Θεοσοφιστές. Ὁ προάγγελος τῆς πανθρησκείας

Οἱ θεοσοφιστὲς ἀποτελοῦν ἤδη ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ 19ου αἰῶνος τὴν μεγάλη ὀργανωμένη ἀπόπειρα πανθρησκείας, κατασκευάζοντας κακέκτυπα (ὅ,τι ἔχουν γιὰ «χριστό», «βούδδα», «μετρέγια», κτλ. εἶναι ἀποκλειστικῶς δική τους μοναδικὴ ἐκδοχή, ποὺ θὰ ἄφηνε ἄφωνο κάθε σώφρονα ἄνθρωπο), στήνονας ἀμέτρητες ὁμαδοῦλες μὲ φαντακτερὰ ὀνόματα ποὺ ὅλες ἐλέγχονται κεντρικὰ καὶ μὲ μεθόδους διεισδύσεως ὁπουδήποτε, γιὰ νὰ διαδόσουν τὴν δική τους παραφροσύνη.
Ταὐτοχρόνως μὲ τὸν οὐτοπικὸ πρωτογονισμὸ ποὺ προωθοῦν (=ἐπιστροφὴ σὲ κάποια δῆθεν ἁπλοϊκὴ μορφὴ τῆς τάδε θρησκείας, ποὺ οὐδέποτε ὑπῆρξε παρὰ μόνον στὴν φαντασία τους) ἔχουν ἐμμονὴ μὲ τὴν «πρόοδο», τὴν «ἐξέλιξη» κτλ.

Συνέχεια