Κι όπως κάθε χρόνο, έτσι και εφέτος, παραμονές Μεγάλης Εβδομάδος, αρχίζει και… το γνωστό πλέον, νεοταξικό «τροπάριο», που ως συνήθως εγκαινιάζεται με μια προκλητική δήλωση-«βεγγαλικό» της Ενώσεως Αθέων, μέλους της Διεθνούς Αθεϊστικής Συμμαχίας, που -όλως τυχαίως- είναι κι o επίσημος χορηγός και συνδιοργανωτής των φεστιβάλ Gay pride σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Η Πατρινέλα, γράφεται και Πατρινέλλα, είναι στην λαϊκή παράδοση το στοιχειό των Πατρών.
23 Ἰουνίου. Εἶναι παραμονὴ τοῦ Ἄη Γιάννη καὶ ἕνα πανάρχαιο ἔθιμο ἐκτυλίσσεται στὶς γειτονιές, ὁ Κλήδονας. Μὲ τὶς ρίζες του στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα, σμίγει τὸ παρελθὸν μὲ τὸ παρόν, ἀνασκαλεύοντας μνῆμες πανάρχαιες! Καὶ διαβάζουμε στὸ βιβλίο τοῦ κου Μιχάλη Μπουναρτζίδη, «Προσευχὴ γιὰ τὶς καινούργιες πατρίδες»: Συνέχεια
«Θὰ εὕρῃς ἀριστερὰ στὸ δῶμα τοῦ Ἄδη μία κρήνη, καὶ δίπλα της νὰ στέκῃ λευκὸ κυπαρίσσι. Σὲ αὐτὴ τὴν κρήνη μὴν τυχὸν καὶ πλησιάσεις. Θὰ βρῇς καὶ μίαν ἄλλη, ποὺ τρέχει ψυχρὸ ὕδωρ ἀπὸ τὴν λίμνη τῆς Μνημοσύνης. Μπροστά της ὑπάρχουν φύλακες. Νὰ πῇς: «Τῆς Γαίας εἶμαι παῖς καὶ τοῦ ἔναστρου Οὐρανοῦ, τὸ γένος μου οὐράνιο. Αὐτὸ τὸ ξέρετε κι ἐσεῖς. Ἔχω στεγνώσει ἀπὸ τὴν δίψα, χάνομαι. Μόνο δῶστε μου τώρα ψυχρὸ ὕδωρ ποὺ κυλάει ἀπὸ τὴν λίμνη τῆς Μνημοσύνης». Κι αὐτοί θὰ σοῦ δώσουν νὰ πιῇς ἀπὸ τὴν θεϊκὴ κρήνη, καὶ ἀπὸ τότε καὶ μετὰ θὰ θρονιαστῇς μαζὶ μὲ ἄλλους ἥρωες.»
Συνέχεια
Ὅταν μοῦ ἔστειλαν τὶς παρακάτω εἰκόνες θαμπώθηκα.
Συνειδητοποίησα, γιὰ ἀκόμη μίαν φορά, πὼς ὁ ἐρχομὸς τῆς Ἀνοίξεως, γιὰ ὅλον τὸν πλανήτη, ἀνεξαρτήτως φυλῆς, χρώματος καὶ θρησκείας, ἦταν πάντα ἴδιος. Κι ἄλλοτε ἐλέγετο ἐπιστροφὴ τῆς Κόρης, ἄλλοτε Ἀδώνεια (μὲ τὴν σχετικὴ θυσία), ἄλλοτε Ἀνάστασις Ἰησοῦ. Τί σημασία ἔχουν τά ὀνόματα;;; Συνέχεια
