Ὧρες ἀποφάσεων

Ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς πράγματι ἀγνοοῦμε τὸ τί συμβαίνει ἀκριβῶς σήμερα στὰ συριακὰ ἐδάφη, κατὰ Κούρδων καὶ κατὰ Συριακοῦ Στρατοῦ, ἀπὸ τὴν τουρκικὴ εἰσβολή. Τὸ ἐὰν πράγματι ἐξεκίνησε πόλεμος, τὸ ἐὰν πράγματι βομβαρδίζουν οἱ Τοῦρκοι (καὶ ποίους) ἀλλὰ καὶ τὸ ἐὰν ἀμερικανο-ῥωσσο-συριακο-τουρκικὲς συμφωνίες ἄλλα κρύβουν, εἶναι λεπτομέρειες ποὺ μᾶλλον δὲν θὰ μάθουμε συντόμως.

Ἡ ἀλήθεια ἐπίσης εἶναι πὼς ἡ Τουρκία θέλει ἀπὸ καιρὸ νὰ τελειώνῃ μὲ τοὺς Κούρδους, ἐφ΄ ὄσον τὴν κατατρώγουν καὶ τὴν φθείρουν οἱ δολιοφθορές τους εἰς βάρος της (μὰ καὶ τὴν κρατοῦν ἐτοιμοπόλεμο). (Τὸ ἐὰν αὐτὲς εἶναι δίκαιες ἢ ὄχι εἶναι ἄλλη συζήτησις.)
Αὐτὸ δὲν εἶναι κάτι νέο καὶ δὲν εἶναι ἡ πρώτη φορὰ ποὺ γίνονται ἐκκαθαριστικὲς ἐπιχειρήσεις τῶν Τούρκων κατὰ τῶν Κούρδων. Αὐτὸ πού, ἐξ ὅσων γνωρίζω, συμβαίνει ὄμως γιὰ πρώτη φορὰ τὶς τελευταῖες δεκαετίες, εἶναι ἡ τουρκικὴ εἰσβολὴ σὲ συριακὰ ἐδάφη. Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα… Ἀλλο νὰ κτυπᾷ ὁ τουρκικὸς στρατὸς ἐντὸς τῶν ἐδαφῶν του τοὺς Κούρδους καὶ ἄλλο νὰ τοὺς κτυπᾷ σὲ ἔδαφος ἄλλης χώρας.
Ὅμως, ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ τὰ ἀμερικανὰ «παίζουν παιχνίδι» στὴν περιοχή, ἀνεξαρτήτως τοῦ τί λέγεται ἀπὸ τοὺς δημοσιοκάφρους, προσωπικῶς, κατὰ βάθος, πιστεύω πὼς ὁ Ἐρντογὰν δὲν θὰ τολμοῦσε νὰ πατήσῃ σὲ αὐτὰ τὰ ἐδάφη, δίχως τὸ «πράσινο φῶς» ἐκ τῶν «μπάτσων τοῦ πλανήτου». Τὸ ἐὰν θὰ ὁμολογηθοῦν τέτοιου τύπου συμφωνίες, δὲν μὲ ἀπασχολεῖ πρὸς στιγμήν. Αὐτὸ ποὺ μὲ ἀπασχολεῖ εἶναι πὼς ὅλο …φεύγουν τὰ ἀμερικανὰ κι ὅλο κάπου ἐκεῖ γύρω εἶναι, ἀδειοδοτῶντας καὶ ἐνθαῤῥύνοντας τοὺς Τούρκους, ἀλλὰ καὶ ὅλων τῶν εἰδῶν τοὺς μισθοφόρους, νὰ ἐξαπολύσουν κάθε εἴδους βιαιτότητα πρὸς πάσαν κατεύθυνσιν. Κι αὐτὸ τὸ «πρὸς πάσαν κατεύθυνσιν» μὲ ἀπασχολεῖ περισσότερο. Ὄχι τόσο διότι στὴν πραγματικότητα πυροδοτεῖται ὁ Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος ἐπισήμως, ὅσο διότι ἐδῶ, ἐμεῖς, ποὺ ἤδη πάσχουμε ὑπερβολικά, θὰ πληρώσουμε τὸ ἀκριβότερο …μάρμαρο.
(Τὸ γιατί δὲν εἶναι τοῦ παρόντος…)

Ἡ ἀλήθεια τέλος εἶναι πὼς εἴτε κερδίσουν οἱ Κοῦρδοι (καὶ Σύριοι καὶ Ῥῶσσοι ἀλλὰ καὶ ὅποιοι ἄλλοι κρύβονται ἀπὸ πίσω) εἴτε ὅμως ἀκόμη καὶ ἐὰν χάσουν, πάλι θὲ ἔχουμε ἐμεῖς τὸ πρόβλημα συντόμως, ἐφ΄ ὅσον ὁ ἐπόμενος στόχος τῆς Τουρκίας θὰ εἴμαστε ἐμεῖς. Καὶ θὰ εἴμαστε ἐμεῖς, διότι στὴν πρώτη περίπτωσιν, ποὺ οἱ Τοῦρκοι θὰ κερδίσουν, αὐτομάτως τὸ ἠθικό τους θὰ ἀνέλθη σὲ δυσθεώρητα ὔψη καὶ θὰ πρέπη ἡ ἡγεσία τους (ἐπὶ τοῦ παρόντος ὁ Ἐρντογὰν) νὰ τὸ ἐκτονώσῃ αὐτὸ τὸ ἠθικὸ σὲ ἐκκαθαριστικὲς ἐπιχειρήσεις νήσων τοῦ Αἰγαίου. Δῆλα δὴ ἐναντίον μας.
Ἐὰν πάλι ἡ Τουρκία …«φάῃ τὰ μοῦτρα της» στὴν Συρία (πού, κατ’ ἐμὲ εἶναι τὸ πιθανότερον, ὄχι ἀπαραιτήτως βέβαια λόγῳ ἀδυναμίας της!!!), τότε θὰ πρέπη ἠ ὀργὴ τῶν Τούρκων κάπου νὰ ξεσπάσῃ καὶ νὰ ἐκτονωθῇ. Καί ποῦ ἀλλοῦ βελτίστη …βαλβίς ἐκτονώσεως ἐάν ὄχι ἐμεῖς;

Γιατί νά συμβῇ τό τελευταῖο; Διότι, λογικῶς, πρῶτα τελειώνεις μὲ τοὺς (ἂς ποῦμε ἐπὶ τοῦ πρὸ κειμένου) ἐσωτερικούς σου ἐχθροὺς καὶ μετὰ στρέφεσαι στοὺς ἐξωτερικούς. Αὐτὸ ἐπιτάσσει ἡ λογικὴ κι αὐτὸ ἀκριβῶς κάνουν σήμερα οἱ Τοῦρκοι.
Συνεπῶς;
Συνεπῶς, καλοῦ κακοῦ, ἂς προετοιμαζόμεθα …ψυχολογικῶς (διότι στὰ ὑπόλοιπα δὲν ξέρω τὸ τί θὰ μπορούσαμε -ἢ τί θὰ προλαβαίναμε- νὰ κάνουμε, πάντα ἐπὶ τοῦ παρόντος…!!!)

Ἐν ὀλίγοις. Συντόμως ἡ Τουρκία θὰ μᾶς κτυπήση καὶ τὸ γνωρίζουμε. Ἐπίσης γνωρίζουμε πὼς ἡ (φερομένη ὡς) κυβέρνησις προτιμᾶ νὰ ἔχῃ ἥσυχο τὸ κεφάλι της, ἐξακολουθῶντας (μὲ τὸ ἀζημίωτον πάντα γιὰ τὰ μέλη της) νὰ πληρώνῃ ἐπιδόματα, λογαριασμούς, συσσίτια, ἐνοίκια, εἰδικὲς παροχές, προσωπικὸ γιὰ νὰ μπορῇ διαρκῶς νὰ ὑποδέχεται νέες στρατιὲς λαθροεποίκων, πρὸ κειμένου νὰ μὴ διαταραχθῇ τὸ πλιατσικολόγημα τῶν διαφόρων δουλεμπόρων-Μ.Κ.Ο., στὶς ὁποίες εἴθισται νὰ μετέχουν τὰ μέλη τῆς (φερομένης ὡς) κυβερνήσεως (μὲ τὸ ἀζημίωτον εἴπαμε, βεβαίως βεβαίως…!!!)
Κι αὐτὸ ὅλο ἡ (φερομένη ὡς) κυβέρνησις τὸ κάνει διότι ἀφ΄ ἐνὸς ἅπαντα τὰ μέλη τῆς εἶναι ἀπὸ φιλοχρήματα ἔως ἀπολύτως διαπλεκόμενα, ἢ καὶ σκέτο ἠλίθια, ἀλλὰ κι ἀφ΄ ἐτέρου, διότι ἀκριβῶς λόγῳ τῆς ἠλιθιότητος τῶν μελῶν της, ἀδυνατεῖ νὰ ἀντιληφθῇ τὶς ἐπικινδύνους ἀτραποὺς ποὺ ὁδηγοῦν τὴν χώρα. Εἶναι ἀνίκανα αὐτὰ τὰ σούργελα νὰ συνειδητοποιήσουν πὼς ἐὰν καταλυθῇ (ποὺ θὰ καταληθῆ) ὁ κρατικὸς μηχανισμός, θὰ εὑρεθοῦν πρῶτοι αὐτοὶ μὲ τὸ …μακρύτερον ἀπὸ τὰ τρία ποὺ μᾶς ἀπειλοῦν.
(Ἴσως πράγματι τελικῶς νὰ φιλοδοξοῦν ὅλα αὐτὰ τὰ κουδουνισμένα νὰ …κατεβάσουν τοὺς λαθροεποίκους στὸν δρόμο, γιὰ νὰ ἀνακόψουν τὴν …τουρκικὴ εἰσβολή!!!) 

Ἂν τί λοιπὸν νὰ ἐξοικονομήσῃ τὰ ἀναγκαία (πολεμοφόδια, ὁπλισμό, στρατὸ) ἡ (φερομένη ὡς) κυβέρνησις, κάνοντας «κράτει» στὶς λεηλασίες, ἀκόμη καὶ προσωρινῶς, προτιμᾶ νὰ ἐξακολουθήσῃ, γιὰ ὄσο προλάβει, νὰ λεηλατῇ ὅ,τι ἀκόμη ἀπέμεινε ὄρθιο, ἐλπίζοντας ἴσως σὲ κάτι ἄλλο (ὅπως γιὰ παράδειγμα στὴν διαφυγὴ τῶν μελῶν της.) Ἐν τούτοις τὰ γεγονότα πλέον εἶναι τέτοια, ποὺ δὲν μᾶς ἀφήνουν περιθώρια ἀμφιβολιῶν. Τὴν στιγμὴ ποὺ θὰ μᾶς ἐπιτεθῆ ἠ Τουρκία, ἐμεῖς θά μποροῦμε νά ἀντιμετωπίσουμε τίς ἐπιθέσεις της ἤ θά θυσιάζουμε τά παιδιά μας ἔτσι, γιά τό …χειροκρότημα;

Ναί, ξέρω… Τὰ ἐξοπλιστικὰ προγράμματα εἶναι πανάκριβα καὶ οὐδείς, ἀπὸ ὅλους αὐτοὺς ποὺ τὰ διεχειρίσθησαν στὸ παρελθόν, ἄντεξε πολὺ δίχως νὰ βάλῃ τὸ …«δάκτυλο στὸ μέλι». Ὅμως, δυστυχῶς  μας, εἶναι καὶ μονόδρομος ὁ ἐξοπλισμός, πρὸ κειμένου νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὴν ἐπερχομένη ἐπιθετικότητα τῆς (κάθε) Τουρκίας. Διότι δὲν εἶναι μόνον ἡ Τουρκία ποὺ …ξύνεται. Εἶναι κι ἄλλοι.

Μάλιστα καλὸ εἶναι νὰ ἐνθυμούμεθα πὼς πρὸ μερικῶν ἡμερῶν εἴχαμε δεχθῆ ἐπίσημες ἐπισκέψεις ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖον Ἐξωτερικῶν τῶν Η.Π.Α.. Γιατί συνέβη τοῦτο; Ποῦ ἀπεσκόπη; Σέ ἕναν γενικώτερο ἐφησυχασμό; Σέ συγκεκριμένες ὑποσχέσεις; Σέ συμφωνίες εἰδικοῦ τύπου;
Μᾶς ἀνεκοίνωσαν …τίποτα ἐπ’ αὐτῶν.
Ὅμως πρὸ μηνῶν παρελήφθησαν ἑβδομήντα (ὀγδόντα ἦσαν συνολικῶς) ἀμερικανικὰ ἐλικόπτερα καὶ πρὸ μερικῶν ἡμέρῶν ἀκόμη σαράντα προσγειώθησαν στὴν Μαγνησία.

πηγὴ

Συνυπολογίγοντας φυσικὰ καὶ ὅλο τὸ προηγούμενο (ἢ κι ἐπόμενον) πολεμικὸ ὑλικό, ποὺ μᾶς …«παρέχουν» οἱ Η.Π.Α. (ἄλλοτε ὡς δῶρο κι ἄλλοτε ὡς δάνειον), θέλοντας καὶ μὴ τὸ μυαλό μου ὑποχρεωτικῶς «κολλᾶ» στὴν πρόσφατο ὑψηλοτάτη ἐπίσκεψιν τοῦ ΥΠ.ΕΞ. τους. Τί ἀκριβῶς λοιπόν ἐπιχειροῦν τά ἀμερικά τώρα; Νά μᾶς καθησυχάσουν; Νά μᾶς ἐνισχύσουν; Νά μᾶς χρησιμοποιήσουν σκέτο; Ἤ μήπως συνδυασμούς καί τῶν τριῶν, πρό κειμένου νά ἀναλάβουν ἐπισήμως αὐτοί (καί, ἐννοεῖται τὰ ἀφεντικά τους) τίς τύχες μας στά χέρια τους;

Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ τὰ γεγονότα ἐπαναλαμβάνονται, ἐφ΄ ὅσον οἱ ἴδιες συμμορίες, μὲ τὶς αὐτὲς τακτικές,  ποὺ λυμαίνοντο τὸν πλανήτη τὸ 1974, τὸν λυμαίνονται καὶ σήμερα…
…ἂς θυμηθοῦμε πὼς ὁ Κίσινγκερ, ὡς ὁ τότε ὑπουργὸς ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ, εἶχε προτιμήση τὴν Τουρκία γιὰ τὶς μυστικές του συμφωνίες. Ἄλλαξε κάτι; Καί τί; Μά, κυρίως, σέ τί θά μᾶς βοηθήση ἐμᾶς μία τέτοιου εἴδους πληροφόρησις;

Ἐπὶ τῆς οὐσίας ἡ καλλιέργεια κλίματος ἐφησυχασμοῦ μας εἶναι καὶ ἡ παγίδευσίς μας. Ἀκόμη κι ἐὰν ὅλα τὰ προαναφερόμενα πράγματι σχεδιάζονται μὲ τέτοιον τρόπο, ὥστὲ νὰ μᾶς ἐνισχύσουν, καλὸ εἶναι νὰ ἐνθυμούμεθα διαρκῶς πὼς «λαὸς ποὺ (διαρκῶς) ἀναζητᾶ (νέους) σωτῆρες καταλήγει (διαρκῶς) μὲ (νέα) ἀφεντικά». Συνεπῶς σὲ ὅλα τὰ παραπάνω καὶ «μικρὰ καλαθάκια» πρέπει νὰ κρατᾶμε καί, ἐπὶ τέλους, νὰ ξεκινήσουμε ὡς ἄτομα, σὲ καθαρὰ τοπικὸν ἐπίπεδον, νὰ διερευνοῦμε τρόπους τέτοιους, ποὺ νὰ μᾶς «θωρακίσουν», ὅσο τὸ δυνατόν. Ἡ σύμπραξις, ἡ συνεργασία καὶ ἡ συμμετοχή μας σὲ ὁμαδικὲς κινήσεις, σὲ ἀπολύτως τοπικὸ ἐπίπεδον, εἶναι περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλην φορὰ ἐπιτακτική. Εἶναι τὸ μέσον καὶ ἡ εὐκαιρία μας νὰ «παίξουμε» ἂν τί νὰ παραδοθοῦμε ἀμαχητί.

Παραλλήλως μὲ ὅλα τὰ συμβαίνοντα σὲ ἐθνικὸ ὅμως ἐπίπεδον, ἔχουμε καὶ τὶς «ἐξεγέρσεις-πρόβες», ποὺ ἤδη σημειώνονται στὰ διάφορα στρατόπεδα συγκεντρώσως τῶν νήσων μας (Μυτιλήνη, Σάμος). Καιρὸς εἶναι λοιπὸν νὰ συνειδοποιήσουμε πὼς ὅλο αὐτὸ θὰ ἐξαπλωθῆ μὲ ταχύτητες ἀστραπῆς, ὅταν θὰ δοθῆ τὸ «σύνθημα».
Κι ἀκριβῶς ἐδῶ κρύβεται ἕνα «σημεῖον-κλειδὶ» γιὰ τὸ ἐὰν θὰ ἐπιτύχουν αὐτὲς ἢ ὄχι. Τὸ «σημεῖον-κλειδὶ» εἶναι ἡ πολυφυλετικότης ὅλων αὐτῶν τῶν ὑποψηφίων (ἐσωτερικῶν) δημίων μας. Διότι ἐφ΄ ὅσον στρατευμένοι κάθε φυλῆς ὑποχρεοῦνται νὰ διαβιοῦν στοὺς αὐτοὺς χώρους, εἶναι δεδομένον πὼς οἱ μεταξύ τους τριβὲς δὲν θὰ ἐξακολουθήσουν γιὰ πολὺ νὰ ἐκτονώνονται σὲ μερικὰ …μαχαιρώματα. Κατά πόσον λοιπόν μποροῦμε ἐμεῖς νά τίς «ἐκμεταλλευθοῦμε» μέ τέτοιον τρόπο πού τελικῶς νά ἐπιτύχουμε νά ἀποσοβηθῇ, ὅσο τὸ δυνατόν, αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἡ ἀπειλή γιά τίς κοινωνίες μας; Ἂν τί λοιπὸν νὰ κυττᾶμε μόνον τὸ σύνολον τῶν εἰσβολέων, δίχως νὰ τοὺς διαχωρίζουμε, ἂς ἑστιάσουμε καλλίτερα στὸ πῶς θὰ τὶς ἐκμεταλλευθοῦμε πρὸς ὄφελός μας. Εἶναι ἐφικτὸ καὶ εἶναι ἐντὸς τῶν πλαισίων τῶν δυνατοτήτων μας.

Ἂς παραμείνουμε λοιπόν, γιὰ τὴν ὥρα, μόνον σὲ ἐμᾶς, τὸν λαό, δίχως νὰ ὑπολογίζουμε τὴν ἀμυντικὴ ἱκανότητα τοῦ κράτους. Τί κάνουμε ἤ τί θά μπορούσαμε νά κάνουμε γιά ὄλην αὐτήν τήν θύελλα, ποὺ ὁσονούπῳ καταφθάνει στήν πόρτα μας, ὑπέρ-ἐνισχυομένη ἀπό τά ἐσωτερικά διεσκορπισμένα στρατόπεδα συγκεντρώσεως; Τί μποροῦμε νά πράξουμε πρό κειμένου νά προετοιμασθοῦμε στοιχειωδῶς, μήπως καί ἐπιτύχουμε κάτι περισσότερο, πλήν τῆς, ἄνευ ἀρχῆς καί τέλους, θυσίας πού μᾶς ἑτοιμάζουν;
Ὑπάρχουν κινήσεις πού μποροῦμε, εἴτε σὲ ἀτομικὸ εἴτε σὲ συλλογικό, ἐπίπεδον νά δρομολογήσουμε; Καί ποιές εἶναι αὐτές;

Ὑπάρχουν πολλά. Πολλὰ περισσότερα ἀπὸ ὅσα ὑποψιαζόμεθα ποὺ μποροῦμε νὰ κάνουμε. Τόσα πολλὰ ποὺ δὲν μοῦ ἐπιτρέπεται νὰ τὰ δημοσιεύσω, γιὰ νὰ μὴν προκαταβάλω εἰς βάρος τοῦ λαοῦ μας προληπτικὲς κινήσεις καταστολῆς τους, ἐκ τῶν (φερομένων ὡς) κρατούντων. Μυαλό, ὑποτίθεται, ἔχουμε καὶ εἶναι καιρὸς νὰ τὸ βάλουμε νὰ δουλέψῃ γιὰ νὰ ἐξυπηρετήσῃ τὴν Ἀνάγκη κι ὄχι γιὰ νὰ ἐξυπηρετήσῃ τὴν κάθε ἀνοησία.

Τὰ γεγονότα τρέχουν, οἰ Τοῦρκοι ἔφθασαν σχεδόν, οἱ Ἀλβανοὶ …ξύνονται, τὰ ἐγχώρια κουδουνισμένα ξερογλείφονται, ἀκόμη, μὲ τὶς (φερόμενες ὡς) ἐξουσίες τους, τὰ δημοσιοκαφρικὰ παπαγαλάκια μᾶς καθησυχάζουν, οἱ ἔποικοι εἶναι πανέτοιμοι (καὶ πάνοπλοι) καὶ ἐμεῖς …προσευχόμεθα ἐλπίζοντες. Ὄχι ἀγαπητοί μου… Ὁ ἐφησυχασμός, ἡ ἀναβλητικότης καὶ ἡ ἀδιαφορία ἔχουν πρὸ πολλοῦ περισσεύση, γιὰ νὰ παραμένουμε ἀκόμη καὶ τώρα ἀδρανεῖς. Ἐὰν ἀναμένουμε νὰ ξεκινήσῃ τὸ αἶμα ἐπισήμως νὰ ῤέῆ, μᾶλλον δὲν ἔχουμε ἀντιληφθῆ πὼς ἤδη ῥέει δίπλα μας. Κι ἐὰν αὐτὴ ἡ ῥοὴ τοῦ αἵματος, ποὺ ἤδη ξεκίνησε, εἶναι ἀδύνατον νὰ μᾶς ἐνεργοποιήσῃ, τότε πολὺ λυπᾶμαι ποὺ τὸ ὁμολογῶ, ἀλλὰ δυστυχῶς μας εἶναι προτιμότερον νὰ ἀνοίξουμε ἀπὸ τώρα τοὺς …τάφους μας καὶ νὰ ἀπαλλάξουμε τὸν κόσμο μας ἀπὸ τὰ περιττά μας σαρκία.

Φιλονόη

Σημειώσεις

Ἀγαπητοί μου… Τὰ περὶ διαφόρων προφητειῶν ἂς τὰ ἀφήσουμε κατὰ μέρος, διότι πάντα αὐτὲς οἱ προφητεῖες (ἐὰν εἶναι ἀληθεῖς!!!) ἀναφέρονται μόνον στὸ γενικὸ πλαίσιον. Οὐδέποτε στὸ εἰδικὸν ἢ στὸ ἀτομικόν. Συνεπῶς ξεχνᾶμε, γιὰ τὸ καλό μας, κάθε μορφῆς ἐφησυχασμοῦ. Ἀφῆστε δὲ ποὺ τὸ «σῦν Ἀθηνᾷ καὶ χείρα κίνει» ἀναφέρεται μόνον σὲ ὅσους δροῦν. Οὐδέποτε σὲ ὅσους ἐλπίζουν ἀκινητοποιημένοι.

Ἀγαπητοί μου… Ἐδῶ καὶ καιρὸ πιστεύω πὼς δὲν ὑπάρχει κάτι ἄξιο καὶ ἱκανὸ σὲ αὐτὴν τὴν χώρα γιὰ νὰ διασωθῇ. Ἐὰν πράγματι θέλουμε κάτι νὰ διασώσουμε, τότε καλλίτερα νὰ ἑστιάσουμε στὸν Ἄνθρωπο, νὰ ἀποκολλήσουμε τὴν Μοίρα μας ἀπὸ τὴν Μοίρα τῆς ὑβριδικῆς αὐτῆς χώρας καὶ νὰ πράξουμε ὅσα ἡ Ἀνάγκη ἐπιτάσσει.

Ἀγαπητοί μου… Εἴτε τὸ θέλουμε εἴτε ὄχι ἡ πραγματικότης, μαζὺ μὲ τοὺς ἀριθμούς της, παρέα μὲ τὰ ὅσα ἡ Ὕβρις ἐπισύρει, εἶναι πλέον τόσο ἀκραία ὀφθαλμοφανῆ, ποὺ ὅσο κι ἐὰν ἀρνούμεθα νὰ ἀντιληφθοῦμε τὴν ἀλήθεια, αὐτὴ μᾶς περιγελᾶ κουνῶντας μας τὸ δάκτυλο. Τὸ Ἑλλαδοκαφριστὰν αὐτοχειριαζόμενον τελειώνει. Δὲν ἔχουμε λόγους νὰ τὸ ὑπερασπισθοῦμε. Ἀντιθέτως ἔχουμε πολλοὺς λόγους νὰ ὑπερασπισθοῦμε ἐκεῖνο τὸ κάτι, τὸ ὅ,τι δήποτε, ὑγειὲς ἀκόμη ὑφίσταται. Κι αὐτὸ τὸ κάτι, τὸ ὅ,τι δήποτε δὲν εἶναι ἀσαφὲς κι ἄγνωστον, ἀλλὰ ἐνυπάρχει στὸ παρελθόν μας. Ἐὰν πράγματι ἐπιθυμοῦμε νὰ ἐξέλθουμε τῶν τελμάτων μας, μία λύσις ὑπάρχει: ἡ ἐπιστροφή μας σὲ Ἀξίες καὶ Ἀρχὲς καὶ Ὅρια ποὺ ἀποδεδειγμένως κάποτε ἐλειτούργησαν ὑπέρ μας. Τὸ ποιὰ εἶναι ὅλα αὐτὰ εἶναι ἀτομική μας ὑπόθεσις γιὰ νὰ τὰ ἐντοπίσουμε, ἀλλὰ ὑπάρχουν, κραυγάζουν καὶ μᾶς ὑποδεικνύουν τὴν μία καὶ μόνη διαδρομὴ ποὺ ὀφείλουμε νὰ ἀκολουθήσουμε.

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

2 thoughts on “Ὧρες ἀποφάσεων

  1. Ἀκριβῶς, Φιλονόη! Ἀλλὰ θὰ προσθέσω καὶ κάτι ἀπὸ τὴν ἐρευνητική μου πεῖρα: Ἐὰν δὲν ὑπάρξη θεαματικῶς ἄγρια τιμωρία τῶν σούργελων, ὁ βδελυρὸς κύκλος θὰ ἐπαναληφθῆ.

    • Τελικῶς διαπιστώνω πὼς εἴμαστε ἐξαιρετικὰ κακὴ παρέα ὁ ἕνας γιὰ τὸν ἄλλον. Ἔως καὶ τὸ λεξιλόγιό μας παραγίνεται κοινὸ πλέον.
      Πάντως, ναί, συμφωνῶ, ἀλλὰ ὑπὸ ὅρους.

Leave a Reply