Ὀνειρεύσου λέμε… Ὀνειρεύσου μὲ ὅλες σου τὶς δυνάμεις… Δῶσε χῶρο καὶ χρόνο στὰ ὄνειρά σου νὰ ἁπλωθοῦν καὶ νὰ κατακλύσουν τὸ εἶναι σου… Ἄφησέ τα νὰ σὲ ποτίσουν σὰν νὰ συμβαίνουν ἤδη… Πότισέ τα μὲ τὴν δύναμιν τῆς Ἀληθείας… Πίστευσε σὲ αὐτὰ καὶ ἐπίτρευσέ τους νὰ μετουσιωθοῦν σὲ κάτι πανανθρώπινον καὶ παγκόσμιον… Γέμισέ τα μὲ πνοὴ καὶ μοιράσου τα… Αὐτὰ καὶ μόνον αὐτὰ εἶναι ἡ πηγὴ τῆς δυνάμεών μας…
Μὰ καὶ ζῆσε τα… Ζῆσε τα σὰν νὰ εἶναι ἤδη πραγματικότης… Ζῆσε τα τώρα μὴ ἀναμένοντας τὸ ἐὰν καὶ τὸ πότε θὰ ἀποτυπωθοῦν στὴν καθημερινότητά μας… Ζῆσε τα σκέτο… Ἔτσι, σὰν νὰ ἤσουν ἤδη νικητής….
Γιατί;
Γιατί ὁ κόσμος γιὰ νὰ ἀλλάξῃ πρέπει νὰ ὑπάρχουν πρῶτα αὐτοὶ ποὺ θὰ πιστεύσουν στὰ ὄνειρά τους…
Γιατί μόνον αὐτοὶ ποὺ πιστεύουν στὰ ὄνειρά τους ἀποκτοῦν, σιγά-σιγὰ μὰ σταθερά, τὸ ἀναγκαῖον σθένος γιὰ νὰ ἀποφασίσουν νὰ τὰ ὑλοποιήσουν…
Γιατί μόνον αὐτοὶ ποὺ ἀποφασίζουν νὰ κάνουν πραγματικότητα τὰ ὄνειρά τους «κατοχυρώνουν» δικαίωμα στὴν Ἐλευθερία…
Γιατί ἡ Ἐλευθερία εἶναι πορεία κι ὄχι κατάστασις…
Γιατί ἐὰν θέλουμε νὰ φθάσουμε στὸ νὰ «Εἴμαστε ἕτοιμοι» πρέπει νὰ φροντίσουμε μόνοι μας γιὰ νὰ γίνουμε ἕτοιμοι…
Γιατί, τελικῶς, τὸ νὰ ὀνειρευθοῦμε εἶναι ἀκόμη δυνατὸν μὰ καὶ ἱκανὸ νὰ μᾶς τραβήξῃ ἀπὸ τὰ τέλματα γιὰ νὰ πατήσουμε σταθερά, ἐπὶ τέλους κάπου, πρὸ κειμένου νὰ ξαναστήσουμε τὸν κόσμο μας καὶ τὶς ζωές μας ἀπὸ τὴν ἀρχή…
Ἕνα βῆμα χωρίζει τὸν ἡττημένο ἀπὸ τὸν νικητή… Ἕνα βῆμα, ποὺ θὰ συμβῆ ἢ δὲν θὰ συμβῆ, ἀναλόγως τοῦ ποῦ ἑστιάζει ὁ καθεὶς ἐκ τῶν δύο…
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.