Ἡ μεγάλη Ἀλβανία τῶν Ῥοκφέλερ….

Τώρα πῶς αὐτὰ τὰ ἐκτρώματα τῆς Φύσεως μᾶς προέκυψαν ὑπερασπιστὲς καὶ συνεργοὶ τῶν Ἀλβανῶν, αὐτὸ εἶναι ἄλλο ζήτημα.
Πάντως, Γερμανία, Ἀμερικὴ κι Ἀλβανία, ἦσαν καὶ παραμένουν τρεῖς φωλιὲς ἁρπακτικῶν. Τρεῖς περιοχὲς τοῦ πλανήτου, ποὺ ἐντός τους συμβαίνουν τὰ χειρότερα, γιὰ ὅλον τὸν πλανήτη.  
Πῶς ἡ Ἀλβανία κολλᾶ στό «γιά ὅλον τόν πλανήτη»; Ἴσως λίγο ὑπερβολικόν, ἀλλὰ γιὰ προσέξτε τὸν ῥόλο της στὴν Συνέχεια

Τὸ παιδὶ τοῦ Ἀλβανοῦ.

Πρὸ δεκαπέντε ἐτῶν ἦλθε ἐδῶ ὁ Ἀλβανός. 
Στρώθηκε στὴν δουλειά. 
Δύσκολες ἐποχές, αὐτὸ εἶναι ἀλήθεια. 
Οἰκοδομή, λᾶντζα γιὰ τὴν κυρά, μεροκάματο κάπου κάπου, ὁπουδήποτε.
Τὸ παιδί τους μικρό, μόλις ἔκλεινε τὰ πέντε. 
Οὐδεῖς τοὺς ἀρνήθηκε πὼς δούλεψαν σκληρά. 

Συνέχεια

Μυστικὴ Διπλωματία. (Σαζόνωφ.)

Σαζόνωφ: 75 χρόνια π  τν θάνατο νς Ρώσου  γγλόφιλου(;) φιλέλληνα(;)  πο   χρεώθηκε  τν Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο!

«Ἡ Θεσσαλονίκη ὀφείλει  νὰ παραμείνη ἑλληνική»

Τοῦ Γιώργου Λεκάκη

Δημοσιογράφου – Συγγραφέως

www.lekakis.com

Ὁ Ἀλέξανδρος Σέργιος Δημήτριεβιτς Σαζόνωφ (Πετρούπολη  1860 – Νίκαια 1927) εἶναι ἕνας Ρῶσσος πολιτικός, ποὺ διαδραμάτισε σημαντικὸ ρόλο στὴν περιοχή μας, τὸν περασμένο ταραγμένο αἰῶνα.  Καταγόταν ἀπὸ πλούσια οἰκογένεια γαιοκτημόνων. Ἐσπούδασε  Νομικὰ στὴν Ἁγ. Πετρούπολη. Μετὰ εἰσῆλθε στὸ Πανεπιστήμιο τῆς πόλεως τῶν  Παρισίων καὶ στὸ ὑπ. Ἐξωτερικῶν τῆς Ρωσσίας. Τὸ 1890 προήχθη στὸν βαθμὸ τοῦ γραμματέως τῆς ρωσσικῆς πρεσβείας στὸ Λονδῖνο καὶ ἔπειτα στὴν Ῥώμη, παρὰ τῷ πάπᾳ στὸ Βατικανό. Καὶ ἀπὸ ἐκεῖ σύμβουλος τῆς πρεσβείας στὸ Λονδῖνο (ἕως τὸ 1909). Συνέχεια

Ἀλβανὸς ἀρχαιολόγος παραδέχεται τὴν Ἑλληνικότητα τῆς Ἀλβανίας.

Αὐτὸς τὸ παραδέχεται, διότι μᾶς προέκυψε ἔντιμος καὶ μορφωμένος. 
Οἱ ἄλλοι;
Οἱ ἄλλοι ὄχι μόνον δὲ τὸ παραδέχονται, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ τοὺς Χάονες θὰ τοὺς παρουσιάσουν σὲ λίγο ὥς …Ἀλβανούς!
Κακό πού μᾶς βρῆκε μέ τούς γείτονες;
Μακάρι αὐτὸ πάντως νὰ ἦταν τὸ μοναδικόν! 
Δυστυχῶς ὅμως, δὲν εἶναι!

Φιλονόη.

Ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολόγους της Ευρώπης, που μίλησε πριν μερικές ημέρες στα Γιάννινα, ο Αλβανός Νεριτάν Τσέκα, παραδέχεται… την ελληνική προέλευση των αρχαιολογικών ευρημάτων στην Αλβανία! Ο σπουδαίος αρχαιολόγος παρουσίασε το ανασκαφικό έργο στην περιοχή της Χαονίας, το οποίο εξελισσόταν παράλληλα με τις ανασκαφές που έκανε ο Σωτήρης Δάκαρης στην Ήπειρο.

Οι Χάονες θεωρούνται σαν το αρχαιότερο από τα δεκατέσσερα ηπειρωτικά φύλα. Λαός ιδιαίτερα σκληρός και μαχητικός, διακρινόταν για το σύστημα αυτοδιοίκησης που βασιζόταν όχι στη βασιλεία μα στο αιρετό χαρακτήρα της.

Οι Χάονες κατόρθωσαν να κυριαρχήσουν σε όλη την Ήπειρο, η οποία τα πανάρχαια χρόνια ονομαζόταν και Χαονία. Στη συνέχεια, γνώρισαν την παρακμή για να περιοριστούν στα φυσικά όρια της προέλευσής τους. Τον 5ο π.Χ. αι., Χάονες μετοίκησαν στην Καλαβρία και τη Σικελία, όπου πολύ αργότερα τους συναντάμε με την ονομασία Χώνες.

Η αρχαία Χαονία εκτεινόταν από τις βόρειες όχθες του ποταμού Καλαμά (Θύαμι) μέχρι τα ενδότερα της σημερινής Βορείου Ηπείρου, τα Ακροκεραύνια Όρη. Σημαντικότερες πόλεις της ήταν η Φοινίκη, ο Ογχησμός (σήμερα Αγ.Σαράντα), η Χίμαιρα (σήμερα Χειμάρρα) και η Πολιανή (σήμερα Πολύτσανη). Η περιοχή αυτή, σε μεγάλο βαθμό, συμπίπτει με το χώρο επιβίωσης του ηπειρωτικού πολυφωνικού τραγουδιού (κάτοψη – himara) (πηγή)

 

 

 

Ἡ νῆσος Σάσων.

Ποιά εἶναι; Ποῦ εἶναι; Γιατί δέν μαθαίνουμε ΤΙΠΟΤΑ γιά τήν ὕπαρξίν της;
Πότε τήν ἐγκαταλείψαμε; Γιατί τό κάναμε;
Πῶς κατέληξαν οἱ κάτοικοί της; Τί σημασία ἔχει γιά τήν κάθε χώρα καί ἰδίως γιά τήν Ἑλλάδα;

Ἄλλη μία ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ προδοσία. Μὰ πάρα πολὺ μεγάλη!
Γεμάτη ἡ ἰστορία μας ἀπὸ αὐτές.  Ἀλλὰ ὅσες κι ἐὰν μάθῃς, πάλι ἡ πίκρα, ὁ θυμός, ἡ ὀργὴ σὲ καταλαμβάνουν…
Καὶ δυστυχῶς, πάλι ὁ Βενιζέλος στὴν μέσιν…
Αὐτὸ τὸ τόσο ἀμφιλεγόμενον πρόσωπον, ποὺ οὐδόλως τελικῶς καλὸ μᾶς ἔκανε.. Μόνον ὀργή μᾶς ἄφησε…  Συνέχεια

Ἴλιρ, φεύγεις γιὰ Τσαμουριά, στὸ νέο σου σπίτι.

Ήπειρος.

Κάποιο «εγκαταλειμμένο» από τους Έλληνες κατοίκους του ορεινό χωριό.
Χαράματα.
Το βαρυφορτωμένο φορτηγό με τους Αλβανικούς αριθμούς μετά από κάμποσες δύσκολες ανηφόρες και στροφές μπαίνει στο χωριό και σταματάει μπροστά στην πλατεία. Κάποιος πλησιάζει τον οδηγό.
Ο συνοδηγός κατεβαίνει και μιλάει πρώτος στον άγνωστο.
– Καλημέρα, είπε στα Αλβανικά, ο Γκασμέντ;
– Ναι, του απάντησε ο άλλος επίσης στα Αλβανικά, ο Σαλί;
– Όχι, ο Ιλίρ.
– Α, καλά. Ο Σαλί μάλλον είναι ο επόμενος. Κάτσε να δω τα χαρτιά. Απάντησε και συμβουλεύτηκε την «λίστα» του. «Μάλιστα, στο 14 είσαι».
– Είναι καλό το σπίτι ρε Γκασμέντ;
– Για «χάρισμα» Ιλίρ μια χαρά είναι. «Δώρο» είναι, αυτό να μη το ξεχάσεις ποτέ.
– Δεν θα το ξεχάσω Γκασμέντ. Είμαστε ευγνώμονες στην «Οργάνωση».
– Κι αυτό είναι η τελευταία φορά που το λες. Κατάλαβες; Του έκανε «ψυχρά και με νόημα» ο Γκασμέντ.
– Ναι…Κατάλαβα, απάντησε συγκαταβατικά και «παγωμένος» ο Ιλίρ.
– Είναι πάρα πολύ σοβαρό. Το κατάλαβες; επέμεινε ο Γκασμέντ.
– Ναι…εντάξει.
– Κανείς από τους Γκρέκους δεν πρέπει να σε ακούσει ποτέ να το λες «αυτό» που είπες. Το κατάλαβες Ιλίρ; ο Γκασμέντ είχε «κολλήσει» σχεδόν τη φάτσα του στη μούρη του Ιλίρ.
– Ναι σου είπα. Κατάλαβα.
– Καλά. Πάμε τώρα να σου δείξω το σπίτι. Πες στον οδηγό να μας ακολουθήσει με το φορτηγό από πίσω. Εσύ έλα μπροστά, μαζί μου, στο δικό μου αυτοκίνητο.

Συνέχεια