Φαντάζομαι πὼς ἀκούσατε γιὰ τὸν φόνο τοῦ Ἀλβανοῦ ποὺ εἰσῆλθε σὲ κατοικία στὴν Παιανία…
Φαντάζομαι ἀκούσατε καὶ τὰ περὶ συλλήψεως τοῦ ἀμυνομένου, καθῶς καὶ γιὰ τὶς κατηγορίες ποὺ ἀντιμετωπίζει…
Φαντάζομαι ἐπίσης πὼς δὲν θὰ ἀκούσατε γιὰ κάποιαν διαμαρτυρία τῶν κατοίκων, διότι ἁπλούστατα δὲν ὑπῆρξε…
Καί γιατί νά ὑπάρξῃ; Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἀλβανοί (ἀλβανά)
Ὁ ἀνύπαρκτος πόλεμος τῆς ἀριστερᾶς μὲ τὸν φασισμό-ναζισμό!
-
Ὁ Μολότωφ (ὑπογράφοντας), Ὁ Ῥίμπεντροπ (μὲ τὰ μαῦρα πίσω ἀπὸ τὸν Μολότωφ) καὶ ὁ Στάλιν (δεξιὰ) στὶς 23 Αὐγούστου 1939
Ἐδῶ καὶ λίγες ἡμέρες ἔχουν σκυλιάσει οἱ φερόμενοι ὥς πολέμιοι τοῦ ναζισμοῦ καὶ ἀρλουμπολογοῦν μὲ τόνους ψεύδη, θάβοντας ἀκόμη καὶ τὰ ὀφθαλμοφανή. Οὐσιαστικῶς ὅλη αὐτὴ ἡ λασπολογία, (δὲν ἀθωώνω τοὺς ἄλλους…) εἶναι μία ἀκόμη προσπάθεια φιμώσεως τῆς ἀληθείας καὶ κουκουλώματός της. Μία δῆλα δὴ ἀπὸ τὰ ἴδια ποὺ ἔχουμε ζήσει τόσους καὶ τόσους χρόνους! Συνέχεια
Ἡ νῆσος Σάσων.
Ποιά εἶναι; Ποῦ εἶναι; Γιατί δέν μαθαίνουμε ΤΙΠΟΤΑ γιά τήν ὕπαρξίν της;
Πότε τήν ἐγκαταλείψαμε; Γιατί τό κάναμε;
Πῶς κατέληξαν οἱ κάτοικοί της; Τί σημασία ἔχει γιά τήν κάθε χώρα καί ἰδίως γιά τήν Ἑλλάδα;
Ἄλλη μία ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ προδοσία. Μὰ πάρα πολὺ μεγάλη!
Γεμάτη ἡ ἰστορία μας ἀπὸ αὐτές. Ἀλλὰ ὅσες κι ἐὰν μάθῃς, πάλι ἡ πίκρα, ὁ θυμός, ἡ ὀργὴ σὲ καταλαμβάνουν…
Καὶ δυστυχῶς, πάλι ὁ Βενιζέλος στὴν μέσιν…
Αὐτὸ τὸ τόσο ἀμφιλεγόμενον πρόσωπον, ποὺ οὐδόλως τελικῶς καλὸ μᾶς ἔκανε.. Μόνον ὀργή μᾶς ἄφησε… Συνέχεια
Ἴλιρ, φεύγεις γιὰ Τσαμουριά, στὸ νέο σου σπίτι.
Ήπειρος.
Κάποιο «εγκαταλειμμένο» από τους Έλληνες κατοίκους του ορεινό χωριό.
Χαράματα.
Το βαρυφορτωμένο φορτηγό με τους Αλβανικούς αριθμούς μετά από κάμποσες δύσκολες ανηφόρες και στροφές μπαίνει στο χωριό και σταματάει μπροστά στην πλατεία. Κάποιος πλησιάζει τον οδηγό.
Ο συνοδηγός κατεβαίνει και μιλάει πρώτος στον άγνωστο.
– Καλημέρα, είπε στα Αλβανικά, ο Γκασμέντ;
– Ναι, του απάντησε ο άλλος επίσης στα Αλβανικά, ο Σαλί;
– Όχι, ο Ιλίρ.
– Α, καλά. Ο Σαλί μάλλον είναι ο επόμενος. Κάτσε να δω τα χαρτιά. Απάντησε και συμβουλεύτηκε την «λίστα» του. «Μάλιστα, στο 14 είσαι».
– Είναι καλό το σπίτι ρε Γκασμέντ;
– Για «χάρισμα» Ιλίρ μια χαρά είναι. «Δώρο» είναι, αυτό να μη το ξεχάσεις ποτέ.
– Δεν θα το ξεχάσω Γκασμέντ. Είμαστε ευγνώμονες στην «Οργάνωση».
– Κι αυτό είναι η τελευταία φορά που το λες. Κατάλαβες; Του έκανε «ψυχρά και με νόημα» ο Γκασμέντ.
– Ναι…Κατάλαβα, απάντησε συγκαταβατικά και «παγωμένος» ο Ιλίρ.
– Είναι πάρα πολύ σοβαρό. Το κατάλαβες; επέμεινε ο Γκασμέντ.
– Ναι…εντάξει.
– Κανείς από τους Γκρέκους δεν πρέπει να σε ακούσει ποτέ να το λες «αυτό» που είπες. Το κατάλαβες Ιλίρ; ο Γκασμέντ είχε «κολλήσει» σχεδόν τη φάτσα του στη μούρη του Ιλίρ.
– Ναι σου είπα. Κατάλαβα.
– Καλά. Πάμε τώρα να σου δείξω το σπίτι. Πες στον οδηγό να μας ακολουθήσει με το φορτηγό από πίσω. Εσύ έλα μπροστά, μαζί μου, στο δικό μου αυτοκίνητο.
Ναί, δὲν θὰ περάσῃ ὁ δικτατορισμός! Οὔτε ὁ δικός τους ἀλλὰ οὔτε κι ὁ δικός σας!
Τὸ ὡραιότερον δῶρο ποὺ μοῦ ἐχάρισε ἡ ζωὴ εἶναι οἱ ἄνθρωποι καὶ ἡ ἐπικοινωνία μου μαζύ τους! Σιχαίνομαι (ναί, δὲν μισῶ, ἄν καὶ θὰ ἔπρεπε) κάθε ὄν ποὺ ἀδυνατεῖ νὰ συνδιαλέγεται. Σιχαίνομαι κάθε ὄν ποὺ ἀποφασίζει καὶ διατάσσει! Σιχαίνομαι κάθε συνθήκη ποὺ καταπατᾶ τὴν ἐλευθερία μου ἀλλὰ καὶ τὴν ἐλευθερία τῶν ἄλλων. Ἔως ἐδῶ ἴσως εἶναι γνωστὰ αὐτά!
Συνέχεια
Ποιοί φταῖν εἴπαμε; Οἱ Ἀλβανοί;
Τὸν κακό μας τὸν καιρὸ καὶ τὸν ἀνάποδον καὶ τὸν μαῦρο κι ἄραχνο ποὺ φταῖνε αὐτοί!
Ντροπή μας!
Ἀνεργία ἔχουμε; Ὁ κόσμος πεινᾶ; Δουλειές δέν ὑπάρχουν;
Καί γιατί παρακαλῶ αὐτοί πού δἐν ἔχουν ἐργασίες δέν ΤΣΑΚΙΣΤΗΚΑΝ νά μαζέψουν τά ῥοδάκινα; Τούς πέφτουν βαρειά;
Φᾶτε ἀέρα τώρα! Καὶ ἀέρα καὶ τὴν λάσπη τῶν Ἀλβανῶν! Καὶ πολὺ πολὺ καλὰ νὰ πάθετε! Συνέχεια