hellasforce.com
Η επαναστατημένη Ελλάδα το 1827 στέναζε βαριά λαβωμένη.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ὀθωμανικὴ αὐτοκρατορία
Ἡ Ἑλλάδα στὰ χρόνια τῆς χολέρας
Το 1853 ξέσπασε, με αφορμή, υποτίθεται, την προστασία των Ορθοδόξων στους Αγίους Τόπους, ένας νέος Ρωσσοτουρκικός Πόλεμος, ο οποίος εξελίχθηκε στον λεγόμενο Κριμαϊκό Πόλεμο.
ΟΙ Ρώσσοι σύντριψαν τον τουρκικό στόλο στη Σινώπη, τον Σεπτέμβριο του 1853, προκαλώντας την έντονη αντίδραση Βρεταννών και Γάλλων, οι οποίοι για κανένα λόγο δεν επιθυμούσαν ήττα των Οθωμανών, η οποία θα συνεπαγόταν ισχυροποίηση της Ρωσσίας και ίσως κυριαρχία της στα Στενά των Δαρδανελλίων.
Έτσι προειδοποίησαν αρχικά τη Ρωσσία να σταματήσει τον πόλεμο με τους Τούρκους. Όταν ο τσάρος αρνήθηκε του κήρυξαν τον πόλεμο, συμμαχώντας με τους Τούρκους και τους Ιταλούς του Βασιλείου του Πεδεμοντίου. Συνέχεια
Παραχώρησις τῆς Θεσσαλονίκης στοὺς Ἐνετούς κατὰ τὴν διάρκεια τῆς πολιορκίας της ἀπὸ τοὺς Τούρκους…
Τὰ βυζαντινὰ τείχη τῆς Θεσσαλονίκης
Τὶ ἀναφέρουν τὰ ἀρχεῖα τῆς Βενετίας γιὰ τὴν παραχώρηση τῆς Θεσσαλονίκης στοὺς Ἐνετούς κατὰ τὴν διάρκεια τῆς πολιορκίας της ἀπὸ τοὺς Τούρκους;
Σὲ ψήφισμά της ἡ ἐνετικὴ γερουσία μὲ χρονολογία «1423 Ἰουλίου 7» ἀναφέρει ὅτι ἀγγελιοφόρος ἀπὸ τὴ διοίκηση τῆς Εὐβοίας ἔφερε ἐπιστολὲς ποὺ καθιστοῦν γνωστὴ στὴ γερουσία τὴν ἐπισφαλεστάτη κατάσταση τῆς πόλεως τῆς Θεσσαλονίκης ποὺ εὑρίσκετο πολιορκούμενη ἀπὸ τοὺς Τούρκους. Καὶ συγκεκριμένα, ὁ δεσπότης τῆς Θεσσαλονίκης Ἀνδρόνικος Παλαιολόγος, διεβίβασε ἐπιστολὴ στὴν ἐνετική διοίκηση τῆς Εὐβοίας ἐξ ὀνόματός του καὶ ἐξ ὀνόματος τοῦ λαοῦ τῆς πόλεως, μὲ τὴν πρόταση νὰ τεθῇ ἡ πόλις κάτω ἀπὸ τὴν ἐνετικὴ προστασία, μὲ μοναδικὰ αἰτήματα νὰ διοικηθῇ ἡ πόλις σύμφωνα μὲ τὰ καθιερωμένα ἤθη καὶ ἔθιμα καὶ οἱ Ἕλληνες νὰ διατηρήσουν τὰ δικαιώματα καὶ τὶς ἐξουσίες τους καὶ τέλος νὰ εἶναι ἐλεύθεροι νὰ μείνουν ἢ νὰ ἀναχωρήσουν κατὰ τὴν ἀρέσκειά τους ἀπὸ τὴν πόλη. Συνέχεια
28 Ὀκτωβρίου 1940. Τὸ πρῶτο Μεγάλο Ὄχι.
Γιὰ αὐτὴν τὴν ἡμέρα δὲν μποροῦμε νὰ γράψουμε πάρα πολλά.
Μόνον ἀναφορὰ μποροῦμε νὰ κάνουμε, πρὸ κειμένου νὰ «ξεσκονίζουμε» κάπως τὶς μνῆμες μας, κάπου κάπου, καὶ νὰ μὴ μᾶς ἰσοπεδώνῃ ἡ ἀμνημοσύνη.
Τὸ πρῶτο Μεγάλο Ὄχι λοιπόν, βάσει ἱστορικῶν καταγραφῶν, ποὺ εἰπώθη σὲ μίαν ἥσυχη οἰκία στὴν Κηφισιά, σὲ κάποιον Ἰταλό, ὀνόματι Γκράτσι, λίγο μετὰ τὴν 3η πρωϊνή, στὶς 28 Ὀκτωβρίου τοῦ 1940, ἀπὸ ἕναν κοντόχονδρο μεσήλικα, ποὺ τὸ ὄνομά του ἦταν Ἰωάννης Μεταξᾶς, δὲν ἦταν Ὄχι, ἀλλὰ ἀνακοίνωσις πολεμική.
Τὸ πρῶτο Μεγάλο Ὄχι, ποὺ δὲν ἦταν ἀκριβῶς Ὄχι, ἀλλὰ τελικῶς τὸ γνωστό: «Λοιπόν, ἔχουμε πόλεμο».
Τὸ πρῶτο Μεγάλο Ὄχι, τοῦ τελευταίου ἔπους τῆς φυλῆς μας, ποὺ ἐλέχθῃ διὰ στόματος Ἰωάννου Μεταξᾶ… Συνέχεια
Γιατί στήν Σπάρτη δέν εὑρέθησαν ναοί;
Δέν ἀναρωτηθήκατε ποτέ γιατί δέν ἔχει μείνει κάποιο ἀρχαιολογικό εὕρημα στήν Σπάρτη;
Δέν εἶχε ναούς ἡ Σπάρτη;
Ἀγάλματα; Μνημεῖα;
Εἶχε…
Ἁπλῶς «ἐφρόντισε» ἕνας Ἑβραῖος Ἀββᾶς νὰ τὰ ἐξαφανίσῃ, διαλύοντας τὰ πάντα.
Ὁ ἀββᾶς λοιπὸν Μισὲλ Φουρμόντ, ἀπεσταλμένος τοῦ Λοδοβίκου ΙΕ’, ὥστε νὰ συλλέξῃ βυζαντινὰ χειρόγραφα, τὸ 1729, ἔφθασε στὴν Σπάρτη. Συνέχεια
Ἡ τέταρτη εἴσοδος τοῦ Καούδη στὴν Μακεδονία καὶ ἡ ἔναρξη τῆς ἔνοπλης ἑλληνικῆς ἀντιδράσεως. 1904.
Ὁ Εὐθύμιος Καούδης μπῆκε στὴν ὑποδουλωμένη ἀπὸ τοὺς Τούρκους Μακεδονία, πέντε φορές. Συνεργάστηκε μὲ ὅλους τοὺς ἐπιφανεῖς ὁπλαρχηγοὺς ἀποκτῶντας τεράστια πολεμικὴ ἐμπειρία ποὺ συνδυαζόμενη μὲ τὶς φυσικές του ἰκανότητες, συνετέλεσαν ὥστε νὰ ἐξελιχθῇ σὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς ἐμπειρότερους Ἕλληνες ὁπλαρχηγοὺς τοῦ Ἀγῶνος.
Ἡ τέταρτη εἴσοδός του στὴν Μακεδονία σηματοδοτεῖ καὶ τὴν ἔναρξη τῆς ἔνοπλης ἑλληνικῆς ἀντιδράσεως στὸν διπλὸ ἑλληνικὸ ἀγώνα, ἐναντια τῆς σλαβικῆς ἐπιβολῆς καὶ τῆς τουρκικῆς σκλαβιᾶς.
Συνέχεια