Ἀκριβῶς διότι ἀπὸ τὴν πρώτη μας ἀνάσα μάθαμε νὰ ἀναμένουμε ἀπὸ τοὺς ἄλλους νὰ μᾶς κρατοῦν ἐν ζωῇ, διδαχθήκαμε, ἐσφαλμένως, νὰ κυττᾶμε μόνον ἔξω ἀπὸ ἐμᾶς, πρὸ κειμένου νὰ πάρουμε χαρά, νὰ βιώσουμε ἱκανοποίησιν καὶ νὰ αἰσθανθοῦμε ἀσφαλεῖς.
Συνέχεια →

Ἐκ πρώτης ὄψεως ἡ ἐπιλογὴ τῆς ὀπτικῆς φαντάζει σὰν …πανάκεια, ἀλλὰ δὲν εἶναι ἀκριβῶς ἔτσι.
Ἐπεὶ δὴ εἴμαστε ἄνθρωποι κι ἐπεὶ δὴ διαρκῶς ἐξελισσόμεθα, σὲ κάθε τομέα τῆς ζωῆς μας παραμένουμε σὲ διαφορετικὸ στάδιο, διανύοντας διαφορετικὴ διαδρομή, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ διαθέτουμε διαφορετικὸ βαθμὸ ὡριμότητος καὶ καταληκτικῶς ὀπτικῆς σὲ διαφορετικὰ στάδια, σχέσεις καὶ τομεῖς τῆς ζωῆς μας.
Συνέχεια →

…ἀρκεῖ νὰ ἡρεμήσουμε, νὰ συγκεντρωθοῦμε καὶ νὰ ἐπαν-ἐπεξεργασθοῦμε, ἕνα πρὸς ἕνα, ὅλα τὰ δεδομένα ἀπὸ τὴν ἀρχή. Συνέχεια →

Πόσο ὥριμοι εἴμαστε ὡς ἄτομα; Πόσο ἐνήλικες; Πόσο ὑπεύθυνα κι ἐλεύθερα σκεπτόμενοι πολῖτες; Εἴμαστε ἤ νομίζουμε πώς εἴμαστε κάτι ἀπό ὅλα αὐτά; Συνέχεια →

Ξεχάσαμε νὰ ἐπικοινωνοῦμε…
Ξεχάσαμε νὰ ἐξωτερικεύουμε τὶς σκέψεις μας καὶ τὰ ὄνειρά μας…
Θὰ τὸ πληρώσουμε αὐτό…. Συνέχεια →

Εἶναι ἀναγκαία…
Ἡ ἐπιμονὴ ὅμως ποὺ διαρκῶς ἀποδεικνύεται, ἀπὸ τὰ διάφορα ἐπὶ μέρους στοιχεῖα, πὼς εἶναι ἄσκοπος, καλὸ εἶναι νὰ ἐπαναξετάζεται.
Καλὸ εἶναι, γιὰ τὸ δικό μας καλό, νὰ ἐπανεξετάσουμε τὰ ὅρια, τὰ δεδομένα μας καὶ τὶς τὶς ἀνοχές μας.
Ἐπίσης ἀκόμη καλλίτερο εἶναι νὰ ἐπανεξετάσουμε τοὺς στόχους μας καὶ τὸ ἐὰν εἶναι πράγματι αὐτοὶ ποὺ μᾶς ἐκφράζουν κι ὄχι κάτι ἐμφυτευμένο ἀπὸ τὶς ἐξωτερικὲς συνθῆκες. Συνέχεια →