου
οἴνου τε δέπαστρον τυροῦ τε κάνιστρον.
καὶ πύρνα χελιδὼν καὶ λεκηθίταν οὐκ ἀπωθεῖται.

Πότερ᾽ ἀπίωμες ἢ λαβώμεθα;
εἰ μὲν τι δώσεις. εἰ δὲ μή, οὐκ ἐάσομες.
ἢ τὰν θύραν φέρωμες ἢ τὸ ὑπέρθυρον
ἢ τὰν γυναῖκα τὰν ἔσω καθημέναν.
μικρὰ μὲν ἐστί, ῥᾳδίως νιν οἴσομες.
ἂν δὴ φέρῃς τι, μέγα δὴ τι φέροις.
ἄνοιγ᾽ ἄνοιγε τὰν θύραν χελιδόνι.
οὐ γὰρ γέροντὲς ἐσμέν, ἀλλὰ παιδία.

Ἀπόδοσις

Ἦλθε ἦλθε ἡ χελιδόνα,
φέρνει τὸν καλὸ καιρό,
 φέρνει τὴν καλὴ χρονιά.
εἶναι ἄσπρη εἰς τὴν κοιλιά,
μαύρη εἰς τὴν ῥάχη ἐπάνω.

 Κύλα κάτι ἀπὸ ἀπ᾽ τὸ σπίτι σου τὸ γεμᾶτο καλά.
κέρνα μας ἕνα ποτήρι κρασί, δῶς μας κι ἕνα κάνιστρο τυρί.
ἡ χελιδόνα δὲν λέει ὄχι καὶ εἰς τὰ κουλούρια.

Τὶ λές; θὰ μᾶς δώσῃς ἢ νὰ φύγουμε;
κι ἂν μὲν μᾶς δώσῃς, καλά.
ἂν ὅμως δὲν μᾶς δώσῃς, δὲν θὰ περάσῃ ἔτσι.
ἢ τὴν ἐξώπορτα θὰ σοῦ πάρουμε ἢ τὸ στέγαστρὸ της,
ἢ τὴν γυναίκα ποὺ κάθεται εἰς τὸ σπίτι μέσα.
εἶναι μικρὴ βέβαια, ἀλλὰ καλλίτερα,
διὰ νὰ τὴν σηκώσουμε κι ἐμεῖς εὔκολα.
κι ἂν φέρῃς νὰ μᾶς δώσῃς κάτι, νὰ εἶναι κάτι μεγάλο.
ἔλα ἄνοιξε τὴν πόρτα σου μπροστὰ εἰς τὴν χελιδόνα.
δὲν εἴμαστε γέροι, ἀλλὰ παιδιά.

Τᾶσος Γκολέμης

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply