Τό χρυσόμαλλο δέρας δέν ἦταν μύθος

Κανένας Ἑλληνικός μύθος δέν ὑπῆρχε μόνο στήν φαντασία τῶν προγόνων μας.Ὁλόκληρη ἡ Ἑλληνική Μυθολογία, σήμερα, ἀποδεικνύεται ὅτι εἶναι ἀληθινές ἱστορίες πού πέρασαν ἀπό στόμα σέ στόμα καί ἀπό γενιά σέ γενιά στούς μεταγενέστερους. Εἶναι ἡ Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους

Μελετώντας τήν Ἑλληνική Μυθολογία μποροῦμε νά μάθουμε πολλά καί νά κερδίσουμε πολλά.

Μινώταυρος

………. Συνέχεια

Καὶ τὸ …«τοῦτττττ» κτενίζεται!

Δὲν γράφω τὴν πραγματικὴ ἔκφρασιν γιὰ τίτλο, διότι ἔχω γίνει πάλι ἔξαλλη! Κι ὅταν γίνομαι ἔξαλλη δὲν νομίζω νὰ μπορῶ νὰ συγκρατήσω τὴν γλώσσα μου.
Ὀρθότερος τίτλος θὰ ἔπρεπε νὰ ἦταν «βγῆκαν τὰ ….«τοῦτττττ» παγανιά!»
Ἀλλὰ εἶμαι ἀκόμη ἀρκούντως ἐγκρατής! 

Τὸ θέμα μας σήμερα ἡ «ὀπτικὴ» τοῦ βιβλίου τῆς Στ΄  Δημοτικοῦ, γιὰ τὴν Γεωγραφία!!! (Ἔλα …«τοῦττττ» στὸν τόπο σου παρακαλῶ… Διότι ἐτοῦτοι εἶναι ἀσύδοτοι ἐν τελῶς! Ἀκόμη καὶ μέσα ἀπὸ τὰ …μαθηματικά, προπαγάνδα κατὰ τῆς ἱ Συνέχεια

Ταγματάρχης Γεώργιος Δουρᾶτσος,διοικητὴς τοῦ ὀχυροῦ Ρούπελ. Ὅταν οἱ ἥρωες πολεμοῦσαν σὰν Ἕλληνες!

Ταγματάρχης Γεώργιος Δουράτσος,διοικητής του οχυρού Ρούπελ.. Αν αυτός δεν ήταν Ελληνας,τότε ποιός ;;

Συνέχεια

Ἐπιβεβαιώνεται ἡ Ἑλληνική μυθολογία;

Τὴν παρακάτω εἴδησιν μοῦ τὴν παρουσίασε ὁ Γεώργιος.
Μία πληροφορία ποὺ μοῦ διέφευγε  καὶ μᾶλλον ἔρχεται νὰ προστεθῇ στὰ χαμένα κομμάτια τῆς γνώσεως.
Πῶς συνδέεται μέ τά προηγούμενα καί τά ἤδη ἐπιβεβαιωμένα;
Εἰλικρινῶς, ἀκόμη δὲν ξέρω. Ἀλλὰ σίγουρα κάπου ἔχει τὴν θέσιν της.

Ἐπιβεβαιώνεται ἡ ἑλληνική μυθολογία;
Συνέχεια

Βίδα ἡλικίας 300 ἑκατ. ἐτῶν! Ποιοί τήν ἔφτιαξαν;

Το καλοκαίρι του 1998, Ρώσοι επιστήμονες που ερευνούσαν σε μια περιοχή 300 χ.λ.μ. νοτιοδυτικά της Μόσχας για τα υπολείμματα ενός μετεωρίτη, ανακάλυψαν ένα κομμάτι βράχου που περιέκλειε μια σιδερένια βίδα. Οι γεωλόγοι υπολογίζουν ότι η ηλικία του βράχου είναι 300-320 εκατομμύρια χρόνια. Συνέχεια

Μάχη τῶν Θερμοπυλῶν. Ὅταν οἱ λίγοι ἀντιμετώπισαν τούς πολλούς

Η χορδή του τόξου τεντώθηκε. Ο Πέρσης είχε όλο τον χρόνο να σημαδέψει και να αφήσει με ηρεμία την σαΐτα του. Βρισκόταν σε απόσταση ασφαλείας και παρά τον ήρεμο επαγγελματικό τρόπο του, τα πόδια του έτρεμαν ακόμη από τον φόβο που βίωσε τις 2 προηγούμενες ημέρες.
Το βέλος έφυγε, διέγραψε με ασύλληπτη ταχύτητα την απόσταση αφήνοντας το δολοφονικό του σφύριγμα στον αέρα, και καρφώθηκε από τα πλάγια, στη βάση του λαιμού του μοναδικού ζωντανού πολεμιστή…
Τα μάτια του Σπαρτιάτη είχαν πάρει το χρώμα του αίματος. Κατακκόκινα και δακρυσμένα. Συνέχεια