Ἐὰν τὸ παιδὶ ἐπιθυμήσῃ ἕνα ἀνοίκειο, πανάκριβο δῶρο μὴν ἠθικολογεῖτε (ἐδῶ ὁ κόσμος πεινᾶ), οὔτε νὰ τὸ ἀποπάρετε (πᾶς καλά ῥέ γαϊδούρι;) —άνθρωπος εἶναι, θέλει ὅ,τι κινεῖται.
Ἂς ἀκούσῃ μὲ ἤπιο, γλυκὸ τρόπο, πόσο θαυμάσια ἰδέα εἶχε.

Ὅμως, κάθε ὄμορφη ἐπιθυμία ἔχει κόπο —ἐξηγῆστε ὅτι ἕνας μόνο τρόπος ὑπάρχει νὰ τὸ ἀποκτήσεῃ Νὰ κατασκευάσῃ ἕνα κανονικὸ πεντάγωνο, χρησιμοποιῶντας μόνο τὸν διαβήτη, νὰ γράψῃ στὸ περιθώριο τὴν ἱστορία καὶ τὸν τρόπο αὐτῆς τῆς κατασκευῆς καὶ νὰ τὰ ἐπιχρωματίσῃ ὅλα μὲ νερομπογιές.
Εἴτε τὰ καταφέρῃ εἴτε ὄχι, ὅλοι θὰ ἔχετε κάτι μάθη καὶ κάτι κερδίση. Συνέχεια →