Ὑπάρχει δοῦλος; Ἤ ὄχι; Κι ἐάν ναί, περιορίζεται μόνον στίς …τριτοκοσμικές χῶρες; Ἤ…
…σήμερα εἶναι Σάββατο καί περνᾶμε καλά;
Κι ἐάν …σήμερα δέν εἶναι Σάββατο, τότε μήπως ὅλοι αὐτοί οἱ δουλέμποροι ἁπλῶς …μετακινοῦν κι ἀναμειγνύουν μεταξύ τους δούλους σήμερα, γιατι στήν πραγματικότητα οὐδέποτε ἔπαυσε ἡ δουλεία;
Ἂ πᾶ πᾶ… Πιπέρι… Ἐμεῖς, οἱ πολῖτες τῆς «πεπολιτισμένης Δύσεως» εἴμαστε καὶ δημοκράτες καί, ἐπάνω ἀπὸ ὅλα, ἐλεύθεροι…
Ἔτσι δέν εἶναι;
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: παλαιὰ καὶ νέα τάξις
Ἑβδομάδες τῶν (πραγματικῶν καὶ μεγάλων) παθῶν
Τὸ παρακάτω κείμενον ἀπευθύνεται μόνον σὲ ὅλους αὐτοὺς ποὺ ἀκόμη στέκονται ὄρθιοι καὶ πολεμοῦν, ἀρνούμενοι νὰ σκύψουν ἐμπρὸς στοὺς δυνάστες μας. Γιὰ ὅλους τοὺς ἄλλους εἶναι μᾶλλον ἐπικίνδυνο!!!
Ἑβδομὰς τῶν (πραγματικῶν καὶ μεγάλων) παθῶν γιὰ τοὺς Ἕλληνες αὐτὴ ποὺ διανύουμε…
Καί, θέλουμε δὲν θέλουμε, στὸ πέρας αὐτῶν, τῶν τελευταίων ἑβδομάδων, ἀναμένει ἡ σταύρωσίς μας.
Μία σταύρωσις καὶ κάθαρσις μαζύ, ποὺ θὰ τὴν ὑποσθοῦμε, ἐφ΄ ὅσον, ἐδῶ ποὺ φθάσαμε, μεγαλυτέρα εἶναι ἡ ἡττοπάθειά μας, παρὰ ἡ πίστις μας. Γιὰ νὰ ἐπιιβιώσῃ ὅμως ὁ ἄνθρωπος καί, πολὺ περισσότερο, ἕνας λαός, ἀπαιτεῖται νὰ (ξανά)μάθῃ νὰ ἀγωνίζεται καὶ νὰ παλεύῃ μὲ κάθε εἴδους ἐχθρό, ἐσωτερικὸ καὶ ἐξωτερικό. Συνέχεια
Θρησκευτικοί πόλεμοι ἐν τῇ γενέσει τους;
Τὴν ὥρα ποὺ μία νέα θρησκεία δομεῖται σὲ ἐπίπεδον καθαρὰ πεποιθησιακό, μὰ ἀκόμη (συνειδητῶς) ἐν ἀγνοίᾳ μας, ἡ Εὐρώπη βάλλεται ἀνοικτὰ ἀπὸ τὸν ἰσλαμισμό, ποὺ τὸν ἐπιβάλλουν οἱ (φερόμενοι ὡς) ἡγέτες της. Καὶ βάλλεται ὄχι τόσο γιὰ νὰ προσβληθῇ τὸ θρησκευτικό μας αἴσθημα, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἀλλοιωθῇ πλήρως τὸ γηγενὲς στοιχεῖο.
Ὅλα αὐτὰ θὰ μποροῦσαν νὰ μὴ μᾶς ἐγγίξουν, ἐμᾶς, τοὺς ἀδόξους ἀπογόνους ἐνδόξων προγόνων, ἐφ΄ ὅσον στὴν χώρα τῆς φαιδρᾶς πορτοκαλέως ἐξακολουθοῦμε νὰ συμπεριφερόμεθα ὡς ἀπόγονοι τῆς Ψωρο-Κώσταινας, ἀναπολῶντας περασμένα μεγαλεία καὶ ἐλπίζοντες σὲ ἐξόδους ἐκ τῆς «κρίσεως», μὲ κάθε λογῆς «ἐθνοσωτῆρες». 
Συνέχεια
Φαναριῶται
Σύγγραμμα περὶ τῶν Φαναριωτῶν
τοῦ Ζαλλώνη Μάρκου-Φιλίππου
«Εὐγενεῖς Βοϊάριδες (ἡγεμόνες)
…Ἂς ἀφήσωμεν εἰς τοὺς φιλοσόφους τὴν φροντίδα νὰ πείσουν τοὺς πτωχοὺς ὅτι ἡ ζωὴ τῶν πλουσίων εἶναι δυστυχής, καὶ ὅτι δὲν μπορεῖ μήτε πρέπει νὰ εἶναι ἐπιθυμητή. Φίλοι ἡ ἠθικὴ αὔτη εἶναι καλὴ διὰ τὸν κοινὸν λαόν, καὶ ὄχι δι’ ἠμᾶς. Ἂς σπεύσωμεν νὰ πλουτίσωμεν. Εἶναι ἀληθές, ὅτι πρέπει νὰ κουρεύσωμεν βαθέως τὰ μαλλιὰ τῶν προβάτων μας…».
(Ληφθὲν ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Μάρκου Φιλίππου Ζαλώνη «Σύγγραμα περὶ τῶν φαναριωτῶν», Παρίσι 1831. Ὁ συγγραφεὺς ἦταν παρών, ὅπως λέει, στὴν παραπάνω ὁμιλία φαναριώτου ἡγεμόνος).
«Πραγματεία περὶ τῶν ἡγεμόνων τῆς Μολδοβλαχίας, τῶν ἐκ Κωνσταντινουπόλεως γνωστῶν ὑπὸ τὸ ὄνομα Φαναριῶται, ἢ ἔκθεσις περὶ τῆς ἐν τῇ Ὀθωμανικῇ Αὐτοκρατορία ἐπιῤῥοῆς αὐτῶν κατὰ τῶν Ἑλλήνων καὶ τῆς ἐπικινδύνου παραδοχῆς αὐτῶν εἰς τὴν κυβέρνησιν τῆς ἀναγεννηθείσης Ἑλλάδος».
___________________________________
Πρώτη ἔκδοσις, ἐν Παρισίοις, ἐκ τῆς τυπογραφίας «Κ. Ἐβεράρτου»1831 σὲ μορφὴ pdf ἐδῶ.
Δευτέρα ἔκδοσις, Ἀθῆναι, «τύποις Χ. Νικολαΐδου Φιλαδελφέως» 1855 σὲ μορφὴ pdf ἐδῶ.
Βλάσφημοι δήμιοι ποὺ πρέπει νὰ πληρώσουν
…Τὰ «συνεργεῖα» δούλευαν γιὰ πολὺ καιρό. Πότιζαν τὰ ξύλα τῆς «Παναγίας τῶν Παρισίων» μὲ «φαρμάκι». Ῥετσίνι, οἰνόπνευμα, ἀσετόν, λάδι, ὀξείδια τοῦ ἀργιλίου…
Ἄδειαζαν τὸ ἱερό, μετέφεραν τὰ ἔργα ποὺ ἐπρόκειτο νὰ «χαθοῦν»…
Συνέχεια
Ξεκίνησε (νά ἐκδηλώνεται) ἕνας ἀόρατος πόλεμος;
Μὲ ἀφορμὴ τὸ πρόσφατο (ποὺ δὲν τὸ λὲς κι ἀτύχημα, γιὰ πολλοὺς λόγους, ποὺ μέρος τους θὰ παρουσιασθοῦν παρακάτω) περιστατικὸ τῶν Παρισίων, στὴν «Παναγία τῶν Παρισίων», ἀρχίζουμε πλέον νὰ ἀντιλαμβανόμεθα, κάπως, πὼς ἄλλα εἶναι αὐτὰ ποὺ φαίνονται κι ἄλλα αὐτὰ ποὺ εἶναι.
Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ τὸ Πάσχα τῶν Καθολικῶν εἶναι αὐτὴν τὴν Κυριακή…
Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ τὸ ἐν λόγῳ (οὐδόλως τυχαῖον) περιστατικὸν συνέβη σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ σημαντικότερα, θρησκευτικὰ σαφῶς, σύμβολα τῆς γηραιᾶς (καὶ βαλλομένης πανταχόθεν) Εὐρώπης…
Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ οἱ ἡμέρες ποὺ διαβιοῦμε εἶναι ἡμέρες μεγάλων ἀνατροπῶν καὶ ἀλλαγῶν…
….ἂς ἔχουμε τὸν νοῦ μας, διότι τυχαιότητες, συμπτώσεις καὶ ἀτυχήματα δὲν συμβαίνουν δίχως κανονικὸ καὶ ὑπερβολικὰ λεπτομερὴ προγραμματισμό.
Κι ὄχι μόνον… Συνέχεια