Ἰνδία-Πακιστᾶν 1947
Μελετοῦσα κάνοντας τὸ μεταπτυχιακὸ στὴν θεωρία τῶν διεθνῶν συγκρούσεων, στὴν Ἀγγλία, γιὰ τὸ βρεταννικὸ «φάρμακο», τὴν θεραπευτικὴ λύση τῆς διχοτομήσεως. Ἦταν τοῦ Kullman ἡ πιὸ ξεκάθαρη πρότασις γιὰ τὶς διχοτομικές, λύσεις: «πονάει λίγο στὴν ἀρχή, ἀλλὰ φέρνει διαρκῆ εἰρήνη», ἡ οὐσία τοῦ ἐπιχειρήματός του.
Τὸ ἴδιο προέτεινε ὁ Τσώρτσιλ, ἀπὸ τὰ παρασκήνια στὸν Μάουντμπατεν (Louis Mountbatten) γιὰ τὴν Ἰνδία, κι ἂς ἀντέτεινε ὁ εἰρηνιστὴς Γκάντι ὅτι ἡ διχοτόμησις δὲν φέρνει ἢ διασφαλίζει τὴν εἰρήνη, γεννᾶ καὶ διαιωνίζει τὴν βία. Ἐπιχείρημα ποὺ διεξοδικὰ παραθέτει ἡ ἰνδὴ Kumar στὸ βιβλίο τῆς ‘Partition’, κάπου στὰ ῥάφια μου ἀπέναντι. Συμβιβασθεῖτε μὲ ὅ,τι θυμᾶμαι ἀπὸ τὸ φωτεινὸ ἀλλὰ πονεμένο τῆς κείμενο γιὰ τὴν ἀνθρώπινο γεωγραφία τῶν διχοτομήσεων – τόσο βαθειὰ στὸ δικό μας πετσὶ στὴν Κύπρο, καὶ ἀπὸ τοὺς ἰδίους χειρουργούς του Raj.
Τὰ ἀνακαλῶ αὐτὰ ἔχοντας παρακολουθήση μία ἐξαίρετα ἐξιστορημένη τανία γιὰ τὴν διχοτόμηση τῆς Ἰνδίας καὶ τοῦ Πακιστᾶν τὸ 1947. 4¨προς 1 ἡ ἀναλογία σὲ ὅλα, γῆ, τράπεζες, παραγωγικὸ δυναμικό, τραῖνα, ἀκόμη κι οἱ δημόσιες βιβλιοθῆκες, ἂν καὶ ἦταν δύσκολο νὰ μοιρασθοῦν οἱ τόμοι τῶν ἐγκυκλοπαιδειῶν. Ἡ μεγαλυτέρα μετακίνησις πληθυσμῶν στὴν ἱστορία, στὴν βάση τοῦ θρησκεύματος, χωρίζοντας οἰκογένειες καὶ ἐρωτευμένα ζευγάρια ἀκόμη.
Εἰρήνη; 10–12 ἑκατομμύρια μετεκινήθησαν στὸν διαχωρισμὸ τῶν δύο νεοδημιουργουμένων χωρῶν, μεταξὺ 14-15 Μαΐου τοῦ 1947, δημιουργῶντας ἕνα τεράστιο πρόβλημα προφυγιᾶς, πείνας καὶ λοιμῶν. Ἐνάμισυ μὲ δυὸ ἑκατομμύρια οἱ νεκροὶ στὶς ταραχὲς τῆς μετακινήσεως τῶν πληθυσμῶν, σὲ ἐμπόλεμο κατάσταση ἔκτοτε Ἰνδία καὶ Πακιστᾶν, μὲ κίνδυνο καὶ πυρηνικοῦ πιὰ πολέμου, δικαιώνοντας τὶς προειδοποιήσεις τοῦ Γκάντι γιὰ τὶς διχοτομήσεις.
Οἱ γραμμὲς τοῦ διαχωρισμοῦ ἐσχεδιάσθηκαν στὸν χάρτη ἀπὸ τὸν Ῥάντκλιφ (Cyril Radcliff)), σὲ ἕνα τραπέζι, ἀπὸ ἄνθρωπο ποὺ οὐδέποτε εἶχε πατήση τὸ πόδι του στὴν Ἰνδία καὶ δὲν ἤξερε ὁ,τιδήποτε γι’ αὐτήν. Ἔκτοτε, καθαρὴ λύσις γιὰ τοὺς δυνατούς, σχεδιαστὲς τῶν χαρτῶν καὶ τῆς μοίρας τῶν λαῶν, οἱ διχοτομήσεις ἔχουν καταστῆ ἡ πιὸ σταθερὰ πολύνεκρος αἰτία ἐθνικῶν συγκρούσεων, αἱματοχυσιῶν καὶ μονιμότητος τῶν προβλημάτων ποὺ ἐπιχειρεῖται χειρουργικὰ νὰ ἐπιλυθοῦν «μια γιὰ πάντα».
Ἤμασταν πάντα ἕνας λαός, μᾶς διεχώρισαν οἱ Βρεταννοὶ ψυχικὰ μὲ τὶς πονηρὲς πολιτικές τους, τὸ ἔκαναν ἀδύνατο νὰ ζήσουμε πιὰ μαζὺ σὲ εἰρήνη, ἐξηγεῖ σὲ ἕνα σημεῖο ὁ Γκάντι στὴν ταινία. “Divide et impera”, ἐξηγεῖ κι ὁ Νεχροῦ τὴν βρεταννικὴ ἀποικιακὴ πολιτική. Δοκιμασμένη παντοῦ, ἀμετάλλαγη, ἐπιτυχημένη – γιὰ τοὺς παγεροὺς χειρουργούς. Morituri vos salutant…
Faciunt solitudinem, pacem apellant… Ἐρήμωση δημιουργοῦν, εἰρήνη τὸ ἀποκαλοῦν.
Ὁ Τάκιτος.
Ἤξεραν τὸ κόλπο καὶ παλαιότερες σιδηρὲς αὐτοκρατορίες.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.