Ἡ «Ἑλλάδα» τῆς ξεφτίλας!

Τὶς εἰδήσεις ἀπὸ τὸ «καλλιτεχνικὸ» στερέωμα μοῦ τὶς ἔφερε ἡ Μαρία. 
Βλέπετε, ἀπὸ τὴν μία ἡ δωδεκαετὴς ἀποχή μου ἀπὸ τὴν τηλεόρασι, ἀπὸ  τὴν ἄλλην ἡ καθημερινή μου ἐνασχόλησις μὲ ἄλλου εἴδους ζητήματα, μὲ ἔχουν φέρει σὲ ἕνα σημεῖον ποὺ δὲν «βλέπω» καὶ τὴν ἄλλην πλευρά, αὐτὴν τῆς ξεφτίλας. 

Διάβαζα λοιπόν, κατόπιν ἐνημερώσεως τῆς Μαρίας, γιὰ τὰ καμώματα τοῦ  Ῥέμου. 
Συνέχεια

Ὁ λάκκος τῶν Λάκηδων.

Διάβαζα πρὸ ὁλίγου, σὲ ἠλεκτρονικὴ ἔκδοσι ἐφημερίδος, τὰ περὶ ἀνόδου καὶ καθόδου τοῦ Λάκη Γαβαλᾶ. Παιδὶ μαρμαρᾶ ὁ Λάκης. Δὲν τοῦ ἄρεσε ὅμως τὸ μαρμαράδικο κι ἔγινε ὁ Λάκης. 

Ζωὴ πλαστή, δῆθεν, φτιακτὴ κι αὐτή. 

Συνέχεια