Ξέρεις γιατί κτυπιέται τό ἀντωνάκιον μέ τό μεταναστευτικό;

Δέν ξέρεις; Χμμμ…
Μὰ ξέρεις… Ξέρεις… Ὅπως ξέρω κι ἐγώ… Ὅπως ξέρουμε ὅλοι μας…
Τὸ Ἀντωνάκι λοιπόν, (πάντα μὲ ἰώτα, διότι ἐξέπεσεν!!!) τὸ 1991 ἄνοιξε μίαν Κερκόπορτα, ποὺ ἦταν ἀπομίμησις τῆς  Λερναίας Ὕδρας.
Ἤξερε τὸ τὶ ἔκανε. Τὸ ἴδιο ἤξερε καὶ ἡ ἐθνική μας γλάστρα, ὁ Κάρολος Παπούλιας, ποὺ συνηγοροῦσε μαζύ του.
Κι ὄχι, τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι ποὺ μᾶς κουβαλήθηκε ἡ Ἀλβανία ὁλόκληρη. Δὲν εἶναι ποὺ μᾶς κουβαλήθηκε ἡ μισὴ Βουλγαρία καὶ ἡ μισὴ Ῥουμανία καὶ ὅλη ἠ Οὐκρανία καὶ ἡ μισὴ Γεωργία καὶ  τὸ ἕνα δέκατο τῆς Ῥωσσίας… Οὔτε εἶναι πρόβλημα ποὺ μᾶς ἐκουβαλήθη ὅλη ἡ Ἀφρική, μαζὺ μὲ τὴν Κεντρικὴ Ἀμερικὴ καὶ τὴν Ἀσία. Τὸ πρόβλημα εἶναι ἀλλοῦ. Εἶναι στὸ πῶς ἐκουβαλήθησαν. Εἶναι στὸ γιατὶ ἐκουβαλήθησαν. Εἶναι στὸ ποιὸν ἐξυπηρετοῦν καὶ ἐκουβαλήθησαν…

Ἀλλά τί λέω;
Πάλι ῥατσίστρια θὰ μὲ ποῦν…
Γιὰ νὰ μὴν νομίζετε ὅμως πὼς τὰ λέω μόνον γιὰ τοὺς ἄλλους, ἄς τὰ πῶ  πρῶτα  γιὰ τοὺς δικούς μας καὶ τοὺς  «δικούς» μας.

Ἔχετε διαβάσῃ αὐτά τά κείμενα;

Ἄπατρις, ὄχι μετανάστης.

Τά παιδιά μας εἶναι;

Ναί, καὶ ἄπατρις καὶ ῥίψασπις!

Ῥίξετε μίαν ματιά, καὶ προχωρᾶμε.

Ἔχουμε λοιπὸν καὶ λέμε.
Εἶμαι παιδὶ ποὺ ἐμεγάλωσε ἐκτὸς Ἑλλάδος, διότι οἱ γονεῖς μου ἦσαν μετανάστες. Ἐκτὸς βέβαια ἀπὸ τὴν πολὺ μεγάλη δυσκολία προσαρμογῆς, μετὰ τὴν ἐπιστροφή μας, εἶχα κι ἄλλα ζητήματα, ποὺ δὲν θέλω νὰ τὰ ἀναλύσω, ἀλλὰ ποὺ ὑπεχρεώθην νὰ ἀσχοληθῶ γιὰ πολλὰ χρόνια μαζύ τους.
Ὑπῆρχε ὅμως μία σοβαρὴ λεπτομέρεια στὴν δική μου ζωή, ποὺ δὲν διακρίνω εὔκολα στὶς ζωές, ἰδίως αὐτῶν ποὺ φεύγουν σήμερα ἀπὸ τὴν χώρα. Ὑπῆρχε τὸ ὅραμα τῆς ἐπιστροφῆς. Ἡ δέσμευσις. Ἡ ἀνάγκη.
Γνωρίζαμε ὅλοι μας πὼς εἶναι κάτι ἀπολύτως προσωρινὸν τὸ νὰ διαβιοῦμε ἐκτὸς τῆς Πατρίδος μας. Κι ἔτσι ἦταν.

Ὅταν φύγαμε εἴχαμε ταὐτότητα, ὀνόματα, προορισμό, χρονικὸ ὁρίζοντα ἀπουσίας καὶ σαφεστάτη δέσμευσις γιὰ τὴν ἐπιστροφή μας.
Εἴχαμε ἐργασία, ἄδεια, βίζα, νομιμότητα.
Ὅλοι αὐτοί σήμερα πού διαφεύγουν ἀπό τήν Πατρίδα, ἔχουν αὐτά πού εἴχαμε ἐμεῖς;
Ὅλοι αὐτοί πού διαφεύγουν σήμερα ἀπό τήν χώρα, ἔχουν τήν ΑΝΑΓΚΗ νά ἐπιστρέψουν;
Ὅλοι αὐτοί, πού σήμερα δραπετεύουν, ἔχουν τό σθένος νά παλέψουν γιά νά διασώσουν τήν Πατρίδα τους;

Μὲ ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις, οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν ποὺ δραπετεύει σήμερα, ἐπιθυμεῖ νὰ ἐπιστρέψῃ, ὑπὸ τὶς ὑπάρχουσες συνθῆκες. Ἄρα εἶναι δραπέτης, ῤίψασπις καὶ τελικῶς ἄπατρις. Κι ἐδῶ κλείνει τὸ θέμα τῶν δικῶν μας καὶ τῶν  «δικῶν» μας.

Τί εἴπαμε πώς εἶναι αὐτός πού ἐγκαταλείπει τήν Πατρίδα του;
Ῥίψασπις κι ἄπατρις;
Ἄρα αὐτός πού μᾶς κουβαλιέται ἐδῶ, ἀπό κάθε πλευρά τοῦ πλανήτου καί πού ἐπί πλέον ἀπαρνεῖται ταὐτότητα, ὄνομα, ἱστορία, καταγωγή, φυλή, οἰκογένεια, πατρίδα τί εἶναι; Διπλά προδότης;
Κι ἐάν ἐγκαταλείπῃ τήν Πατρίδα του, ὑπό τίς συνθῆκες πού γνωρίζουμε, γιατί νά ἀγαπήσῃ τήν δική μου Πατρίδα; Γιατί νά τήν πονέσῃ; Γιατί νά παλεύσῃ γιά αὐτήν; Γιατί νά σταθῇ ἐδῶ βράχος καί νά μή μέ σπρώξῃ γιά νά πέσω ταχύτερα, ὅπως ἤδη πράττει, πρό κειμένου νά μοῦ καταλάβῃ τόν ζωτικό χῶρο;
Δὲν σᾶς ἀρέσει…
Κι ὅμως… Εἶναι ἡ ὡμή, μοναδική, καθαρὴ ἀλήθεια.
Ἐὰν αὐτὸς ποὺ ἐγκαταλείπῃ σήμερα τὴν Ἑλλάδα, γιὰ νὰ εὕρῃ στὸ ἐξωτερικὸ μία καλλιτέρα τύχη καὶ προοπτική, εἶναι μία φορὰ προδότης, τότε αὐτὸς ποὺ ἐγκαταλείπει τὴν δική του πατρίδα, ἀφήνοντας πίσω του ὄνομα, ταὐτότητα, καταγωγή, ἱστορία, μνῆμες, ἀκόμη καὶ δακτυλικὰ ἀποτυπώματα, τότε τί εἶναι; Τίποτα ἤ κάτι περισσότερο;

Σέ τί λοιπόν ἀναφέρεται τό ἀντωνάκιον; Σέ ποιούς μετανάστες θέλει νά δώσῃ ψῆφο; Στούς Τίποτα ἤ σέ κάποιους ἀνθρώπους πού πράγματι χρειάζονται καί ἄσυλο καί προστασία καί συμπαράστασιν;

Ξέρετε γιατί λοιπόν κτυπιέται τό ἀντωνάκιον (μὲ ἰώτα πάντα) γιά τό μεταναστευτικό;
Διότι ξέρει πὼς θὰ φύγῃ. Οἱ ἐλάχιστες πιθανότητες νὰ φύγῃ μὲ ἀξιοπρέπεια, ἔχουν  νὰ κάνουν μὲ τὴν ψῆφο ποὺ σκοπεύει νὰ μοιράσῃ.
Ὀρθότερα, ἔχουν νὰ κάνουν μὲ τὶς ψήφους ποὺ σκοπεύει νὰ ἐξαγοράσῃ. Ἐὰν δὲν ἐξαγοράσῃ ψήφους, τότε θὰ φύγῃ μὲ τὶς κλωτσιές, τὶς μπουνιὲς καὶ τὶς κρεμάλες. Ἐὰν ἐξαγοράσῃ ψήφους, τότε θὰ φύγῃ πιὸ ἥπια, διότι θὰ τοῦ δώσουν πίστωσι πολιτικῆς ἐπιβιώσεως αὐτοὶ ποὺ θὰ λάβουν ἐκλογικὸ δικαίωμα.

Δῆλα δὴ τὸ ἀντωνάκιον ἐκόπη γιὰ τὸ μεταναστευτικό, διότι στοχεύει σὲ ψηφαλάκια…
Τόσο ἁπλᾶ…
Πρῶτα διώχνει αὐτοὺς ποὺ θὰ τὸν μαυρίσουν καὶ μετὰ νομιμοποιεῖ αὐτοὺς ποὺ θὰ τὸν διατηρήσουν στὸ πολιτικὸ προσκήνιο.

Ποιός εἴπαμε πώς θέλει νά λάβουν δικαίωμα ψήφου οἰ μετανάστες;
Νὰ σηκώση τὸ χέρι!!!

Φιλονόη.

Υ.Γ. Δὲν καταπιάνομαι σήμερα μὲ τὴν ἄλλην παράμετρο, ποὺ ἀφορᾶ κι αὐτὴ στὴν ψῆφο ποὺ θέλει νὰ μοιράσῃ τὸ ἀντωνάκιον, κι ἔχει νὰ κάνῃ μὲ τὸ ποιὸς ἔχει τελικῶς δικαίωμα σὲ αὐτήν. Τὴν ἐπομένη φορά… Ἔχουμε μέλλον ἔτσι κι ἀλλοιῶς. Ἀφήσετε ποὺ οἱ χαζοὶ* στὴν χώρα μας ἐπερίσσευσαν.

*Χαζοὶ εἶναι αὐτοὶ ποὺ πιστεύουν ἤ ποὺ ἐλπίζουν πὼς δὲν εἶναι ὅλα προγραμματισμένα. Ἔνθεν κακεἶθεν. Δῆλα δὴ Χαζοὶ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἐγελάσθησαν ἀπὸ «ἀνθρωπισμοὺς» καὶ λοιπὲς κολοκυθόπιττες. Δὲν βλέπουν, γιὰ παράδειγμα, πὼς ὅλοι αὐτοὶ ποὺ κόπτονται γιὰ τὸ «μεταναστευτικό», διαβιοῦν σὲ βιλλάρες στὰ ἀκριβὰ προάστια τῆς πόλεως καὶ συνήθως δὲν ἔχουν μίαν καλὴ δικαιολογία γιὰ τὸ πῶς κερδίζουν τὰ χρήματα ποὺ ξοδεύουν. Ἀφήσετε δὲ ποὺ τελικῶς αὐτὸ τὸ «ἀριστερὸς μὲ δεξιὰ τσέπη» μοῦ βγάζει τὸ μάτι…. Ἀλλὰ δὲν βαριέσθε… Ἄς τὸ φᾶμε κι αὐτὸ τὸ «φροῦτο»… Ἐμέναν εἶτε τὸ ἀντωνάκιον μὲ «κυβερνᾶ», εἶτε τὸ «ἀλεξάκιον» εἶτε τὸ «βαγγελάκιον» σκασίλα μου… Ὅλοι τους τοῦ αὐτοῦ φυράματος εἶναι. Ἄλλοι ἔχουν κρεμασθεῖ σὲ ἰδεολογίες καὶ λοιπὲς μπαρουφολογίες.

 

 φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply