Μποροῦν οἱ ἀλλοδαποί νά ἔχουν ἀγροτική περιουσία στήν Ἑλλάδα;

Ενοίκια από κτήματα πολλών εκατοντάδων στρεμμάτων σε 3 χωριά της Πέλλας απαιτεί το Ελληνικό Δημόσιο , ως μεσεγγυητής , για λογαριασμό Αλβανίδας υπηκόου που κατοχύρωσε τεράστιες εκτάσεις με κάποια διανομή του 1939.

Έκπληκτοι εκατοντάδες αγρότες των χωριών Καρυδιά, Νησί, Άγρας έλαβαν συστημένες επιστολές από την Κτηματική Υπηρεσία της Π.Ε Πέλλας με την οποία καλούνται να υπογράψουν συμβόλαια μίσθωσης τετραετούς διάρκειας για κτήματα που καλλιεργούν εδώ και δεκαετίες.

Και τα ερωτήματα παραμένουν: Συνέχεια

Ἡ ἀπελευθέρωσις τῆς Βορείου Ἠπείρου.

Η απελευθέρωση της Β. Ηπείρου

Η μεγάλη στιγμή της απελευθέρωσης φάνηκε να φτάνει οριστικά τον Δεκέμβριο του 1912, όταν ο ελληνικός στρατός ελευθέρωσε την Κορυτσά. Οι Χιμαριώτες υπό τον Σπυρομήλιο είχαν ήδη κερδίσει με επανάσταση την ανεξαρτησία τους. Μέσα σε τρεις μήνες (Μάρτιος 1913) ολόκληρη η Βόρειος Ήπειρος βρισκόταν υπό ελληνική κυριαρχία.
Ήταν η πρώτη φορά ύστερα από πέντε αιώνες που η Βόρειος Ήπειρος βρισκόταν ξανά στην αγκαλιά της πατρίδας και ένας άκρατος ενθουσιασμός επικρατούσε παντού. Γάλλος δημοσιογράφος που παρακολούθησε την υποδοχή του διαδόχου Γεωργίου από τους Βορειοηπειρώτες γράφει: «Επί τρία τέταρτα της ώρας μια απερίγραπτη παρέλαση χιλιάδων ανδρών, γυναικών και παιδιών, οι οποίοι επευφημούν τον πρίγκιπα, ψάλλουν πατριωτικούς ύμνους, κουνούν ζωηρά βενετσιάνικα φαναράκια, σημαίες, μαντίλια, καπέλα, υψώνουν τα χέρια και υποκλίνονται… Επίσης πολυάριθμα είναι τα κόκκινα μουσουλμανικά φέσια. Οι φεσοφόροι αυτοί συμμετέχουν με τον ίδιο ενθουσιασμό κραυγάζοντας «Ζήτω ο Διάδοχος! Ζήτω ο Βασιλεύς Συνέχεια

Ὁ ἀπελευθερωτικὸς ἀγὼν τοῦ 1854.

 

Ο νέος απελευθερωτικός αγώνας του 1854 ξεκίνησε στις αρχές του έτους και είχε διάρκεια τεσσάρων -4- μηνών. Διοργανώθηκε ουσιαστικά από το βασιλιά Όθωνα με επιτελείς και πρωτεργάτες τους ζώντες ακόμη αγωνιστές του 1821. Οι στρατιωτικοί ηγέτες του 1821, Κίτσος Τζαβέλας, Χριστόδουλος Χατζηπέτρος, Ευάγγελος Κοντογιάννης, Θεόδωρος Ζιάκας, Παπακώστας Τζαμάλας, Νικόλαος Φιλάρετος κ.ά., με τη δραστήρια και φλογερή συμμετοχή του Σπύρου Καραϊσκάκη, ανθυπολοχαγού και γιου του στρατάρχη της Ρούμελης Γεωργίου Καραϊσκάκη, του επιλοχία Νικ. Λεωτσάκου και των γενναίων οπλαρχηγών της Θεσσαλίας: Καταραχιά, Ζητουνιάτη, Φαρμάκη, Βελέντζα, Καραούλη και άλλων εξόρμησαν, με τα επαναστατικά τμήματά τους, για την απόκτηση της ελευθερίας.

Συνέχεια

Ποιός ἄνθρωπος εἴπατε;

Ἀπὸ αὐτὴν ἐδῶ τὴν σελίδα συχνὰ πυκνὰ καταδεικνύουμε τὴν ὑπάνθρωπο ἔκφρασι τοῦ …ἀνθρώπου κατὰ τῆς Φύσεως καὶ τελικῶς κατὰ τῶν λοιπῶν ζώων, τοῦ πλανήτου καὶ τῶν συνανθρώπων του.
Βλέπετε, προσωπικῶς πιστεύω πὼς ὑπάρχουν δύο κατηγορίες ἀνθρώπων. Οἱ Ἄνθρωποι καὶ τὰ ἀνθρωποειδῆ. 
Συνέχεια

Μαθήματα ἀλβανικῆς γλώσσης καί ἱστορίας σέ παιδιά λαθρομεταναστῶν ἀπό τόν Δῆμο Χανίων

Ἔχουν ξεβρακωθεῖ οἱ Κρητικοί. Φοβοῦνται μήν τούς φύγουν τά Ἀλβανά.

Μινώταυρος

Φτάσαμε στο σημείο μία “τυχαία” δημοτική σύμβουλος της δημοτικής ενότητας Σούδας, που έλαβε μόλις 677 ψήφους στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές, να επιβάλει εξωτερική και εσωτερική πολιτική σε όλη την χώρα. Και ενώ η συγκεκριμένη είδηση κάνει το “γύρο” του διαδικτύου, ωστόσο κανένας αρμόδιος πολιτειακός παράγοντας δεν δείχνει να ευαισθητοποιείται.

Όπως δηλώνει στο creteplus.gr, η ίδια η κ. Χρυσούλα Χατζηδάκη, Δημοτική Σύμβουλος Χανίων και αρμόδια Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής και Παιδείας, πρόθεση του Δήμου Χανίων, είναι η ενίσχυση της παιδαγωγικής και εκπαιδευτικής διαδικασίας με κάθε πρόσφορο μέσο , καθώς και η υποστήριξη κι ένταξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, όπως οι οικονομικοί μετανάστες. Τα παιδιά τους, τα περισσότερα  από τα οποία έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα, είναι αναγκαίο να μάθουν την μητρική τους γλώσσα  και ο Δήμος Χανίων συμβάλει στην επιτυχία της προσπάθειας αυτής. (όπερ σημαίνει πως αφού το αποφάσισε η κυρία Χατζηδάκη, έτσι απλά και το εφαρμόζει)  

Και την ίδια ώρα που η παιδεία στην Βόρειο Ήπειρο πάει από το κακό στο χειρότερο ο Δήμος Χανίων κόπτεται να μάθουν την μητρική τους γλώσσα τα παιδιά των αλβανών. Και απ’ ότι φαίνεται, Συνέχεια

Νὰ γιατὶ οἱ Ἀλβανοὶ προτιμοῦν τὰ δικά μας νοσοκομεῖα.

Ἐν τάξει, γνωρίζαμε πὼς στὴν Ἀλβανία ἔχουν ἀκόμη ὑποδομὲς …Μάο-Μάο ἀλλὰ δὲν μποροῦσα νὰ φαντασθῶ πὼς μετὰ ἀπὸ τὶς τόσες ἐπαφές τους μὲ τὴν χώρα μας δὲν θὰ εἶχαν λάβῃ τοὐλάχιστον κάποια πρότυπα γιὰ νὰ ἀλλάξουν τὰ δεδομένα τους.
Χαμπάρι ὅμως δὲν πῆραν… Καμποῦλ θυμίζουν τὰ νοσοκομεῖα τους… 
Δύο δεκαετίες καὶ ἀκόμη οἱ Ἀλβανοὶ προτιμοῦν, καὶ φυσικὰ τιμοῦν δεόντως, τὰ δικά μας νοσοκομεῖα, στὰ ὁποῖα φυσικὰ πάντα βρίσκουν δωρεὰν περίθαλψι καὶ φροντίδα. 

Συνέχεια