Ἡ γιαγιά μου ἡ μακαρίτισσα μᾶς ἔλεγε πολλὰ παραμύθια καὶ εἶχε ἀδυναμία στὶς νεράιδες ποὺ πρωταγωνιστοῦσαν σὲ πολλὰ ἀπὸ  αὐτά. Ἔλεγε λοιπὸν πὼς ὅταν ἔνα παιδὶ λέῃ «δὲν πιστεύω στὶς νεράιδες» τότε μιὰ νεράιδα πέφτει κάτω νεκρή.
Καὶ νομίζω ὅτι κάθε φορὰ ποὺ ἕνα ἄτομο λέει «δὲν πιστεύω πιά», αὐτὸ τὸ ἄτομο πεθαίνει….
Μέσα του.
Ἁπλᾶ μπορεῖ νὰ περάσουν πάρα  πολλὰ χρόνια μέχρι νὰ τὸ καταλάβουν οἱ γύρω του καὶ νὰ τὸν θάψουν.

Ὁ Δρόμος τοῦ κάθε ἑνός μας εἶναι γεμάτος ἄπειρες χαρές, ποὺ περιμένουν νὰ ἀποκαλυφθοῦν μέσα ἀπὸ τὶς μικρὲς ἡ μεγάλες στιγμές. Νὰ θυμᾶσαι ὅτι τὸ μονοπάτι τῆς ἐξελίξεως εἶναι ἑλικοειδὲς καὶ ἔχει πολλὰ στρυφογυρίσματα. Ἂν κολλήσῃς κάπου κύτταξε γύρω σου τὴν ἀπέραντη θέα ποὺ ἔχεις ἀπὸ τὸ σημεῖο ποὺ εὑρίσκεσαι καὶ τότε θὰ καταλάβης ὅτι ἔχεις προχωρήσει παρὰ πολύ. Ἀπόλαυσε τοὺς σταθμούς, κάνουν ὑπέροχη τὴν ἀναζήτησι, γεμάτη νόημα καὶ σκοπό.
Καθάρισε τὸν καθρέπτη τῶν ἀναμνήσεων ἀπὸ παλαιοὺς φόβους, τοὺς παλαιοὺς θυμοὺς καὶ ἀπὸ κάθε λογῆς ἀπογοήτευσι.
Ἀνακάλυψε τὴν δική σου ταχύτητα καὶ τὰ δικά σου φῶτα πορείας.
Ὑπάρχουν πολλὰ λιμάνια ποὺ θὰ δῆς γιὰ πρώτη φορά…
Κατευθύνσου ἐκεῖ ποὺ ποτὲ πρὶν δὲν ἔχεις εὑρεθεῖ.
Κρᾶτα τὶς σκέψεις σου ὑψηλά.
Ἆσε τὸ πάθος, τὸν ἐνθουσιασμὸ καί τις ἀληθινὲς ἀγάπες νὰ συναρπάσουν τὸ μυαλό, τὸ σῶμα καὶ τὸ πνεῦμα σου.
Ἀρματώσου γιὰ τὴν πορεία ἐκείνη ποὺ πάντα ὀνειρευόσουν.
Στάσου ὄρθιος, αὐθεντικὸς περιπατητής, στὸ κέντρο τῆς φωτιᾶς τοῦ ὀνείρου σου, ψιθύρισε τὰ αἰώνια λόγια τοῦ σκοποῦ καὶ τῆς ἀληθείας, μοιράσου τὴν ὀμορφιά, κῦττα ὑψηλά, ἀνάπνευσε τὸν ἄνεμο, συμμάζεψε ὅλη τὴν παρθενικὴ ἀθῳότητα σὲ μιὰ ματιὰ  καὶ ῥίξε την ἐπάνω στὸν κόσμο….

Γιῶτα Σούσουλα

φωτογραφία