Τὸ παρακάτω κείμενον ἐξεκίνησε νὰ γράφεται στὶς 29 Μαΐου 2016 καὶ ἦταν ἕτοιμον πρὸς δημοσιέυσιν στὶς 3 Ἰουνίου 2016, μὲ πάρα πολλὰ στοιχεία, ποὺ θὰ ἀνεδείκνυαν, μέσῳ πολλῶν ἐρευνῶν τῆς σελίδος μας – κι ὄχι μόνον, μὲ ὅλα τὰ γνωστὰ (ἐπισήμως πάντα) παρασκήνια, πὼς κάτι σημαντικὸ ἔτρεξε στὸ Ἅγιον Ὅρος. Ἐν τούτοις, γιὰ λόγους τῆς τότε ἐπικαιρότητος, ἔμεινε στὰ πρόχειρα τῆς σελίδος.
Σήμερα σᾶς τὸ παρουσιάζω, ὄχι τόσο γιὰ νὰ θυμηθοῦμε τὰ ὅσα τότε γεγονότα πρό- λείαιναν τὰ σημερινά, ὅσο διότι πιστεύω πὼς ἀκόμη δὲν ἔχουμε δῆ κάτι ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἔχουν συμφωνηθῆ (καὶ) στὸ Ὅρος ἐκείνην τὴν περίοδο.
Ποιές ἦσαν αὐτές οἱ συμφωνίες;
Λίγη προσεκτικὴ παρατήρησις θὰ μᾶς τὶς ἀναδείξῃ.
Γιὰ τὴν ὥρα σᾶς ἀφήνω μὲ τὶς τότε σκέψεις καὶ σημειώσεις. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: πανθρησκεία
Φωτιὲς πάλι ἀνάβουν στὴν Μέση Ἀνατολὴ οἱ Η.Π.Α.
Βάζουν πάλι φωτιὰ στὴν Μέση Ἀνατολὴ οἱ Η.Π.Α..
Νέα διεθνὴς ἀλητεία ἀπὸ τὸν Τρᾶμπ…
Θά ἀλλάξη κάτι μέ τήν νέα χρονιά;
Χορτάσαμε τὶς τελευταῖες δεκαετίες ἀπὸ μπολιτισμό… Καί τί μπολιτισμό; Παρὰ φύσιν ὑπέρ-πολυ-μπολιτισμό!!! Ὅμως γιὰ νὰ ἐννοήσουμε τὸν μπολιτισμό, ποὺ τώρα μᾶς σερβίρουν, καλὸ θὰ ἦταν νὰ ἀποφασίσουμε νὰ κρίνουμε τὸ ἐὰν ἐμεῖς πράγματι ἔχουμε ἔως σήμερα πολιτισμό.
Ἔχουμε ἤ νομίζουμε πώς ἔχουμε; Ὑπάρχει κάτι ἄξιον λόγου τελικῶς πού ὀφείλουμε νά ὑπερασπισθοῦμε, ἀκόμη καί μέ τίς ζωές μας, ἤ ὄχι; Κι ἐάν ὄχι, τότε τί πταίει;
Γιὰ ἀρχὴ ὅμως ἂς δοῦμε τὸ τί μᾶς ἔρχεται ἤ, γιὰ τὴν ἀκρίβεια, τὸ τί ἤδη ἀπολαμβάνουμε…
Τί ἰσχύει λοιπόν σήμερα μά, κυρίως, πόσο ἀνεξάρτητο εἶναι αὐτό πού ἰσχύει, ἀπό ὅλα ὅσα ἔως σήμερα συνέβησαν στόν πλανήτη μας;
Συνέχεια
Ἀντί-καπνιστικὴ Ἐκστρατεία
Μὲ μεγάλη μου εὐχαρίστηση παρατηρῶ ὅτι αὐτοὶ ποὺ δὲν καπνίζουν ἢ πού σταμάτησαν τὸ κάπνισμα, ἐν γνώσει τους νὰ μὴν ἐναρμονίζονται μὲ τὴν νεοεποχίτικη (ἔκφραση τῆς Φλ Φλου), προπαγάνδα καὶ ἀντιμέτωπίζουν μὲ ἤπιο τρόπο καὶ συμπάθεια τοὺς καπνιστὲς καὶ μὲ συγκαταβατικὴ διάθεση, εἶναι διατεθημένοι νὰ εὑρεθοῦν λύσεις ὅπως θὰ συνέβαινε σὲ κάθε καλὴ κοινωνία.
Συνέχεια
Δὲν μᾶς ἀπειλεῖ τὸ ἰσλάμ…!!!
Ἂς συνειδητοποιήσουμε, ἐπὶ τέλους, πὼς τὸ πρόβλημά μας δὲν εἶναι τὸ ἰσλὰμ ἀλλὰ κάτι ἄλλο. Κάτι ὁπωσδήποτε καὶ πάλι ἑβραιογενοῦς λογικῆς καὶ ἐμπνεύσεως, ποὺ σαφῶς δὲν θὰ ἀμφισβητῆ τὸν Γιαχβέ, ἀλλὰ κι ἐπὶ πλέον θὰ εἶναι καὶ ἀπολύτως νεώτερον καὶ …ἐξωγενές!!! Κάτι ποὺ ἐντός του ἡ γυναῖκα θὰ εἶναι εὐτελισμένο εἶδος κι ὁ ἄνδρας κύρης, ἀφέντης καὶ «γ@μάω καὶ δέρνω» καὶ πρόθυμος νὰ πεθάνῃ γιὰ νὰ χορτάσῃ μὲ τὰ …πιλάφια του!!!
Θρήσκευμα, ταὐτότητες καὶ ἰθαγένεια
Ἐὰν ἐξετάσουμε τὸ θέμα τῆς ἀναγραφῆς τοῦ θρησκεύματος, σὲ ἔνα δημόσιον ἔγγραφον, θὰ καταλήξουμε νὰ φαγωθοῦμε μεταξύ μας …ἀναίτια. Κι αὐτὸ διότι, ὅσο κι ἐὰν κάποιους ξεβολεύῃ, ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς ὄπως ἀκριβῶς ἡ ψῆφος πρέπει (θεωρητικῶς λέμε!!!) νὰ εἶναι ἀποτέλεσμα ἀτομικῆς ἐπιλογῆς, βάσει κάποιων κριτηρίων σέ, ὑποτίθεται, περίοδον ποὺ τὸ ἄτομον δύναται νὰ κρίνῃ δίχως ἐπιδράσεις, ἔτσι ἀκριβῶς καὶ τὸ θρήσκευμα θὰ ἔπρεπε νὰ ἀποφασίζεται ἀπὸ ἄτομα ποὺ θὰ ἔχουν ὅλα τὰ ἀναγκαία στοιχεία γιὰ νὰ κρίνουν καὶ νὰ ἀποφασίσουν κάτι τέτοιο. Μάλιστα, ἐὰν εἴμαστε ἔντιμοι καὶ εἰλικρινεῖς, θὰ ὑποχρεωθοῦμε νὰ συμφωνήσουμε πὼς τελικῶς ἂν καὶ ἡ ψῆφος εἶναι κάτι πρόσκαιρον, ποὺ δύναται νὰ ἀλλάξῃ, κατὰ περίπτωσιν, βάσει τῶν ἑκάστοτε δεδομένων, τὸ θρήσκευμα εἶναι κάτι ποὺ δυσκολότερα ἀλλάζει καί, στὶς περισσότερες τῶν περιπτώσεων συνοδεύει τὸ ἄτομον καθ’ ὄλην τὴν διάρκεια τῆς ζωῆς του. Κατ’ ἐπέκτασιν, κατ’ ἐμέ, τὸ θρήσκευμα εἶναι πολὺ σοβαρότερο καὶ σημαντικότερον γιὰ νὰ τὸ ἐπιλέγουν ἄλλοι γιὰ ἐμᾶς. Μὰ αὐτὰ εἶναι ψιλὰ γράμματα…
Συνέχεια