Πῶς ἡ CIA ἔκανε πρωθυπουργό τόν Καραμανλῆ;

Δεν στέκομαι στις γνωστές πολιτικές απόψεις του συγγραφέως του κειμένου που θα διαβάσετε.

Το σωστό είναι να μείνουμε στο τι αναφέρει το κείμενο, αν και πώς το τεκμηριώνει ο συγγραφέας κι από εκεί κι ύστερα αν θέλουμε το δεχόμαστε αν όχι …..στα σκουπίδια.

Ἀλλωστε και πότε δεν ανακατεύθηκε η Aμερικανική κυβέρνηση μέσω των μυστικών υπηρεσίων της, στα εσωτερικά της χώρας μας;;

Ποιός (εκ των σπλάχνων του Κομμουνιστικού κόμματος Ελλάδος) πρότεινε τον Καραμανλή-σε ερώτηση της Αμερικανικής κυβερνήσεως -για το ποιός θα ήταν ο καταλληλότερος να αναλάβει την εξουσία, μετά την πτώση της Χούντας και τι τους έκοφτε αυτούς ;; Ε ;; 

Σεμέλη

Πώς η CIA έκανε πρωθυπουργό τον Καραμανλή

Την ιστορία την γράφουν πάντα οι νικητές και συνήθως αποδίδουν στον εαυτό τους, τους πιο βαρύγδουπους τίτλους, για να μπορούν να της ταιριάζουν.

Σωτήρες, πατριώτες, ηθικοί και τις περισσότερες φορές ήρωες με αυταπάρνηση. Αρκούν όμως  μερικά χαρτιά, για να αποδειχθεί πως η ιστορία δεν ήταν παρά φωνή επάνω από τα συντρίμια, που δεν είχε αντίλογο.

Η περίπτωση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που η νίκη τον καθιέρωσε ως Εθνάρχη της Ελλάδας, είναι το άβατο της νεοελληνικής ιστορίας.

Η 12τομη βιογραφία του, είναι γεμάτη από «έργα και επιτεύγματα». Τον πραγματικό Καραμανλή όμως, δεν αποδίδουν ούτε οι βιογράφοι του Ινστιτούτου Καραμανλής, ούτε τα εικονίσματα που έφτιαξαν όσοι επέλεγαν να γεμίζουν με πίστη όσα αμφισβητούσε η λογική.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, δεν ήταν ο φιλόδοξος επαρχιώτης που κατάφερε με πείσμα, να γίνει πρωθυπουργός. Ήταν το αποτέλεσμα της παρασκηνιακής δράσεως μυστικών υπηρεσιών δράσεως μυστικών υπηρεσιών και εξωτερικών παραγόντων. Η CIA ήταν ίσως ο κυριότερος από αυτούς.

Του Κώστα Βαξεβάνη
Στην βιογραφία του Άλεν Ντιούλς, του πιο σκληρού και αδίστακτου αρχηγού της CIA, την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, υπάρχουν πολλά ιστορικά γεγονότα τα οποία φωτίζονται από μια άλλη σκοπιά. Η βιογραφία έχει γραφτεί από την ίδια την CIA, και αποτελεί ένα είδος ευαγγελίου για τους πράκτορες και τους θιασώτες της ατλαντικής αντιλήψεως, οι οποίοι θεωρούν πως αυτός ο τύπος, που έβαψε τα χέρια του με το αίμα χιλιάδων ανθρώπων, ήταν απλώς ένας ιεροκήρυκας της ελευθερίας. Στην βιογραφία του, πέρα από τα στοιχεία για την οξυδέρκεια και την αυταπάρνησή του, υπάρχουν και οι επιχειρήσεις τις οποίες σχεδίασε σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Πρόκειται για τις λεγόμενες «κεκαλυμμένες επιχειρήσεις», μέσα από τις οποίες οι ΗΠΑ ανέβαζαν και κατέβαζαν κυβερνήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο, δημιουργώντας οι ίδιες τις κατάλληλες συνθήκες. Σε αυτήν λοιπόν την βιογραφία, ως ένας από τους σταθμούς της καριέρας του Ντιούλς αναφέρεται και η τοποθέτηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή για πρώτη φορά στην θέση του πρωθυπουργού της Ελλάδας, στις 5 Οκτωβρίου του 1955. Γιατί όμως η τοποθέτηση του Καραμανλή, τον οποίο είχαν συνδέσει με τις ραδιουργίες του παλατιού και της Φρειδερίκης, να αποτελεί κάτι για το οποίο επαίρεται ο πιο σημαντικός αρχηγός της CIA; Αυτό είναι κάτι στο οποίο δεν απαντούν οι βιογράφοι, ούτε του Ντιούλς, αλλά πολύ περισσότερο, ούτε του Καραμανλή.Ένας τρελλός και Aνθέλληνας

Στις 21 Δεκεμβρίου 1958, η εφημερίδα «Νεολόγος Πατρών» έχει ένα πρωτοσέλιδο, το οποίο έμελλε να ταράξει για καιρό την πολιτική ζωή της Ελλάδας. Ο κεντρικός τίτλος είναι «Πῶς ἀνῆλθε ὁ Καραμανλῆς εἰς τήν Ἐξουσίαν;».
Η εφημερίδα αποδίδει στον Κωνσταντίνο Καραμανλή ενδοτικότητα στο θέμα του Κυπριακού, κατηγορώντας τον πως, σε συμφωνία με τον αγγλικό και τον αμερικανικό παράγοντα, έγινε πρωθυπουργός με αντάλλαγμα το Κυπριακό. Το πιο σημαντικό είναι πως η εφημερίδα δημοσιεύει επιστολή του πρώην βουλευτή Παναγιώτη Σωτηρόπουλου, ο οποίος υπήρξε διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Παναγιώτη Πιπινέλη, στενού συνεργάτη του Καραμανλή.

Ο Σωτηρόπουλος στην επιστολή του γράφει πως ο Καραμανλής έδωσε στον Πιπινέλη ένα μνημόνιο, στο οποίο περιέγραφε τις θέσεις του για το Κυπριακό. Ο Πιπινέλης το έδωσε με την σειρά του για να δακτυλογραφηθεί και να μεταφραστεί στα αγγλικά. Το μνημόνιο αυτό ήταν οι «εξετάσεις» του Καραμανλή προκειμένου να πάρει το χρίσμα του πρωθυπουργού. Και όλα αυτά πριν πεθάνει ο πρωθυπουργός της χώρας, στρατηγός Αλέξανδρος Παπάγος.
Γράφει στην επιστολή-βόμβα ο Σωτηρόπουλος: «Ὁ κ. Καραμανλῆς, πολὺ πρὸ τοῦ θανάτου τοῦ στρατάρχου Παπάγου, ἀφ΄ ἧς, ὡς γνωστόν, νὰ ἐξασφαλίσῃ δι’ αὐτῶν, ἐπὶ πλέον ἄλλων, καὶ τῆς ὑποστηρίξεως τῶν Ἀμερικανῶν.
Ἐκτὸς τῶν ἄλλων ἐπαφῶν εἶχε ἀπὸ τοῦ Αὐγούστου-Σεπτεμβρίου 1955 καὶ ἐν συνεχείᾳ μετὰ τοῦ κ. Πιπινέλη, τοσαὔτας μεθ’ οὗ συνεργαζόμη, ἐκδίδων τὰ «πολιτικὰ Φύλλα».
Ἀσθενοῦντος τοῦ στρατάρχου Παπάγου καὶ μετὰ τὴν ἐπιστροφὴν ἐκ Κερκύρας εἰς Ἀθήνας τῆς Αὐτοῦ Μεγαλειότητος τοῦ Βασιλέως Παύλου, κατὰ τὸν μῆνα Σεπτέμβριον τοῦ 1955, μετὰ συνεργασίαν μετὰ τοῦ κυρίου Καραμανλῆ, ὁ κ. Πιπινέλης, ἐπιστρέψας εἰς τὸ γραφεῖον του, μοῦ ἔδωσε νὰ ἀναγνώσω σημείωμα γραμμένο ἐπὶ φύλλου χάρτου φέροντος ἔντυπον ἐπικεφαλίδα: «Ὑπουργεῖον Δημοσίων Ἔργων»καὶ εἰς τὸ ὁποῖον ἀνεφέροντο, κατεταγμέναι κατὰ παραγράφους, σκέψεις καὶ προτάσεις ἐπὶ τῆς πολιτικῆς, ἡ ὁποία θὰ ἠκολουθεῖτο ἐν περιπτώσει σχηματισμοῦ Κυβερνήσεως.

Τὸ σημείωμα αὐτό, ὅπως μοῦ εἶπε ὁ κ. Πιπινέλης, εἶχε συνταχθῆ ἐν συνεργασίᾳ μετὰ τοῦ κ. Καραμανλῆ (ὐπουργοῦ τότε τῶν Δημοσίων Ἔργων) καὶ αἱ διορθώσεις, τὰ ὁποίας ἔφερεν, ἦσαν ἰδιόχειραι τοῦ κ. Καραμανλῆ. Μεταξὺ τῶν σκέψεων – προτάσεων εἰς ἕξι ἤ ἑπτά, κατὰ τὸν ἀριθμόν, παραγράφους, ὡς ἐνθυμοῦμαι, ὑπῆρχε καὶ μία, ἡ ὁποία ἀνεφέρετο εἰς τὴν καταπολέμησιν τοῦ κομμουνισμοῦ καὶ ἑτέρα διαλαμβάνουσα ὅτι ἐπὶ τοῦ Κυπριακοῦ θὰ κατεβάλετο προσπάθεια ἐξουδετερώσεως τῶν ἀντιδράσεων τῆς κοινῆς γνώμης, πρὸς συμβιβαστικὴν ἐπίλυσιν τούτου.

Αἱ ἄλλοι παράγραφοι ἀνεδέροντο εἰς ἐσωτερικά, οἰκονομικὰ καὶ διοικητικὰ θέματα.
Ἐπρόσεξα καὶ ἐνθυμοῦμαι τοῦτο, διότι ἐκ τῆς Ἑλληνικῆς, εἰς τὴν ὁποίαν ἦτο συντεταγμένον, ὁ κ. Πιπινέλης τὸ μετέφρασεν εἰς τὴν Ἀγγλικὴν καὶ τὸ ἔδωσεν εἰς τὴν δακτυλογράφο νὰ ἀντιγράψῃ εἰς τρία ἀντίτυπα τὸ ἀγγλικὸν καὶ ἄλλα τρία τὸ ἐλληνικὸν κείμενον.

Μὲ παρεκάλεσε δὲ νὰ ἐπιβλέψω νὰ κλειδώσῃ τὴν θύρα τοῦ γραφείου της ἡ δακτυλογράφος καὶ νὰ μὴν κρατήσῃ τυχὸν ἀντίγραφα.
Καλέσας τὸν ὑπάλληλον τοῦ γραφείου του, ἔδωσε τὸν φάκελλον μὲ τὴν ἐντολὴν νὰ τὸν παραδόσῃ ἰδιοχείρως εἰς τὸν Καραμανλῆν.»

 Η κυβέρνηση Καραμανλή αντέδρασε στις κατηγορίες Σωτηρόπουλου και διέψευσε πως ο Καραμανλής σχεδίαζε με ξένες δυνάμεις να αναλάβει την πρωθυπουργία πριν ακόμη πεθάνει ο πρωθυπουργός
Παπάγος. Ο Σωτηρόπουλος, μέσα από μία επιθετική επικοινωνιακή πολιτική της εποχής, σχεδόν χαρακτηρίστηκε τρελλός και ανθέλληνας, απέναντι σε έναν ελπιδοφόρο πολιτικό όπως ο Καραμανλής.

Βασιλικά ψέμματα και σχεδιασμοί με την CIA

Στις 4 Οκτωβρίου 1955, ο στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος, πρωθυπουργός και ηγέτης του «Λαϊκού Συναγερμού», του κόμματος της ελληνικής δεξιάς, πεθαίνει μετά από πολύμηνη ασθένεια. Ο βασιλιάς Παύλος καλεί τον Στέφανο Στεφανόπουλο, τον αντιπρόεδρο της κυβερνήσεως και υποψήφιο πρωθυπουργό, και του ανακοινώνει πως σε τρεις ημέρες η Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος θα εκλέξει τον νέο πρωθυπουργό. Την άλλη ημέρα, όμως, ο νεαρός υπουργός Δημοσίων Έργων Κωνσταντίνος Καραμανλής παίρνει από τον βασιλιά εντολή σχηματισμού κυβερνήσεως, παρακάμπτοντας τις δυο μεγάλες μορφές του κόμματος και αντιπροέδρους της κυβερνήσεως: Τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο και τον Στέφανο Στεφανόπουλο.

Στις 5 Οκτωβρίου ο Καραμανλής ορκίζεται πρωθυπουργός. Η πρωτοφανής πολιτική ανατροπή χαρακτηρίζεται από τα πολιτικά κόμματα της εποχής ως παρέμβαση του παλατιού υπέρ του εκλεκτού της Φρειδερίκης. Ως σήμερα αυτή η «ιστορική» αντίληψη είναι κυρίαρχη. Τα αρχεία όμως της CIA αποδεικνύουν πλέον πως ο Καραμανλής αναρριχήθηκε στην πρωθυπουργία μετά από σημαντικές διαβουλεύσεις με τους Αμερικανούς, οι οποίοι διαπραγματεύονταν μαζί του για το αν ήθελε να συμμετέχει σε μεταβατική κυβέρνηση ή να γίνει πρωθυπουργός, και κατέληξαν σε αυτόν, παίρνοντας μάλιστα διαβεβαιώσεις για θάψιμο του βασικού εθνικού προβλήματος της εποχής: Του Κυπριακού. Το 1955 στην Κύπρο έμπαινε ανοικτά το θέμα της αυτοδιαθέσεως και της απαλλαγής από την βρετανική κατοχή. Ο Παπάγος θεωρούσε πως είναι αναγκαία η προσφυγή στον ΟΗΕ για την αντιμετώπιση του προβλήματος της Κύπρου ως προβλήματος αυτοδιαθέσεως μέσα στα διεθνή πλαίσια. Αυτό ήταν κάτι που δεν επιθυμούσαν οι Βρετανοί. Δεν ήθελαν να χάσουν την Κύπρο, με την οποία ήλεγχαν την Μέση Ανατολή. Οι ΗΠΑ, αποδεχόμενες την θέση της Βρετανίας, προσπαθούσαν να εμποδίσουν την εγγραφή του Κυπριακού στον ΟΗΕ.

Ο Παπάγος ήταν κατάκοιτος όταν ο αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως Στ. Στεφανόπουλος διεμήνυσε στους Αμερικανούς πως η μη εγγραφή του Κυπριακού στον ΟΗΕ θα δημιουργούσε προβλήματα στην κοινή γνώμη στην Ελλάδα και προβλήματα στην Συμμαχία. Απείλησε μάλιστα τον βασιλιά Παύλο με παραίτηση. Οι ΗΠΑ έβαλαν τον Στεφανόπουλο στην μαύρη λίστα και ξεκίνησαν την αναζήτηση προσώπου που, ως διάδοχος του Παπάγου, θα ακολουθούσε τον δικό τους σχεδιασμό για το Κυπριακό.
Μεθοδεύτηκε μάλιστα η τριμερής συνάντηση στο Λονδίνο με την συμμετοχή της Τουρκίας. Η ελληνική πλευρά αντέδρασε στην συμμετοχή της Τουρκίας σε συνάντηση για το κυπριακό, αφού εκείνη την εποχή η Τουρκία, με μια μικρή τυορκοκυπριακή κοινότητα στο νησί, δεν είχε ρόλο. Οι ΗΠΑ θεωρούσαν πως έπρεπε να σχηματισθεί μια μεταβατική κυβέρνηση στην Ελλάδα, ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο, μετά τον θάνατο του Παπάγου ή εξαιτίας των εξελίξεων για το Κυπριακό, να ανέβει η ελληνική αριστερά. Τα αρχεία της CIA είναι γεμάτα με αναφορές των στελεχών της στην Αθήνα, που αναφέρονται σε συναντήσεις τους με τον Καραμανλή και τον από κοινού σχεδιασμό για την ανάληψη της εξουσίας.

Σε ένα από τα τηλεγραφήματα η πρεσβεία στην Αθήνα ενημερώνει για την συνάντηση με τον Καραμανλή και περιγράφει τι είναι αυτό που ζητά: «Συμφωνώ πως ιδανικά θα ήταν η καλλίτερη λύση εάν ο Καραμανλής συνέχιζε να υπηρετεί σε μια μεταβατική κυβέρνηση. Ωστόσο ο Καραμανλής αντιτίθεται σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, επειδή στην ουσία θεωρεί πως αυτό θα τον εμποδίσει να γίνει πρωθυπουργός, και πρέπει να λάβουμε υπόψιν πολύ σοβαρά αυτή την εκτίμησή του». Ο Έλληνας υπουργός μεταφέρει τις φιλοδοξίες του στην αμερικανική πρεσβεία και από κοινού σχεδιάζει το πολιτικό του μέλλον. Απ” ό,τι φαίνεται από τις αναφορές της πρεσβείας προς την Ουάσιγκτον αλλά και του σταθμάρχη της CIA Άλφρεντ Άλμερ, ο Καραμανλής διατηρεί προσωπική σχέση μαζί τους και οι Αμερικανοί πιέζουν ακόμη και το παλάτι με το όνομα «Καραμανλής». Ο ρόλος των μυστικών υπηρεσιών σε όσα διαδραματίζονται τον Σεπτέμβριο του 1955 σε Ελλάδα, Κύπρο και Τουρκία είναι, όπως αποδεικνύεται, καθοριστικός.

Στις 6 Σεπτεμβρίου μια βόμβα εκρήγνυται στο σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στην Θεσσαλονίκη. Σήμερα είναι γνωστό πως ο δράστης ήταν στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας. Ως απάντηση στην Κωνσταντινούπολη ξεκινά πογκρόμ κατά της ελληνικής μειονότητας. Παρότι στην Κύπρο δεν υπάρχει καμμία αντιπαλότητα μεταξύ Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων, οι ορδές στην Κωνσταντινούπολη υποστηρίζουν πως απαντούν στις σφαγές των Τουρκοκυπρίων στην Κύπρο. Έτσι η Τουρκία, όπως ακριβώς ήθελαν ΗΠΑ και Βρετανία, καθίσταται παράγοντας του Κυπριακού. Ο Στεφανόπουλος επιμένει στην διεθνοποίηση του θέματος μέσω του ΟΗΕ, αλλά οι Αμερικανοί επιδιώκουν άλλη «λύση» και σίγουρα άλλου είδους πρωθυπουργό.

Στις 22 Σεπτεμβρίου ο αρχηγός της CIA Άλεν Ντιούλς στέλνει στον υπουργό Εξωτερικών και αδελφό του, Φόστερ Ντιούλς, ένα άκρως απόρρητο υπόμνημα με πληροφορίες από συναντήσεις Αμερικανών πρακτόρων στην Ελλάδα, με τον Παύλο, την Φρειδερίκη και τον υπουργό Δημοσίων Έργων Καραμανλή. Πιθανός αποστολέας των πληροφοριών του υπομνήματος είναι ο σταθμάρχης της CIA στην Αθήνα Άλφρεντ Άλμερ. Σε αυτό το υπόμνημα, που δεν διανέμεται στην υπηρεσία αλλά έχει ειδικό χειρισμό, ο Καραμανλής συνομιλεί μαζί τους ως ο «πρωθυπουργός» που υπόσχεται να βάλει το Κυπριακό στο ράφι και μάλιστα «με τιμή», δηλαδή χωρίς να βλάψει την εικόνα του ώστε να μπορεί να εστιάσει σε εγχώρια οικονομικά προβλήματα. Η ανάγνωση όλου του εγγράφου έχει σημασία για να καταλάβει κάποιος όχι μόνο την σχέση του Καραμανλή με τις υπηρεσίες των ΗΠΑ, αλλά και εκείνη του παλατιού.

Κυπριακό στο ράφι

Η έκθεση του διοικητή της CIA για τις υποσχέσεις Καραμανλή και την προώθησή του στην πρωθυπουργία: Ο Παπάγος ζει ακόμη, οι δύο διάδοχοί του Στεφανόπουλος και Κανελλόπουλος διεκδικούν με την πολιτική τους πορεία την πρωθυπουργία, αλλά οι Αμερικανοί έχουν προκρίνει τον Καραμανλή. Η φράση θα βάλει το Κυπριακό στο ράφι shelving) και μάλιστα με την ειρωνική προσθήκη «με τιμή» (σε εισαγωγικά), ικανοποιώντας δηλαδή ταυτόχρονα το εθνικό αίσθημα.

Μερικά χρόνια αργότερα ο Καραμανλής θα υπογράψει τις συνθήκες της Ζυρίχης και του Λονδίνου, που είχαν χαρακτηριστεί από τον κυπριακό ελληνισμό και την ελλαδική αντιπολίτευση ως προδοτικές. Χρόνια αργότερα ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο επικρατέστερος για την πρωθυπουργία, ο οποίος έχασε από τις μηχανορραφίες της CIA, δήλωσε:
«Δὲν ἐπεχειρήθη ἀπὸ τὴν ἡμέραν τοῦ Χαριλάου Τρικούπη νόθευσις τοῦ δημοκρατικοῦ μας πολιτεύματος, οἷα ἡ σημειουμένη, διαρκὼς ἐπιδεινουμένη ἀπὸ ροῦ Ὀκτωβρίου τοῦ 1955. Παρεβιάσθησαν αὐταὶ αὗται αἱ ἠθικαὶ προϋποθέσεις τῆς λειτουργίας του… Δυστυχῶς ἀπὸ τοῦ Ὀκτωβρίου τοῦ 1955 ἐπεκράτησαν οἱ σκοτεινοὶ θάλαμοι τῶν παρασκηνίων…». 

Ο τρόπος που οι ΗΠΑ χειρίζονταν τους πολιτικούς και έπαιρναν τις αποφάσεις φαίνονται και από ένα άλλο τηλεγράφημα, της 29ης Σεπτεμβρίου. Σε αυτό το τηλεγράφημα παίρνουν την απόφαση να τελειώνουν με τον Παπάγο, προχωρώντας στη διάδοχη κατάσταση (Καραμανλής), αλλά αυτός πεθαίνει.

Ο Άλμερ, ο Νιάρχος και ο Ωνάσης

 

Ο σταθμάρχης της CIA Άλφρεντ Άλμερ, προσωπικός φίλος του Καραμανλή, διατηρούσε πολύ καλές σχέσεις με τον διευθυντή της CIA Άλεν Ντιούλς. Ο Ντιούλς συνήθιζε να βλέπει την Ελλάδα και την Ευρώπη ως ένα πεδίο κεκαλυμμένων επιχειρήσεων. Δεν έδειχνε κάποιον δισταγμό στο να παρέμβει. Το δίκτυο που έστησε ο Ντιούλς με τον ελληνοαμερικανό πράκτορα Καραμεσίνη και τον Άλμερ έπαιξε τα επόμενα χρόνια καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση των πολιτικών πραγμάτων στην Ελλάδα. Στην μέση του τριγώνου υπήρχε ο ελληνοαμερικανός Τόμας Πάππας, ο οποίος έως την δεκαετία του ’70 ανελάμβανε δουλειέςτης CIA εμφανιζόμενος ως ένας λομπίστας επιχειρηματίας. Ο Άλμερ ήταν αυτός που είχε αναλάβει την επικράτηση και την αποδοχή του Καραμανλή στον χώρο του κόμματός του, στο οποίο ήταν ουσιαστικά νεοσός.

Η επιχείρηση του Άλμερ προέβλεπε την χρησιμοποίηση τμήματος του εφοπλιστικού κεφαλαίου στην Ελλάδα για την αποδοχή του Καραμανλή στο κόμμα του. Είναι εντυπωσιακό πως 82 βουλευτές του «Συναγερμού», οι οποίοι είχαν υπογράψει υπόμνημα υποστηρίξεως του Στεφανοπούλου για την πρωθυπουργία, απέσυραν τελικά την διαμαρτυρία τους. Ο εγκέφαλος της επιχειρήσεως επικρατήσεως του Καραμανλή διεκδίκησε την αρχηγία της CIA ανεπιτυχώς και εγκατέλειψε την υπηρεσία για να δουλέψει στο πλευρό του Έλληνα εφοπλιστή Σταύρου Νιάρχου. Ο Νιάρχος, ο οποίος επίσης είχε σχέσεις με τον Άλεν Ντιούλς, ήταν αυτός που τον έπεισε πως ο Αριστοτέλης Ωνάσης ήταν ο κοινός τους εχθρός. Έτσι ο Ντιούλς, το 1954, ανακοίνωσε στην CIA το σχέδιο εξοντώσεως του Ωνάση,ο οποίος είχε εξασφαλίσει την αποκλειστική μεταφορά των πετρελαίων από την Σαουδική Αραβία.

H CIA φρόντιζε να καθορίζει τα πολιτικά και επιχειρηματικά πράγματα στην Ελλάδα, αλλά το κυριότερο, να «ξεπλένει» όσους δέχονταν να συμμετέχουν στους σχεδιασμούς της. Τα στοιχεία για την σχέση του Καραμανλή με την CIA είναι από τα ανοικτά αρχεία της υπηρεσίας. Μπορεί λοιπόν κάποιος να τα βρει σχετικά εύκολα. Είναι ωστόσο εντυπωσιακό πως, παρότι «ανοικτά αρχεία», δεν έχουν ανατρέψει την επίσημη ιστορία για έναν νεαρό πολιτικό από το Κιουπκόι των Σερρών, που κατέβηκε στην Ελλάδα για να την κατακτήσει. «Ἀνήκομεν εἰς τὴν Δύσιν», έλεγε τα χρόνια μετά την μεταπολίτευση ο Καραμανλής. Και είναι βέβαιο πως είχε κάθε λόγο να το λέει.

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο 10ο τεύχος του περιοδικού HOT DOC που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο.

mikroskopionews

πρώτη δημοσίευσις 26 Νοεμβρίου 2012

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

5 thoughts on “Πῶς ἡ CIA ἔκανε πρωθυπουργό τόν Καραμανλῆ;

  1. Το Άρθρο είναι αρκετά ενδιαφέρον . Εάν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ή ακριβέστερα σε τι ποσοστό … εξαρτάται το,ΠΩΣ ερμηνεύεται το Παρασκήνιον

    Επειδή συμβαίνει από τη Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το,1974 να εχω προσωπική αντίληψη του Κυπριακού Δράματος ως μέλος του, JUSTICE FOR CYPRUS OF GREATER ST. LOUIS OF MISSOURI, και καθημερινή επαφή με τον Πρόεδρο,της,7μελούς Επιτροπής της οποίας υπήρξα μέλος και επί των Δημοςίων Σχέςεων,,τον εκλεκτό,και αλησμόνητο κα αείμνηστο Dr Νιck Matsakis και Πρόξενο,της Μαρτυρικής Κύπρου .

    Ειρήσθω εν παρόδω ότι ο Νυν Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, BIDEN ήταν Γερουσιαστης of DELAWARE και φίλος και υποστηρικτής της Κύπρου και,Φϊλος του Ματσάκη και,τον οποίον και,εγώ συνάντησα
    2 φορές στο,γρσφειο του στη Γερουσία .

    Ο,Ελληνισμός της Αμερικής ήταν Ενωμένος, χωρίς Ελληνικά Κομματικά να χωρίοζουν τουλάχιστον τοτε .

    Μάλιστα, στην Μεγάλη Διαδήλωση στη Washington υπήρξα ένας των ομιλητών :
    Dr Spito Apostolou from Washigton University,and from the State of President TRUMAN, MISSOURI(αυτά για την ΙΣΤΟΡΙΑ ) .

    Αρκετές φορές μαζί,με τον Ματσάκη μιλήσαμε τηλεφωνικά με τον Μακαριστόν Μακάριον .

    Μετά την Παρένθεση, μόνο και μόνο περιληπτικά αναφερόμενος σε πτυχές του,Κυπριακού.σπό,το,1974′ .

    Aπο, τον Ματσάκη έμαθα πολλά για το,Κυπριακό .
    Επανερχόμενος στο,Άρθρο,… Επαναλαμβάνω …
    Ενδιαφέρον .

    Ποτέ κανείς δεν γνωρίζει, επακριβώς λεπτομέρειες που μπορούν να δώσουν … Άλλην Ερμηνείαν .

    DR A

Leave a Reply