Ὥρα μας νὰ προετοιμαζόμεθα γιὰ τὴν Μεγάλη Μάχη…

Γράφει λοιπὸν ὁ Κωνσταντῖνος Βῆττας, ἕνας καλὸς διαδικτυακὸς φίλος, ἐν συντομίᾳ τὴν πρόσφατο Ἱστορία μας, παρουσιάζοντάς την μὲ ἕνα ἐξαιρετικὰ ἐνδιαφέρον κινηματομήνυμα.
Γράφει ὅμως κι αὐτὸς (ὅπως ὅλοι μας) ὑπὸ τὸ πρίσμα τοῦ …δούλου, ἐφ΄ ὅσον, ἐδῶ καὶ (ἐπισήμως) δύο καὶ κάτι χιλιάδες χρόνια εἴμαστε ἀπολύτως ὑπάκουοι δοῦλοι ὡς λαός.

Γράφει ἀλήθειες σπουδαῖες ὁ φίλος μας μὰ καταθέτει καὶ τὶς διαπιστώσεις του…
…πού, οὔτε λίγο οὔτε πολύ, καταδεικνύουν πὼς δὲν ἔχει τελειώση κάτι. Ὅλα τώρα ξεκινοῦν.
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ὅταν εἶσαι δοῦλος ἔχεις νὰ διανύσῃς μίαν τεραστία ἀπόστασιν γιὰ νὰ φθάσῃς (ἀρχικῶς τοὐλάχιστον) στὸ σημεῖον τοῦ νὰ συνειδητοποιήσῃς τὴν δουλεία σου.
Κι ἐμεῖς τὴν διανύσαμε (ἢ, ἔστᾦ, τὴν διανύουμε ταχύτατα πλέον) αὐτὴν τὴν ἀπόστασιν ἤδη καί, σιγά-σιγά, περνᾶμε στὴν κατάστασιν ἐκείνην τῆς ἐπαν-ὀργανώσεως, τῆς στοχοποιημένης δράσεως καί, κυρίως, τῆς ἐπαν-Ἑνώσεώς μας…
(Ὁ φασισμὸς ποὺ λέγαμε τὶς πρὸ ἄλλες…!!!)

 

Εἶναι πολὺ περισσότερα τὰ χρόνια τῆς σκλαβιᾶς μας ὅμως… Πάρα, πάρα, πάρα πολὺ περισσότερα…
Ἀλλὰ ἂς ἀρκεσθοῦμε στὰ ἐπίσημα ἱστορικὰ στοιχεία, ποὺ ἀναφέρονται στὴν πρόσφατό μας Ἱστορία.
Βάσει αὐτῶν καὶ μόνον ἐδῶ καὶ πολλοὺς αἰῶνες ἕνα σημιτικὸ σύστημα διακυβερνήσεως, ποὺ ἤδη ἤλεγχε ἀπὸ τότε τὴν Περσικὴ Αὐτοκρατορία, ἔθεσε ὡς στόχο του τὸ νὰ μᾶς ὑποτάξῃ. Ἡ ἀντίστασις, ἂν καὶ παράλογος γιὰ τὴν ἐποχή, ἦταν τόσο οὐσιώδης, ποὺ ὄχι μόνον ἐξεδίωξε τοὺς ἐπιδόξους κατακτητές, ἀλλὰ ἐπὶ πλέον ᾡδήγησε τὶς Μακεδονικὲς φάλαγγες στὸ νὰ ἐξαφανίσουν ὁριστικῶς τὸν κίνδυνον ἐξ Ἀνατολῶν.
Φεῦ… Πλαστότητες τοῦ τότε ποὺ διαιωνίζονται ἀκόμη καὶ σήμερα. Ὁ ἐχθρός, τότε, δὲν ἦταν ὁ Πέρσης ἀλλὰ αὐτὸς ποὺ ἤλεγχε ἐκ τῶν ἔσω τὸν Πέρση καὶ τὸν ἔστρεψε ἐναντίον μας. Ἦταν ἕνας Μαρδοχαῖος-Μαρδόνιος καὶ μία στρατιὰ ἀνθρωποειδῶν πίσω του, ποὺ μὲ δολοπλοκίες, ἐξαγορὲς συνειδήσεων, φόνους, δολιοφθορές, συκοφαντίες, προπαγάνδες ἀλλοίωσαν πλήρως τὴν ἀντιληπτικὴ ἱκανότητα τῶν Περσῶν, καθιστώντας τους ἄριστο ἐργαλεῖο στὰ χέρια τους, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ βιώσῃ ὁ τόπος μας τοὺς Περσικοὺς Πολέμους, ἀλλὰ καὶ ἐν συνεχείᾳ ἡ Περσικὴ Αὐτοκρατορία τὸν ἀφανισμό της.
Καί, φυσικά, ἀκόμη καὶ σήμερα συστηματικῶς ἀποκρύπτεται ἀπὸ τὴν ἐπίσημο ἐκδοχὴ τῆς Ἱστορίας ὁ πραγματικὸς τότε ἐχθρός.

Σημείωσις παρρενθετική:

Τὸ ὀξύμωρον βέβαια τῆς ὑποθέσεως εἶναι ποὺ ἂν κι ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος ἐξεστράτευσε κατὰ τῆς Περσικῆς Αὐτοκρατορίας, γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦμε (ἐπισήμως πάντα) ἀπὸ τὸν ἐξ Ἀνατολῶν κίνδυνον, ἐνᾦ ὄφειλε νὰ ξεῤῥιζώσῃ, ὁριστικῶς καὶ ἀμετακλήτως τὰ αἴτια τῆς ἐπιθετικῆς εἰς βάρος μας πολιτικῆς, ἐν τούτοις ὄχι μόνον δὲν τὸ ἔπραξε, ἀλλὰ ἀνεγνώρισε στοὺς ἑβραίους δικαίωμα χρήσεως γῆς, εἰς βάρος τῶν Ἀράβων, γιὰ πρώτη φορὰ στὴν ἔως τότε Ἱστορία.
Τούς φοβόταν; Τούς λυπόταν; Ἤ μήπως ἔτρεξε κάτι ἄλλο;
Ἀναφορὰ σχετικὴ γίνεται στὰ ἱερὰ βιβλία τῶν ἐβραίων καὶ ἀνάλυσις ἐδῶ:

Ἰσραηλινῶν ὑποστήριξις στήν Ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας;

Τὸ γεγονὸς πάντως εἶναι ἕνα: Ἕνας πόλεμος ποὺ ξεκίνησε, ἐπισήμως, πρὸ δύο καὶ πλέον χιλιάδων ἐτῶν, φθάνει στὸ τέλος του. Ἢ θὰ παραιτηθοῦμε ὁριστικῶς τῶν (κατ’ ἐμᾶς) αὐτονοήτων Ἐλευθεριῶν μας ἢ θὰ ἀπωθήσουμε διὰ παντὸς κι αὐτὴν τὴν ἐκδοχὴ τοῦ πολέμου, ποὺ εἶναι τελείως διαφορετικὴ ἀπὸ τὶς προηγούμενες, ἀλλὰ περισσότερο ἀπὸ ποτὲ ἀπειλητική.

Στὴν πραγματικότητα ἔχουμε κερδίση ἀμέτρητες μικρὲς μάχες ἀλλὰ ὁ πόλεμος ἀκόμη μαίνεται λυσσώδης.
Ὁ ἐχθρός μας οὔτε ἀόρατος εἶναι οὔτε ἀνώνυμος, ἀλλὰ κρύβεται πίσω ἀπὸ μεγαλοστομίες, ἀπὸ κατασκευασμένους δράκους καὶ ἀπὸ ἠλιθίους πρακτορίσκους, πρὸ κειμένου νὰ μὴν ἀποκαλύπτεται.
Ἐμεῖς ὅμως τώρα πιὰ δὲν δικαιούμεθα ἀγνοίας. Ὅσο κι ἐὰν μᾶς ξεβολεύῃ, γνωρίζουμε πολὺ καλὰ τὰ αἴτια τοῦ κακοῦ ποὺ μᾶς καταδιώκει ἐδῶ καὶ  αἰῶνες.
Εἶναι καιρὸς πλέον νὰ ἀπαλλαγοῦμε ὁριστικῶς κι ἀμετακλήτως.

Ὅπως λοιπὸν ἀκριβῶς κλείνει τὸ ἀφιέρωμά του ὁ Κωνσταντῖνος, θὰ κλείσουμε κι ἐμεῖς.
Ἔφθασε ἡ ὤρα νὰ ξανά-λάμψουν οἱ ἀσπίδες μας στὸν Ἀπολλώνειο Ἑλληνικὸ Ἥλιο, γιὰ νὰ προστατεύσουν τὸν συμπολεμιστή μας…
Ἔφθασε ἡ στιγμὴ νὰ ἐξαπλωθοῦν τὰ τρομερὰ πολεμικὰ λάβαρα καὶ νὰ ὑψωθοῦν τὰ δόρατα…
Ἔφθασε ἡ ὥρα νὰ ἀκουσθῇ ἡ κλαγγὴ τῶν ξίφων περα ἀπὸ τὶς μεγάλες πεδιάδες καὶ τὶς ἀπέραντες ὁροσειρές…
Τώρα λοιπὸν φθάνει ἡ Μεγάλη Στιγμὴ γιὰ τὴν Μάχη τῶν Μαχῶν!!!

Κι ἐὰν πρέπῃ νὰ πεθάνουμε γιὰ τὴν Ἑλλάδα
θεία εἶναι ἡ δάφνη.
Μία φορὰ κάποιος πεθαίνει…

Κωστῆς Παλαμᾶς

Φιλονόη

εἰκόνα, εἰκόνα καὶ εἰκόνα

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply