Πρῶτα κόβονται τὰ …κεφάλια ποὺ ἐξέχουν καί, μετά, ὅλα τὰ ὑπόλοιπα ὑποτάσσονται οἰκειοθελῶς!!!

(Στὰ νεοελληνικά μας, ἡ ἄποψις τοῦ τυράννου Θρασυβούλου τῆς Μιλήτου, ποὺ μᾶς διασώζει ὁ Ἡρόδοτος)

Τρεῖς ἀπόπειρες κατὰ Ἀνδρούτσου καὶ τελικῶς φρικτὴ δολοφονία του, ἀπὸ  τὴν τότε ὑπουργο-πρωθυπουργικὴ συμμορία, τῶν κωλεττομαυροκορδατοκουντουριώτηδων.
Δύο φυλακίσεις Κολοκοτρώνη καὶ μία, παρ’ ὀλίγον, εἰς θάνατον καταδίκη του, ποὺ ἐπίσης οἱ ἴδιοι ἀνέκοψαν.
Δύο ἐμφύλιοι (1823-24), ποὺ διέλυσαν ὅσα μὲ κόπο, αἷμα καὶ ἀμέτρητες θυσίες κατέκτησαν οἱ παπποῦδες μας τότε.
Ξεκοκκαλισμένα «δάνεια τῆς Ἀνεξαρτησίας», μὲ θεματοφύλακες τοὺς μετέπειτα …«ἐθνοσωτῆρες» μας, τῆς ἰδίας τραπεζίκῆς μαφίας, σὲ ὅλες τὶς λοντοζαϊμηδογκαργκάνηδοφωκάδικες ἐκδοχές της.

«Ξημερώματα» τοῦ «ἐλληνικοῦ ἔθνους» (κατὰ βερέμηδες καὶ ΣΙΑ) ἤ, ἄλλως, «ξημερώματα» τοῦ νεοελληνικοῦ καφριστικοῦ μορφώματος, ὅπως θὰ ἔπρεπε νὰ τὸ ἀποκαλοῦμε (χὰ χὰ χά!!!).
Ἀπολύτως καταχρηστικῶς καὶ εἰρωνικῶς ὅμως ἐμεῖς τὸ γνωρίζουμε ὡς «Ἑλλάς».

Ὑπηρετοῦμε ἕνα μόρφωμα κράτους ἐν ἀγνοίᾳ μας. Πρόκειται γιὰ μίαν καρικατούρα κράτους, ἀπ’ εὐθείας ὑπαγομένου στὸ τοκογλυφικὸ δίκτυο, ὑπὸ τὴν μορφὴ «ἀνωνύμου ἑταιρείας» (ναί, ἂς τὸ ἀποκαλέσουμε ἔτσι, γιὰ νὰ κατανοήσουμε τὸν μηχανισμό, ἂν καὶ δὲν εἶναι ἀκριβῶς ἔτσι), ποὺ ἐδομήθη ἀπὸ τὸ χειρότερον ἑλληνόφωνον εἶδος τοῦ πλανήτου μας: τοὺς Φαναριῶτες καὶ  τοὺς Ἀληπασαλῆδες!!!

Ὁ πρῶτος καὶ σημαντικότερος ὅλων τῶν πυλώνων του ἦταν, εἶναι καὶ παραμένει ἡ ἀσυλία γιὰ οἰκονομικὰ ἐγκλήματα. Ὁποιοδήποτε, εἰς βάρος τοῦ συνόλου, οἰκονομικὸ ἔγκλημα, ἀκόμη καὶ μὲ προεκτάσεις ἐθνικῶν μειοδοσιῶν, οὐδέποτε ἐτιμωρήθη. Τὶς τελευταῖες δεκαετίες δὲ εἴθισται ἐπισήμως καὶ εὐθαρσῶς, δίχως κἂν τὰ στοιχειώδη προσχήματα, νὰ …παραγράφονται, τὰ διαρκῆ αὐτὰ ἐγκλήματα ἐσχάτου προδοσίας, ὑποστηριζόμενα ἀπὸ ἕνα Σύνταγμα, ποὺ ἀν τὶ νὰ προστατεύῃ τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα τῶν ἰθαγενῶν, ἀποκρύπτει κατ’ ἀποκλειστικότητα τὰ ἐγκλήματα τῶν τοκογλύφων καὶ διασφαλίζοντας τὴν ἐξουσία τους ἐπάνω μας, μέσα ἀπὸ τὴν προστασία (μποτεῖς νὰ τὸ πῇς καὶ νταβατζιλίκι) τῶν τσιρακίων του-δεσμοφυλάκων μας, ποὺ κατ’ ἐπίφασιν ἀποκαλῶνται …πολιτικοί!

Νά σᾶς πῶ ἕναν «χαλύβδινο» κανόνα πού οὐδέποτε παρεβιάσθη ἔως σήμερα;
Εἶναι ὁ ἑξῆς: Οἱ οἰκονομικοὶ συνεργάτες οὐδέποτε παθαίνουν κάτι!
Αὐτοὶ ποὺ παντοῦ καὶ πάντοτε διώκονται εἶναι οἱ ἰδεολογικοὶ συνεργάτες (π.χ. στρατηγὸς Μπάκος, οἱ πληθυσμοὶ τῆς Μεσσηνίας (Μελιγαλᾶς) κ.ἄ., κ.ἄ.).

Μιχαλόπουλος Δημήτριος

Ποιά « ἑλληνική» τράπεζα ΑΡΠΑΖΕ τόν χρυσό ἐπί Κατοχῆς, ἀλλά ΟΥΔΕΠΟΤΕ λογοδότησε;

Σήμερα ἄξιοι συνεχιστές τους ἐπαναλαμβάνουν αὐτὰ ποὺ οἱ προκάτοχοί τους μᾶς ἐπέβαλαν διὰ τῆς ἀκράτου βίας, τῶν ἀσυστόλων ψεμμάτων καὶ τῆς ἀπολύτου χειραγωγήσεως τῆς Δικαιοσύνης.
Ἔχουν δὲ τόσο πολὺ ἀποθρασυνθῆ, ποὺ ἐμφανῶς μᾶς περιγελοῦν ἐμπρὸς στὰ μάτια μας, ἀλλὰ σὲ οὐδὲν σημεῖον διαφέρουν τῶν προκατόχων τους. Ἁπλῶς οἱ προκάτοχοί τους ἦσαν περισσότερο προσεκτικοὶ μὲ τὴν δημοσιότητα… Τίποτα περισσότερο.
Τὰ ἴδια καθάρματα διαχρονικῶς, μὲ ἀκριβῶς τὶς ἴδιες τακτικὲς καί, καταληκτικῶς, μὲ πανομοιοτύπους μεθόδους μᾶς γενοκτονοῦν ἐμμέσως ἢ ἀμέσως….

Μὰ καταλήγουμε ἐμεῖς, δυστυχῶς μας, νὰ βλέπουμε μόνον τὰ σύγχρονα εἰς βάρος μας γεγονότα ἀποσπασματικά, δίχως νὰ τὰ συνδέουμε μὲ τὰ προηγούμενα, δίχως νὰ συνειδητοποιοῦμε πὼς ἐπαναλαμβάνονται ἀπὸ τὶς ἴδιες οἰκογένειες, ποὺ ἁπλῶς ἀλλάζουν ὀνόματα (γιὰ νὰ χάνονται τὰ ἴχνη τους) καὶ δίχως νὰ ἀντιλαμβανόμεθα πὼς ἁπλῶς χρησιμοποιοῦν τὶς ἴδιες ἀκριβῶς μεθόδους πού, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν χρησιμοποιοῦσαν ὅλοι οἱ τύραννοι, ἀνεξαρτήτως τῶν ψευδεπιγράφων περὶ αὐτοκρατοριῶν ἢ δημοκρατιῶν ἢ δικτατοριῶν.

Φιλονόη

* Τοὺς ὑπερέχοντας (τοὺς ἀρίστους τῶν κοινωνιῶν) φονεύειν. Τὸν νοῦ μας! Ἔρχεται θύελλα!!!

εἰκόνα