Σὲ ἐμᾶς… Μέσα μας…
Ὅταν μπορέσουμε ἐπὶ τέλους, μέσα ἀπὸ τὶς χαοτικὲς συνθῆκες ποὺ διαβιοῦμε, νὰ τὶς ἀγνοήσουμε καὶ νὰ λειτουργήσουμε ἐλεύθερα, δίχως φόβους καὶ βάρη, τότε μποροῦμε καὶ νὰ ἑστιάσουμε πραγματικὰ στοὺς δικούς μας στόχους καὶ στὸν ἀτομικό μας δρόμο…
Καὶ τότε μὲ κάποιον …«μαγικὸ τρόπο» ὅλα ἀλλάζουν!
Οἱ δυσκολίες παραμερίζουν, τὰ προβλήματα ἐξαφανίζονται, τὰ ἀδιέξοδα χάνονται…

Ἡ ἐσωτερικὴ ἑστίασις λειτουργεῖ σὰν …«μαγικὸ ἀντικλεῖδι» ποὺ εἶναι ἱκανὸ νὰ ἀνοίξῃ  κάθε κλειστὴ  πόρτα…
Μᾶς ἐπιτρέπει νὰ «βλέπουμε πίσω ἀπὸ τὰ γεγονότα» καὶ νὰ ἀφηνόμεθα ἐλεύθεροι ἀπέναντι σὲ κάθε τὶ ποὺ ἔρχεται, δίχως νὰ μᾶς βαραίνουν αἰσθήματα δυσάρεστα.
Αὐτὴ ἡ στάσις δὲν μᾶς κάνει νὰ ἀποφεύγουμε τὰ ὅποια προβλήματα, ποὺ θὰ παρουσιασθοῦν, ἀλλὰ μᾶς ἐπιτρέπει νὰ τὰ ἀντιμετωπίζουμε μὲ ἄλλο βλέμμα καὶ νὰ τὰ ἐπιλύουμε πολὺ γρήγορα… ἤ, σὲ κάποιες περιπτώσεις, ὅταν αὐτὰ δὲν λύνονται, νὰ τὰ ἀφήνουμε πίσω μας δίχως ἐνοχὲς καὶ ἄγχη.

Ἡ πραγματικὴ γνῶσις τοῦ ἀνθρώπου ἀρχίζει νὰ γίνεται κτῆμα του μόνον ὅταν πορεύεται μέσα ἀπὸ αὐτὴν τὴν διαδρομή.
Κι ὅταν λέω γνώσις, δὲν ἀναφέρομαι σὲ ξερὲς πληροφορίες ἀλλὰ σὲ γνώσεις, πραγματικὲς γνώσεις, ἀπαραίτητες καὶ σημαντικὲς πρὸ κειμένου νὰ ἐξακολουθήσῃ ὁμαλῶς ἡ ζωὴ στὴν πλανήτη.

Φιλονόη.

φωτογραφία