Διάβαζα λοιπὸν γιὰ τὰ …μὴ ἔργα Παπακωνσταντίνου, τοῦ γνωστοῦ πρώην τσάρου, καὶ γέλαγα…
Τὶ λίστες πήγαιναν, τὶ λίστες ἔρχονταν, τὶ δισκάκια χοροπηδοῦσαν….Ὄχι, δὲν γέλαγα γιὰ τὴν ἀπύθμενη βλακεία του, οὔτε γιὰ τὴν σωρεία τῶν ψευδῶν, οὔτε γιὰ τὴν ἐμμονή του νὰ μᾶς βλέπῃ σὰν ἠλιθίους.
Γέλαγα γιὰ τὸ ὅ,τι ἀκόμη ὑπάρχουν συνάνθρωποί μας ποὺ στὶς ἐπόμενες ἐκλογὲς θὰ τρέξουν νὰ τὸν ψηφίσουν. Διότι ναί, ἀκόμη ὑπάρχουν.
Ὄχι διότι εἶναι γηραιοί, κωφοί, στραβοί… Ἀλλὰ βλέπετε, ἔτσι ἔμαθαν. Ἀπὸ τὴν μία νὰ βρίζουν τὸν βο(υ)λευτή τους κι ἀπὸ τὴν ἄλλην νὰ τὸν σταυρώνουν στὶς ἐκλογές.  Παράνοια! Τὸ ἔχουμε ξαναπεῖ!

Διάβαζα ἐπίσης καὶ γιὰ τὸν Μπενοβούβαλο ποὺ δὲν δέχεται νὰ ψηφίσῃ τὰ μέτρα, ποὺ τάχα μου τοὺς ἐπιβάλλει τὸ ΔΝΤ. 
Λέω τάχα μου, διότι τὸ ἴδιο γομάρι ἔβαζε στοιχήματα, πρὸ ἑνὸς ἔτους, γιὰ τὸ ἐὰν θὰ καταφέρῃ νὰ μαζέψῃ περισσοτέρους τῶν 180 βο(υ)λευτῶν γιὰ νὰ συνεργήσουν στὸ ἔγκλημα. Τὸ ἴδιο γομάρι ποὺ τσακίστηκε νὰ παραλάβῃ τὴν σκυτάλη ἀπὸ τὸ ἄλλο γομάρι, τὸν GAPατο, πρὸ κειμένου νὰ ἐξακολουθήσῃ τὸ δικό μας ξέσκισμα.
Καὶ πάλι γέλασα… Ἔως δακρύων γέλασα….
Διότι ἄν καὶ ὅλοι μας ὑποφέρουμε ἀπὸ τὶς ἀτιμίες του καὶ  τὶς σκευωρίες του, ἀν τὶ νὰ ἔχουμε στήσει ἕναν Καιάδα καὶ νὰ τοὺς ῥίχνουμε μέσα, ὅπως ἔριχναν πάντα μέσα του τοὺς ἐχθροὺς καὶ τοὺς προδότες, ἐμεῖς πήγαμε καὶ τοῦ δώσαμε τὸ ὠραιότατον 12,28 % στὶς ἐκλογὲς τοῦ Ἰουνίου. Καὶ δὲν ντραπήκαμε! Δὲν κυττάξαμε τὰ παιδιά μας στὰ μάτια, οὔτε τοὺς γονεῖς μας, οὔτε τοὺς φίλους μας! Αὐτοὺς τοὺς φίλους ποὺ  χάσαμε, εἶτε διότι ἔμειναν ἄστεγοι καὶ κρύφτηκαν, εἶτε διότι ηὐτοκτόνησαν. Δὲν ντραπήκαμε!
Ἀλλὰ κι ἀπὸ αὐτὸ δὲν πήραμε τὰ μαθήματά μας.
Ἀκόμη καὶ τώρα τὸ κόμμα του μπαίνει στὴν βο(υ)λὴ μὲ περισσότερο ἀπὸ 5,5%.
Δέν εἶναι γιά  γέλια ἐτούτη ἡ κατάντια; Ἔεεε;

Διάβαζα καὶ γιὰ τὸν Κουρέλη. Ἄλλος ἐτοῦτος πάλι! 
Ὁ παραδοσιακὸς ἀριστερός, ὁ φύλαξ ἄγγελος τῶν ἀδικημένων, ὁ δικηγόρος τοῦ λαοῦ… (Τοῦ διαόλου θὰ ἔλεγε ἡ γιαγιά μου, ἐὰν ζοῦσε…)
Κι ἔρχεται αὐτὸ τὸ κουρελόπανο σήμερα νὰ ἰσχυριστῇ πὼς δὲν θὰ ψηφίσῃ τὰ μέτρα γιὰ τὰ ἐργασιακά.
Ποιός; Ὁ κουρελόπανος… (Παραμένω εὐπρεπής… )
Κι ἀν τὶ νὰ ἔχῃ κι αὐτὸς λάβει τὴν δέουσα θέσιν στὴν οὐρὰ γιὰ τὸν σύγχρονο Καιάδα, ἐμεῖς τὸν ἐπιβραβεύουμε μὲ ταξίματα!  Νὰ μὴν φοβᾶται… Νὰ προχωρᾶ! Καὶ στὴν βο(υ)λὴ θὰ τὸν βάλουμε, καὶ ἑδροῦλες θὰ τοῦ δόκουμε καὶ τοὐλάχιστον 4,9% τοῦ πληθυσμοῦ μας τὸν προτιμᾶ… Ἔχει βλέπετε στὴν παρέα του καὶ τὴν Μαρία… Ἀφήνουν ἔξω ἀπό τήν βο(υ)λή τέτοια κελεπούρια;
Καί δέν εἶναι κατάντια ἐτοῦτο; Δουλευόμαστε;

Διάβαζα γιὰ τὶς ἀνεδαφικὲς ὑποσχέσεις τοῦ Τσίπρα… Αὐτοῦ τοῦ ἴδιου Τσίπρα ποὺ ἰσχυριζόταν πὼς δὲν ἀποζητᾶ ἔξοδον ἀπὸ τὴν ἐποπτεία τοῦ ΔΝΤ ἀλλὰ ἄλλην ῥύθμισιν… Δῆλα δή, αὐτοῦ τοῦ ἴδιου Τσίπρα ποὺ θὰ πούλαγε καὶ τὴν μάνα του, πρὸ κειμένου νὰ ἁρπάξῃ μίαν καρέκλα καὶ νὰ κάνῃ ὅλα αὐτὰ ποὺ ἔκαναν οἱ προκάτοχοί του!
Εἶναι νά μήν γελῶ λοιπόν;

Διάβαζα καὶ γιὰ τὴν ἀγωνία τοῦ Ἀντωνάκη…  Τί ἀγωνία εἶναι αὐτή; Θά τό φάῃ τώρα τό βρωμόξυλο ἤ τόν ἄλλον μήνα; Κι ἀν τὶ νὰ ἔχει σταλεῖ ἤδη στὸν ἀγύριστο, ἐμεῖς ἀκολουθοῦμε τοὺς ξεπουλημένους συνδικαλιστὲς σὲ μονοήμερες ἐκδρομοῦλες. Χάθηκε ὁ κόσμος νά ῤίξουμε ἀπό πέντε φάσκελα καί νά μήν πατήσουμε στίς δουλειές μας γιά ἕναν μήνα; Πόσο περισσότερο θά πεινάσουμε οἱ  πεινασμένοι;
Ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἄλλην δὲν ἔχουμε καμμίαν πρόθεσιν νὰ τὸν πονέσουμε πολύ… Δεύτερο κόμμα στὶς δημοσκοπήσεις παρακαλῶ τὸ κόμμα του…. Διότι εἶναι λίγο τὸ ΔΝΤ ποὺ φάγαμε ἔως τώρα.. Ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα πρέπει νὰ τὸ χορτάσουμε γιὰ νὰ τὸ καταλάβουμε… 

Διάβαζα γιὰ τὴν αὔξησιν τοῦ ποσοστοῦ τοῦ ΚΚΕ… 

Τελικῶς μᾶλλον, ἐξ ὅσων φαίνεται, ἀπὸ ἱστορία ἔχουμε μαῦρα μεσάνυκτα… Καλὰ νὰ πάθουμε λοιπόν!

Διάβαζα καὶ γιὰ τὶς ἀνθρωπιστικὲς θέσεις τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς… Ἐκεῖ πιά… Συγκινήθηκα…

Διάβαζα γιὰ τὸν φουκαρὰ τὸν Καρατζαπαίρνη ποὺ δὲν τὸν ἐκτιμήσαμε… 

Διάβαζα.. Διάβαζα.. Διάβαζα…

Διάβαζα γιὰ τὴν ἀγωνία τῶν σωτήρων μας.. Μά καλά; Πόσοι εἶναι τέλος πάντων; Ὑπάρχει τρύπα πού νά μήν ἔχουν φωλιάσει; Τί στό καλό; Ὅλοι μαζύ θά μᾶς σώσουν; Ἤ ἕνας ἔνας;
Διάβαζα γιὰ τὶς ἀγωνίες ποὺ δέρνουν τοὺς «ἐκπαιδευτικούς»  μας… Πάλι στὸ χρῆμα κόλλησαν. Γιά παιδεία; Ἀνέκδοτα.. Εἶναι δευτερεύοντα αὐτά!
Διάβαζα γιὰ τὰ ταξειδάκια ἀναψυχῆς τῶν βο(υ)λευτῶν μας… Διάβαζα γιὰ τὴν ψήφισιν τῆς …μειώσεως τῶν ἀμοιβῶν τους, γιὰ συμμετοχὲς σὲ ἐπιτροπές, ἀπὸ τὰ 245 εὐρόπουλα στὰ 150 ἀνᾲ συνεδρίασιν, τὴν στιγμὴ ποὺ ὑπάρχουν ἄνθρωποι γύρω μας, ποὺ πασχίζουν νὰ ἐπιβιώσουν μὲ αὐτὰ τὰ 150 εὐρόπουλα!
Διάβαζα γιὰ τὶς τάχα μου συλλήψεις τῶν ΛΑΘΡΟμεταναστῶν καὶ γιὰ τὶς ἐμμονὲς τοῦ Δένδια, νὰ τοὺς φιλοξενῇ σὲ δωμάτια μὲ κλιματισμό, μὲ πλήρη σίτισιν καὶ μὲ ἰατρικὴ περίθαλψιν, τὴν στιγμὴ ποὺ δεκάδες χιλιάδων συμπολιτῶν μας εἶναι ἄστεγοι ἤ δὲν ἔχουν οὔτε τὰ στοιχειώδη γιὰ τὴν ἐπιβίωσίν τους.
Διάβαζα γιὰ τὶς ἀντιῤῥατσιστικὲς ὑστερίες τῶν πληρωμένων δολοφόνων τῆς Πατρίδος μας.. Ἐδῶ ὁ κόσμος καίγεται καὶ τὸ …τοῦτ κτενίζεται!!!
Διάβαζα γιὰ τὴν τάδε μοντέλα ποὺ ἔδειξε τὸ βρακί της ἤ γιὰ τὸν δείνα τραγουδισταρὰ ποὺ ἔδειξε τὸ δασύτριχο στῆθος του… Ὅλα τὰ προβλήματα τοῦ πλανήτου ἔπρεπε νὰ κρύβονται στὶς τρίχες καὶ στὰ βρακιά… Θὰ εἴχαμε σωθεῖ πρὸ πολλοῦ!
Διάβαζα γιὰ τὴν Χαλκιδική, ὅπου μὲ τὴν στήριξιν ἀπὸ  τὰ ΜΑΤ τοῦ Δένδια καταστρατηγοῦν κάθε νόμο καὶ δίκαιον  οἱ χρυσοθῆρες…. 
Διάβαζα γιὰ τὸ πετρέλαιο καὶ τὴν ἄνοδον τῶν τιμῶν… Μόνον οἱ ἔχοντες αὐτὸν τὸν χειμώνα θὰ ζεσταθοῦν. Οἱ μὴ ἔχοντες θὰ ψοφήσουν…. Καὶ φυσικά, δὲν διάβασα κάπου γιὰ τὸ πετρέλαιον τῆς Ἑλλάδος ποὺ θὰ ἔμενε στὴν Ἑλλάδα καὶ θὰ ἔλυνε τὰ προβλήματα τῆς Ἑλλάδος… Αὐτὰ λόγῳ τιμῆς δὲν τὰ διάβασα… Μόνον γιὰ κάτι Νορβηγούς, Ἀμερικανούς, Ῥώσσους, Τούρκους, Ἑβραίους, Γερμανούς, Γάλλους, Ἄγγλους διάβασα… Γιὰ Ἕλληνες τς…. 
Διάβαζα ὅμως κλάψες καὶ ἀναθεματισμοὺς  γιὰ τὰ  πετρέλαια, αὐτὰ ποὺ γιὰ χάριν τους μᾶς ἔριξαν στὶς ἀγκάλες τοῦ ΔΝΤ. 
Διάβαζα γιὰ  τὴν κραιπάλη ποὺ οὐδέποτε ἔπαψε…
Γιὰ τὴν σαχλαμάρα ποὺ ἀκόμη βασιλεύει…
Γιὰ τὴν μὴ συνειδητοποίησιν πὼς αὐτὸ ποὺ ζοῦμε εἶναι ἁπλῶς ἡ ἀρχὴ τοῦ τέλους..
Διάβαζα γιὰ τὴν ἐποπτεία ποὺ ἐτοιμάζουν οἱ ἐπίσημοι κρατοῦντες, οἱ τροϊκανοί…
Διάβαζα γιὰ τὴν σημερινή μας εἰκόνα οὐσιαστικῶς… 
Διάβαζα γιὰ τὶς συλλήψεις τῶν μεγαλοοφειλετῶν καὶ γιὰ τὴν… Δὲν ὑπάρχει συνέχεια. Ἐκεῖ σταματᾶ νὰ παίζῃ τὸ ἔργο!

Καὶ γέλασα… Γέλασα μὲ πόνο… Ἡ πίκρα ξεχείλισε…
Γέλασα τόσο, ποὺ τελικῶς κατέληξα νὰ κλαίω….
Συνειδητοποίησα πὼς ἐὰν γιὰ μίαν μοναδικὴ στιγμή, μίαν τόσην δὰ στιγμούλα, μᾶς διδόταν ἡ εὐκαιρία νὰ γυρίσουμε λίγο τὸν χρόνο πίσω, πάλι τὰ ἴδια θὰ ξανα-κάναμε.
Πάλι τοὺς ἴδιους θὰ ψηφίζαμε… Πάλι στὶς ἴδιες τρύπες θὰ χωνόμασταν… 
Πάλι τὶς ἴδιες διαδρομὲς θὰ ἀκολουθούσαμε.

Καὶ τότε ἀπεφάσισα νὰ γράψω αὐτὸ τὸ σημείωμα.
Ἔ ῥὲ ΔΝΤ ποὺ μᾶς χρειάζεται!
Ναί, ποὺ μᾶς χρειάζεται… 
Διότι ὅσο κι ἐὰν πονῶ, ὅσο κι ἐὰν φοβᾶμαι γιὰ τὴν ἐπιβίωσίν μας, ὅσο κι ἐὰν σκίζεται ἡ καρδιά μου ἀπὸ τὴν ἀπελπισία τῶν γύρω μου, ναί, ἀντιλαμβάνομαι πὼς στὸ βάθος, στὸ πολὺ βάθος, αὐτὸ χρειαζόμαστε! Νὰ μπῇ ἐπὶ τέλους ΤΑΞΙΣ!!!!!!! Κάτι ποὺ ἔχουμε χάσει διὰ παντός διαβιῶντας μέσα στὰ σκουπίδια, στὰ κόπρανα καὶ στὴν καφρίλα!

Δὲν εἴμαστε ἱκανοὶ κι ἄξιοι νὰ ἀναγνωρίσουμε τοὺ καραγκιόζηδες. Δὲν εἴμαστε ἱκανοὶ κι ἄξιοι νὰ τοὺς φτύσουμε κατάμουτρα καὶ νὰ ἀναδομήσουμε τὴν πολιτεία μας ὅπως τῆς πρέπει!
Δὲν εἴμαστε ἱκανοὶ κι ἄξιοι νὰ κάνουμε ἕναν ἔλεγχο καὶ νὰ στείλουμε στὸν ἀγύριστο κάθε ἀγύρτη…
Δὲν εἴμαστε ἱκανοὶ κι ἄξιοι νὰ διατηρήσουμε μνήμη.. Νὰ ἀναγνωρίζουμε στὸ πρόσωπο τοῦ ἐγκληματία τὸν ἐγκληματία…
Δὲν εἴμαστε ἱκανοὶ κι ἄξιοι νὰ πάψουμε νὰ ἀσχολούμαστε μὲ τὰ σκουπίδια καὶ τὴν μπόχα τους…

Ναί, ξέρω… Δὲν κυβερνᾶμε ἐμεῖς. 
Κυβερνοῦν αὐτοί. 
Ἔ καί;

Στὴν ζωή μας, στὶς γειτονιές μας, στὶς μικρές μας κοινωνίες, ὑπάρχουν ἄνθρωποι ἔντιμοι. Ἱκανοί! Ποὺ θέλουν νὰ κυττοῦν τὸν ἄλλον στὰ μάτια καὶ νὰ τοὺς πιστεύει. Τούς χάσαμε; Τούς ξεχάσαμε; 
Πόσο δύσκολο εἶναι νά τούς «ἁρπάξουμε» καί νά τούς στήσουμε διά «τῆς βίας» σέ θέσεις τέτοιες πού νά πιάσουν ἀπό τήν ἀρχή νά ξεμπερδεύουν τά κουβάρια;
 Πόσο δύσκολο εἶναι νά πάψουμε νά ἀσχολούμαστε μέ τά σκουπίδια μόνον καί μόνον διότι ντύθηκαν μέ ὡραῖα περιτυλίγματα; Πόσο πιό πολύ τέλος πάντων πρέπει νά μᾶς ποδοπατήσουν;
Πόσο δύσκολο εἶναι νά κλείσουμε τά αὐτιά μας στίς Κασσάνδρες, στούς «σωτῆρες» καί στούς λαοπλάνους; Πόσο δύσκολο εἶναι νά κυττάξουμε μέ ἄλλην ματιά τόν κόσμο; 

Θέλω τὴν ζωή μου πίσω!
Ἀλλὰ δὲν πρόκειται νὰ μοῦ τὴν ἐπιστρέψῃ κανεῖς!
Θέλω πίσω τὴν ἐλευθερία ποὺ δὲν γνώρισα!
Τὸ χαμόγελο στὰ πρόσωπα τῶν παιδιῶν!
Τὴν ὑγεία στὸ βλέμμα τους!
Καὶ δὲν τὰ ἔχω!
Οὔτε θὰ τὰ ἔχω ὅσο περιμένω νὰ ἔλθουν οἱ ἐπόμενες ἐκλογὲς καὶ νὰ δόσουν  μίαν ἀκόμη παράτασιν ζωῆς στὴν βλέννα ποὺ γέμισε τὰ πάντα καὶ κάλυψε τὴν σκέψιν μας!
Πρέπει νὰ τὸ κάνω μόνη μου!
Καὶ γρήγορα, διότι κάποιοι πεθαίνουν… Δὲν προλαβαίνουμε…. 

Φιλονόη. 

φωτογραφία