Περὶ νόμου.

Ι. Τὶ πρέπει νὰ ἀποφεύγεται.

Ὡρισμένοι συμπολίτες μας παρατηρεῖται ὅτι ἔχουν μία πολὺ ἐσφαλμένη εἰκόνα περὶ Νόμου, πιστεύοντας λ.χ. ὅτι ὁ νόμος εἶναι γιὰ τὸ παράτυπο παρκάρισμα, τὶς τυχὸν ψεύτικες πινακίδες, τὸ ἄναμμα τομπάκου, τὴν “φοροδιαφυγή” τοῦ κάθε ἀπλοῦ ἀνθρώπου γιὰ τὸ ΦΠΑ ποὺ εἶναι καταχρηστικότατος κι ἄλλα τέτοια μικροπταίσματα. Δὲν ἀντιλαμβάνονται ὅμως ὅτι στὸν Νόμο ἀρχίζουμε ἀπὸ τὰ σοβαρὰ καὶ κατόπιν κλιμακωτὰ πᾶμε πρὸς τὰ μικρὰ καὶ ὄχι νὰ τρωγόμαστε ὁλημερὶς γιὰ τὰ ἀσήμαντα καὶ νὰ κάνουμε τὴν πάπια στὰ σοβαρά.
Νομίζω κάπου καὶ οἱ χριστιανικὲς γραφὲς ἀναφέρουν “δυϊλίζει τὸν κώνωπα καὶ καταπίνει τὴν κάμηλον”. Ἔ, αὐτὸ ἀκριβῶς….

Τὴν ἐπόμενη φορὰ ποὺ θὰ δεῖτε νὰ πιάνῃ ἡ φαγούρα τὸν κάθε «νομοταγή» νὰ ἀπαιτῆ διασυρμούς, πρόστιμα, κρεμάλες γιὰ κάποιο ἀσήμαντο μικροπταίσμα, ἐρωτήστε τον ποία ἡ ἕως τώρα δράση του καὶ ποῖες οἱ ἀντίστοιχες ποινὲς γιὰ κάποια σοβαρότατα θέματα ὅπως αὐτὸ τῆς ἐσχάτου προδοσίας μίας χώρας ἀπὸ φορεῖς δημοσίου ἀξιώματος, αὐτὸ τῆς γενοκτονίας διὰ ἐπεβεβλημένου ἐποικισμοῦ, οἰκονομικῆς ἐξαθλιώσεως καὶ ἐσκεμμένου μειώσεως τοῦ ἀριθμοῦ γεννήσεων, αὐτὸ τῶν ἐγκλημάτων πολέμου (π.χ. Ἰράκ, Συρία), αὐτὸ τῆς λογοκρισίας καὶ τῆς πολιτικῆς διώξεως γιὰ «ἐγκλήματα σκέψεως» κ.ο.κ.
Ἄν μὴ τὶ ἄλλο θὰ τοῦ διευρύνετε κάπως τοὺς ὁρίζοντες γνωστοποιῶντας του ὅτι ὑπάρχουν μερικὰ κάπως πιὸ σημαντικὰ νομικὰ ζητήματα ἀπὸ τὸ πάρκινγκ….

Νόμοι ὑπάρχουν, ἀλλὰ περιέργως οἱ «νομιμόφρονες» καὶ «νομοταγεῖς» κυβερνῆτες καὶ παρατρεχάμενοί τους -ὅπως πολλοὶ «ἀνθρωπιστές» καὶ οἱ ΜΚΟ τους- «ξεχνοῦν» νὰ τοὺς ἐφαρμόσουν. Δὲν ξέρω τὶ νὰ ὑποθέσω, ἴσως νὰ ὑποφέρουν ἀπὸ κάποια ἄγνωστη στὴν ἰατρικὴ κοινότητα παραλλαγὴ τῆς νόσου τοῦ Ἀλτσχάιμερ…

ΙΙ. Τὶ εἶναι ἡ Ἰσονομία

Ὡρισμένοι συμπολίτες μας παρατηρεῖται ὅτι ἔχουν μία πολὺ ἐσφαλμένη εἰκόνα περὶ Ἰσονομίας, πιστεύοντας λ.χ. ὅτι ὁ νόμος δύναται νὰ χρησιμεύῃ γιὰ καταναγκαστικὴ ἐξίσωση τῶν ἀνίσων πρὸς ἰσοπέδωση (παράδειγμα, ὀ θεσμὸς τοῦ γάμου καὶ ὁ σημερινὸς ἐκβιασμὸς μερικῶν ἀλόγων ἀνθρώπων…). Ὅμως ἔργο τοῦ νόμου εἶναι νὰ διευθετῇ μία ἀδικία, π.χ. ἐπίθεση δυνατοτέρου σὲ ἀσθενέστερο πρὸς κλοπὴ ἢ φόνο, καὶ ὄχι νὰ παραλογίζεται ἐναντίον φυσικῶν ἀνισοτήτων ποὺ δὲν ἀποτελοῦν ἀδίκημα, π.χ. ἑτεροφυλόφυλο ζεῦγος ἀναπαράγεται, ὁμοφυλόφυλο ὄχι, αὐτὸ δὲν εἶναι ἀδίκημα ἄρα καὶ δὲν ἀφορᾶ στὸν νόμο.

Ἰσονομία σημαίνει ὅτι κάθε ἄνθρωπος πρέπει νὰ ἀντιμετωπίζεται τὸ ἴδιο γιὰ τὴν ἴδια πράξη, π.χ. κλοπή, δολοφονία, ἀπάτη καὶ ὄχι νὰ τυγχάνῃ διαφορετικῆς μεταχειρίσεως ἀναλόγως τὸ φῦλο, τὴν ἐθνότητα, τὸ θρήσκευμα κτλ. Ἐὰν μία ὀργανωμένη ὁμάδα (π.χ. θρησκευτική ἢ ἐθνική ἢ ἄλλη) ἐπιβουλεύεται ἀποδεδειγμένα κάποια ἄλλη ἢ ἄλλες (π.χ. ἡ προώθηση τῆς λογοκρισίας, τῆς πολιτικῆς ὀρθοβλακείας καὶ τῶν πολιτικῶν διώξεων γιὰ «ἐγκλήματα σκέψεως» ἔχει ἐπιβληθεῖ στὰ Εὐρωπαϊκὰ ἔθνη ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον ἀπὸ ἑβραϊκὲς ὀργανώσεις), δὲν θὰ πρέπει νὰ τυγχάνῃ διαφορετικῆς ἀντιμετωπίσως ἀλλὰ εἶναι ὁμοίως ὑπόλογη ἐμπρὸς στὸν Νόμο ὅπως ὅλοι. Ἰσονομία σημαίνει λοιπὸν ὅτι δὲν ὑπάρχει εἰδικὴ μεταχείριση ἀναλόγως τῆς ἐθνότητος, τοῦ φύλου, τοῦ θρησκεύματος, τῶν πολιτικῶν πεποιθήσεων, ἀλλὰ ὅτι γιὰ ἴδια πράξη ὑπάρχει ἡ ἴδια ἀντιμετώπιση. Τέλος, ἡ ἰσονομία εἶναι ἐνάντια στὴν προνομιακὴ μεταχείριση ὁμάδων πιέσεως ποὺ ἀπαιτοῦν ἴση μεταχείριση γιὰ ἐντελῶς διαφορετικὴ πράξη: ὅταν θέλεις ἴση μεταχείριση μὲ κάποιους ἄλλους θὰ πρέπει νὰ πράττῃς τὸ ἴδιο μὲ ἐκείνους καὶ ὄχι διαφορετικά.

Ὑπάρχει καὶ μία ἄλλη φιλοσοφία διάφορη τῆς Ἰσονομίας, αὐτὴ τῆς Κάστας, ἡ ὁποία πρεσβεύει ὅτι θὰ πρέπει νὰ κρίνεται γιὰ τὴν ἴδια πράξη κάποιος μὲ διαφορετικὸ τρόπο ἀναλόγως τὴν κάστα. Παράδειγμα στὸ Μαχαμπαράτα, τὸ Ἰνδικὸ μυθολογικὸ ἔπος, τέσσερις ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν συλληφθεῖ γιὰ τὴν δολοφονία ἑνὸς ἄλλου ἀνθρώπου παρουσιάζονται στὸν βασιλέα πρὸς κρίση καὶ αὐτὸς ἀποφασίζει νὰ κρίνουν τὴν κατάσταση ὁ πρωτότοκος ὑιὸς του καὶ ὁ πρωτότοκος ἀνηψιὸς του: ὁ πρῶτος ἀπονέμει τὴν ἴδια ποινὴ σὲ ὅλους, θάνατο, δίχως καμμία ἐρώτηση.
Ὁ δεύτερος, ποὺ εἶναι ὑιὸς τοῦ Ντάρμα (τοῦ Κοσμικοῦ Νόμου) ζητᾷ νὰ μάθῃ τὶς κάστες τῶν τεσσάρων ἀνθρώπων καὶ κατόπιν ἀποδίδει διαφορετικὲς ποινές διότι θεωρεῖ πῶς τὸ ἔγκλημα δὲν εἶναι τὸ ἴδιο γιὰ ὅλους, δὲν ἔχει δηλαδὴ τὴν ἴδια βαρύτητα: στὸν πρῶτο, ποὺ εἶναι ἀπὸ τὴν κατώτερη κάστα δίνει 4 ἔτη φυλακίσεως λόγω ἄγνοιας καὶ ἀπαιδευσιᾶς, στὸν ἐπόμενο ποὺ εἶναι ἀπὸ τὴν κάστα τῶν ἐμπόρων καὶ δὲν εἶναι ἀγράμματος 8 ἔτη, στὸν ἐπόμενο ποὺ εἶναι ἀπὸ τὴν κάστα τῶν πολεμιστῶν 16 ἔτη διότι θὰ ἔπρεπε νὰ προστατεύῃ τοὺς ἀνθρώπους μὲ τὸ σπαθὶ του καὶ ὄχι νὰ στρέφεται ἐναντίον τους, καὶ στὸν τελευταῖο ποὺ εἶναι ἀπὸ τὴν κάστα τῶν βραχμάνων, ἄρα εἶναι φωτισμένος καὶ ἄρα ἔκανε τὴν πράξη ἐγνωσμένα δὲν τὸν δικάζει ὁ ἴδιος διότι δὲν μπορεῖ νὰ θανατώσῃ ἕναν βραχμάνο, ἀλλὰ τὸν δίνει στοὺς βραχμάνους τοῦ παλατιοῦ γιὰ νὰ ἀποφασίσουν τὴν ποινὴ του. Ἐδῶ ὁ βραχμάνος ἀποκαλύπτει ὅτι ὁ ἄνθρωπος ποὺ σκότωσαν εἶχε διαπράξει ἕνα εἰδεχθὲς ἔγκλημα καὶ προθυμοποιεῖται νὰ καῇ στὴν πυρὰ γιὰ τὴν πράξη του νὰ σκοτώσῃ, ἀλλὰ ὁ πρίγκηπας τοῦ λέει ὅτι αὐτὸ θὰ ἀποφασισθεῖ ἀπὸ τοὺς βραχμάνους.
Ἐδῶ ὁ ὑιὸς τοῦ Ντάρμα ἐρωτᾶται γιατὶ ἀπονέμει ἄνισα τὸ Δίκαιο καὶ ἀπαντᾶ ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ κρίνονται ὅλοι ἴσα.

Φρούριον

εἰκών

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply