Γυναῖκα…

Μητέρα, σύζυγος, φίλη, ἀδερφή, μοῦσα, λολίτα, παιδί, πολυάσχολη, λευκή, ἔγχρωμη, εὐαίσθητη, παραδοσιακή, ἀντισυμβατικὴ ἀλλὰ ποτὲ συνηθισμένη!
Ἕνα λαμπερὸ συμπύκνωμα γυναικείων ῥόλων, ἡ γυναῖκα, δὲν δημιουργήθηκε ἀπὸ τὸν πρωταρχικὸ πηλό, ὅπως ὁ ἄνδρας, ἀλλὰ βγῆκε τελευταία ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ δημιουργοῦ τοῦ κόσμου καὶ ἴσως νὰ ἐκφράζῃ καθαρότερα ἀπὸ κάθε τὶ ἄλλο τὴν θεϊκὴ σκέψη καὶ ἔμπνευση.

Δεμένες στὸ ἅρμα τῆς φαντασίας μποροῦμε νὰ μεταλλάσσουμε τὸ συνηθισμένο σὲ ἐξαιρετικό.
Μᾶλλον ὄλες μας γεννηθήκαμε μὲ μιὰ ἀποστολή: νὰ προσφέρουμε καὶ νὰ κατανοοῦμε τὶς ἀνάγκες τῶν ἄλλων.
Καὶ πολλὲς ἀπὸ ἐμᾶς ἔχουμε μιὰν ἐμμονή: νὰ κάνουμε ὅ,τι χρειάζεται γιὰ νὰ εἶναι ὅλοι γύρω μας εὐτυχισμένοι!

Ἐμεις οἱ γυναῖκες, κατὰ κάποιον τρόπο, εἴμαστε παιδιὰ τῆς Σελήνης.
Τὰ σώματά μας ἀκολουθοῦν τὸν κύκλο τοῦ φεγγαριοῦ καὶ τὰ ὅριά μας ἀνάμεσα στὸν κόσμο δὲν εἶναι σταθερά.
Τὰ σώματά μας δὲν μᾶς ἀνήκουν ὁλοκληρωτικά, ἀνήκουν στὰ παιδιά μας, στὴν περίοδο  τῆς ἐγκυμοσύνης καὶ τοῦ θηλασμοῦ. Στὶς ἐρωτικὲς σχέσεις εἴμαστε φτιαγμένες γιὰ νὰ δεχόμαστε τὸν σύντροφό μας μέσα μας.
Ἐμεὶς εἴμαστε αὐτὲς ποὺ χρειάζεται νὰ ἀνοίξουμε τὸν ἑαυτὸ μας. Ἔτσι ἀπὸ τὴν φύση μας ἔχουμε μάθει νὰ κάνουμε χῶρο καὶ νὰ ἀπλώνουμε τὸν ἑαυτό μας για τοὺς ἄλλους.

Ἀπὸ μακρυὰ καὶ μέσα ἀπὸ μιὰ παράξενη διεργασία, μέσα ἀπὸ κύματα δονήσεων, μποροῦμε νὰ καταλάβουμε τὰ συναισθήματα τῶν ἀνθρώπων γύρω μας.
Ὅταν ἀκοῦμε τὸ κλάμα ἑνὸς παιδιοῦ ἡ κάποιον νὰ φωνάζῃ «μαμά» νοιώθουμε ἕνα ἀνεξήγητο κάλεσμα νὰ τρέξουμε.

Αὐτὲς εἶναι κάποιες συμπεριφορὲς ποὺ δὲν μποροῦμε νὰ τὶς ἐλέγξουμε!
Εἶναι ἔνστικτα τῆς γυναικείας φύσεώς μας.
Καὶ ἔτσι λοιπὸν εἶναι δύσκολο νὰ ἔχουμε σαφῆ ὅρια καὶ να μένουμε σταθερὲς στὶς δικές μας ἐπιθυμίες.

Οἱ περισσότερες γυναῖκες ποὺ ξέρω περνοῦν τὴν ζωή τους σκορπώντας τὸν ἑαυτό τους καὶ ξαφνιάζονται κάποια στιγμὴ ποὺ νοιώθουν ἄδειες καὶ κενές, χωρὶς νὰ μποροῦν νὰ προσδιορίσουν τὶ εἶναι αὐτὸ ποὺ θέλουν ἀληθινά.
Νομίζω ὅτι αὐτὸ ποὺ ὄλες μας χρειαζόμαστε, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ εἴμαστε καλὲς μάνες καὶ καλὲς σύντροφοι, εἶναι τὴν ἴδια φροντίδα καὶ ἀγάπη ποὺ δίνουμε στοὺς ἄλλους νὰ τὴν δόσουμε καὶ στὸν ἑαυτό μας…
Νὰ σεβόμαστε τὶς ἀνάγκες μας καὶ νὰ δίνουμε χῶρο καὶ χρόνο στὸν ἑαυτό μας νὰ ἀναπτυχθῇ, κάνοντας αὐτὰ τὰ πράγματα ποὺ κάνουν καλὸ στὸ πνεῦμα μας καὶ μᾶς ὁλοκληρώνουν.
Καὶ τότε θὰ μποροῦμε νὰ ἔχουμε μιὰ ζωὴ μὲ οὐσία καὶ βάθος, μὲ νόημα καὶ κεραυνοβόλες στιγμές, μὲ ἀληθινὴ ἀγάπη καὶ σασπένς, μὲ ἐκπλήρωση καὶ μὲ ἀπέραντη χαρά.
Γιατὶ μᾶς ἀξίζει !!!!!

Γιῶτα Σούσουλα

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply