Ὁ λόγος ποὺ οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι σήμερα παραμένουν ἀνώριμοι καὶ δὲν ἐξελίσσονται ὡς προσωπικότητες, εἶναι ἐπειδὴ ἡ προσωπικότητα θεωρεῖτα κάτι ἐγγενές, καὶ ἀπὸ παιδὶ ἀκόμη θεωρεῖται κάποιος ὅτι ἔχει δικαίωμα νὰ ἔχῃ ἄποψη καὶ αὐτεξούσιο.
Αὐτὸ σημαίνει ὅτι δὲν ἔχει κάποιος λόγο νὰ ξεπεράσῃ τὸν ἑαυτό του, παραμένει κακομαθημένος καὶ ποτὲ δὲν θεωρεῖ τὸν ἐαυτό του apprenti.
Ὁ δάσκαλος ὅταν βάζῃ τὸν μαθητὴ νὰ κάνῃ παράλογα πράγματα καὶ ὁ δεύτερος πρέπει νὰ ὑπακούσῃ, τὸ κάνει ἀκριβῶς γιὰ νὰ ξεπεράσῃ τὸν ἑαυτό του. Φυσικὰ αὐτὸ μπορεῖ νὰ γίνῃ καὶ χωρὶς τὸ δάσκαλο, ἀλλὰ αὐτὸς εἶναι ὁ ῥόλος τοῦ δασκάλου, ὅταν αὐτὸς ὑπάρχῃ.
Θέλω νὰ πῶ ὅτι αὐτὸ δὲν γίνεται γιὰ νὰ γίνῃ ὑποτακτικὸς ἀλλὰ γιὰ νὰ ἐλευθερωθῇ ἀπὸ τὶς φοβίες του.
Ὁ Ἰνδιάνος περνᾶ μία βασανιστικὴ τελετὴ μυήσεως ἀλλὰ μετά, ὅταν πλέον εἶναι ἐπισήμως, ἄς ποῦμε, πολίτης τῆς φυλῆς, δὲν ὑπακούει σὲ κάποιον ἀρχηγό (δὲν ἔχει ἐξουσιαστικὴ ἰσχὺ ὁ ἀρχηγὸς τῆς φυλῆς).
Ὁ μυημένος λοιπὸν μπορεῖ πλέον νὰ ἀποφασίζει μὲ βάζη τὸν λόγο κι ὄχι τὶς αἰσθήσεις του, ἤ ἐπεὶδὴ φοβᾶται μὴν πληγῇ ἡ «προσωπικότης» του.
Καὶ ἀκριβῶς γιὰ αὐτὸ ἔχει προσωπικότητα.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.