Γιά τό …ταξείδι τῆς γνώσεως ἤ μόνον γιά τό …ταξείδι τῆς ἐμπειρίας τῶν αἰσθήσεων εἴμαστε ἐδῶ;
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: «εἰς τὰ ἐνδότερα»
Διότι πρέπει νὰ γίνῃς τὸ …κέντρον τοῦ Σύμπαντος…
…γιὰ νὰ συνειδητοποιήσῃς τὸ τὶ εἶναι τὸ Σύμπαν!
Διότι πρέπει νὰ νοιώσῃς τὸ κέντρον τοῦ κόσμου μας, γιὰ νὰ συνειδητοποιήσῃς τὸ πῶς λειτουργεῖ ὀ κόσμος μας. Συνέχεια
Ἂς ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὰ …βαρίδια!!!
Πολλὰ εἶναι αὐτὰ ποὺ μᾶς κρατοῦν δεσμίους σὲ καταστάσεις ποὺ δὲν μᾶς κάνουν καλό.
Ἀπὸ ἁπλὲς πεποιθήσεις, ἐνοχές, ἀποφάσεις, παράλογες δεσμεύσεις, ἀντιλήψεις, παρανοήσεις, ἔως κατάλοιπα ἀτομικά, οἰκογενειακὰ καὶ κοινωνικά.
Καὶ συχνὰ εἶναι δύσκολο νὰ διαχωρήσουμε τὴν ἀλήθεια ἀπὸ τὸ ψέμμα τους, ὅπως ἐπίσης καὶ τὴν ἀναγκαιότητά τους ἢ τὴν ἀχρηστία τους. Συνέχεια
Ἄς φέρουμε τὸ Φῶς στὶς Ζῳές μας!!!
Μέσα στὴν καθημερινότητα καὶ τὴν βία της, συχνὰ πυκνὰ ξενᾶμε νὰ ἀφήσουμε τὸ βλέμμα μας νὰ ταξειδεύσῃ πρὸς τὸ …Φῶς!
Ὁποιαδήποτε ἔκφρασίν του, παιχνίδισμά του ἢ παραξενιά του.
Εἰκόνες μαγικές, ποὺ συνήθως περνοῦν ἔτσι, ἀπαρατήρητες, μὰ ποὺ εἶναι ἀναγκαῖες γιὰ νὰ γεμίσουμε εὐφορία, ἡρεμία, χαρά, ἀνακούφισιν, δύναμιν καὶ κυρίως ἀποφασιστικότητα.
Δὲν εἶναι τυχαία ἡ θέσις τοῦ πλανήτου μας στὸν κόσμο ἐτοῦτο καὶ δὲν εἶναι τυχαία ἡ θέσις τοῦ Ἡλίου στὴν ζῳή μας.
Ἀναζητῶντας τὰ ἁπλᾶ καὶ τὰ ὄμορφα…
Ὁ κόσμος μας, ὁ πραγματικός μας κόσμος, εἶναι αὐτὸς ποὺ μᾶς προσφέρεται ἁπλόχερα ἀπὸ τὴν Φύσι καὶ τὸν Σύμπαν.
Τὰ πάντα, αὐτὰ ποὺ πράγματι χρειαζόμαστε, εἶναι ἐκεῖ ἔξω καὶ ἀναμένουν ἐμᾶς νὰ τὰ μυρίσουμε, νὰ τὰ γευθοῦμε, νὰ τὰ ἀκούσουμε, νὰ τὰ ἀπολαύσουμε. Συνέχεια
Κάθε σκοπὸς καὶ ἕνας ἀγῶνας…
Καθημερινοὶ ἀγῶνες χρειάζονται…
Κάθε στιγμή… Δίχως φόβο, ἀμφιβολίες ἤ πισωγυρίσματα…
Ὅταν ὁ σκοπὸς εἶναι μεγάλος, χρειάζεται μεγάλους ἀγῶνες.
Ὅταν εἶναι μεγαλύτερος, ἀπαιτεῖ ὅλην τὴν ζωή μας…
Κι ὅταν αὐτὸς εἶναι μεγαλύτερος ἀπὸ ἐμᾶς, ἀπαιτεῖ μόνον διαρκεῖς καὶ ἄνευ ὁρίων θυσίες…
Μὰ τότε ὅλη ἡ Φύσις συμπράττει γιὰ τὴν πραγμάτωσίν του… Συνέχεια