Μία σχέσις ποὺ λίγοι ἔκατσαν νὰ ξεδιαλύνουν, εἶναι ἡ περίεργος σχέσις τῆς Ἐσθῆρ, τοῦ Ξέρξου καὶ τοῦ Μαρδονίου (καὶ Μαρδοχαίου).
Ἀπὸ αὐτὴν καὶ μόνον τὴν σχέσι ἀντιλαμβανόμεθα πόσο βαθὺ καὶ πόσο παλαιὸ εἶναι τὸ μῖσος κάποιων κατὰ Ἑλλήνων.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: βασιλεὺς Ξέρξης
Μάχη τῶν Θερμοπυλῶν. Ὅταν οἱ λίγοι ἀντιμετώπισαν τούς πολλούς
Η χορδή του τόξου τεντώθηκε. Ο Πέρσης είχε όλο τον χρόνο να σημαδέψει και να αφήσει με ηρεμία την σαΐτα του. Βρισκόταν σε απόσταση ασφαλείας και παρά τον ήρεμο επαγγελματικό τρόπο του, τα πόδια του έτρεμαν ακόμη από τον φόβο που βίωσε τις 2 προηγούμενες ημέρες.
Το βέλος έφυγε, διέγραψε με ασύλληπτη ταχύτητα την απόσταση αφήνοντας το δολοφονικό του σφύριγμα στον αέρα, και καρφώθηκε από τα πλάγια, στη βάση του λαιμού του μοναδικού ζωντανού πολεμιστή…
Τα μάτια του Σπαρτιάτη είχαν πάρει το χρώμα του αίματος. Κατακκόκινα και δακρυσμένα. Συνέχεια
27η Αὐγούστου 479 π.χ. Μάχη τῶν Πλαταιῶν
Στα 479 π.Χ. έγινε στις Πλαταιές η μεγάλη, ένδοξη για τους Έλληνες μάχη, που στάθηκε η τελευταία των μηδικών πολέμων στην αρχαία Ελλάδα..
Μετά απ’ την ατυχία του στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, ο Ξέρξης, αφήνοντας το Μαρδόνιο στη Θεσσαλία, έφυγε για την Περσία. Ο Μαρδόνιος προσπάθησε να συνεννοηθεί με τους ΑΘηναίους, προτείνοντάς τους να συμμαχήσουν μαζί του με διάφορα ανταλλάγματα. Οι Αθηναίοι όμως αρνήθηκαν περήφανα κι έτσι ο Μαρδόνιος με τους 300.000 στρατιώτες του στρατοπέδεψε στην κοιλάδα του Ασωπού, κοντά στις Πλαταιές. Συνέχεια
Τὸ τέχνασμα τοῦ Θεμιστοκλέους.
Σήμερα τό ἱστορικὸ κείμενον ἀπὸ τὸ περί πάτρης.
Συνήθως μοῦ ἀρέσει νὰ γράφω ἐγώ κάποια μικρὰ κείμενα. Ἀλλά τὸ παρακάτω εἶναι ἀρκετὰ περιεκτικό καὶ ἀναδεικνύει τὴν προσωπικότητα τοῦ Θεμιστοκλέους. Ἄνδρας ἱκανότατος, εὐέλικτος καὶ πρωτίστως πατριώτης. Οὐδέποτε θὰ ἔκανε κάτι ποὺ θὰ ἔβλαπτε τὴν πατρίδα του. Κάτι ποὺ λίγοι γνωρίζουν νὰ κάνουν σήμερα.
Σᾶς τό προτείνω.