Εἶναι κάπως …παρανοϊκὸ τὸ νὰ πιστεύουμε πὼς μὲ τόσα προβλήματα ἐμεῖς μποροῦμε νὰ δραπετεύσουμε.
Τοὐλάχιστον ἔτσι φαντάζει στὸ μυαλὸ τῶν πολλῶν.
Μὰ τὸ νὰ μποροῦμε νὰ …δραπετεύσουμε εἶναι πρωτίστως νοητικὸ καὶ κατόπιν ὅλα τὰ ἄλλα.
Τί νά τό κάνω ἐάν πράγματι …δραπετεύσω ἀλλά κουβαλῶ μέσα μου ὅλην τήν καθημερινότητά μου;
Ἔχω πάρει τὸ …κλουβί μου βόλτα.
Ἡ πραγματικὴ ὅμως ἱκανότητα νὰ …δραπετεύουμε κτίζεται. Δὲν χαρίζεται.
Θέλει μικρὰ βήματα, καθημερινά, μὲ πολλὲς πολλὲς ὀνειροδομήσεις. Ὄχι ὀνειροπολήσεις ἀλλὰ ὀνειροδομήσεις.
Λίγα δευτερόλεπτα σήμερα… Λίγα περισσότερα αὔριο…
Κι ἔτσι, σιγὰ σιγά, βῆμα τὸ βῆμα μποροῦμε νὰ …δραπετεύουμε καθημερινῶς, ὅλο καὶ περισσότερο, ὅλο καὶ συχνότερα.
Καί τί εἶναι λοιπόν ὁ κόσμος μας σήμερα;
Μήπως ἁπλῶς κάτι πού πρέπει νά …ξεπεράσουμε;
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.