Ἰούνιος – Αὔγουστος 1944
Ἦταν ἡ πλέον αἱματηρὴ περίοδος τῆς Κόκκινης Τρομοκρατίας ἐναντίον ἀθῴων ἀμάχων, τῆς «ἀντιδράσεως», ὅπως εἶχαν βαπτισθῆ ἀπὸ τὸ ΕΑΜ/ΚΚΕ, στὴν Πελοπόννησο.
Περισσότερα ἀπὸ 1200 ἄτομα σφαγιάσυηκαν μόνον στὴν Ἀργολιδοκορινθία. Ὁ τόπος μαρτυρίου μὲ τὰ περισσότερα θύματα ἦταν ὁ Φενεὸς (τὸ μοναστῆρι τοῦ Ἁγίου Γεωργίου καὶ ἡ Τρύπα στὸ Κακοβοῦνι) καὶ ὁ δεύτερος ἡ Στιμάγκα καὶ τὸ γειτονικὸ Ἑλληνοχώρι. Συνέχεια