Η μεγάλη στιγμή της απελευθέρωσης φάνηκε να φτάνει οριστικά τον Δεκέμβριο του 1912, όταν ο ελληνικός στρατός ελευθέρωσε την Κορυτσά. Οι Χιμαριώτες υπό τον Σπυρομήλιο είχαν ήδη κερδίσει με επανάσταση την ανεξαρτησία τους. Μέσα σε τρεις μήνες (Μάρτιος 1913) ολόκληρη η Βόρειος Ήπειρος βρισκόταν υπό ελληνική κυριαρχία.
Ήταν η πρώτη φορά ύστερα από πέντε αιώνες που η Βόρειος Ήπειρος βρισκόταν ξανά στην αγκαλιά της πατρίδας και ένας άκρατος ενθουσιασμός επικρατούσε παντού. Γάλλος δημοσιογράφος που παρακολούθησε την υποδοχή του διαδόχου Γεωργίου από τους Βορειοηπειρώτες γράφει: «Επί τρία τέταρτα της ώρας μια απερίγραπτη παρέλαση χιλιάδων ανδρών, γυναικών και παιδιών, οι οποίοι επευφημούν τον πρίγκιπα, ψάλλουν πατριωτικούς ύμνους, κουνούν ζωηρά βενετσιάνικα φαναράκια, σημαίες, μαντίλια, καπέλα, υψώνουν τα χέρια και υποκλίνονται… Επίσης πολυάριθμα είναι τα κόκκινα μουσουλμανικά φέσια. Οι φεσοφόροι αυτοί συμμετέχουν με τον ίδιο ενθουσιασμό κραυγάζοντας «Ζήτω ο Διάδοχος! Ζήτω ο Βασιλεύς Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Βορειοηπειρῶτες
Ὁ ἀπελευθερωτικὸς ἀγὼν τοῦ 1854.
Ο νέος απελευθερωτικός αγώνας του 1854 ξεκίνησε στις αρχές του έτους και είχε διάρκεια τεσσάρων -4- μηνών. Διοργανώθηκε ουσιαστικά από το βασιλιά Όθωνα με επιτελείς και πρωτεργάτες τους ζώντες ακόμη αγωνιστές του 1821. Οι στρατιωτικοί ηγέτες του 1821, Κίτσος Τζαβέλας, Χριστόδουλος Χατζηπέτρος, Ευάγγελος Κοντογιάννης, Θεόδωρος Ζιάκας, Παπακώστας Τζαμάλας, Νικόλαος Φιλάρετος κ.ά., με τη δραστήρια και φλογερή συμμετοχή του Σπύρου Καραϊσκάκη, ανθυπολοχαγού και γιου του στρατάρχη της Ρούμελης Γεωργίου Καραϊσκάκη, του επιλοχία Νικ. Λεωτσάκου και των γενναίων οπλαρχηγών της Θεσσαλίας: Καταραχιά, Ζητουνιάτη, Φαρμάκη, Βελέντζα, Καραούλη και άλλων εξόρμησαν, με τα επαναστατικά τμήματά τους, για την απόκτηση της ελευθερίας.
Ἀλλάζουν τά σύνορα στήν χερσόνησο τοῦ Αἵμου;
Ἡμερολόγιον!
Αγαπητοί φίλοι,
βοηθήστε την διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας με την αγορά του ημερολογίου (10 ευρώ).
Οι εισπράξεις από την πώληση θα διατεθούν για την λειτουργία φροντιστηρίων εκμαθήσεως της Ελληνικής Γλώσσας Ελληνοπαίδων, στην περιοχή της Βορείου Ηπείρου, του Μοναστηρίου των Σκοπίων και του Βορείου Πόντου. Συνέχεια
Ἔχω μία ἀδερφὴ ..κουκλίτσα ἀληθινή…
Το κείμενο αυτό, είναι αφιερωμένο, όχι μόνο στον βασανισμένο Ελληνισμό της Β.Ηπείρου,αλλά και σε πολλούς άσχετους κι ανιστόρητους Ελληναράδες,που αγνοούν βασικά κομμάτια της ιστορίας μας κι όταν βρεθούν αντιμέτωποι με κάποιον Ἐλληνα της Β.Ηπείρου,του λένε υποτιμητικά…
Ελληναράδες μου εσείς,που φορέσατε μια Ελληνική σημαία σαν γαρύφαλλο στο πέτο και …..καθαρίσατε!!
Καί τί θά διδάσκουν σέ αὐτό τό σχολεῖο παρακαλῶ;
Ἕνα ἀλβανικὸ σχολεῖο δημιουργεῖται στὸν Βόλο μὲ στόχον νὰ διδάσκῃ τὰ ἀλβανόπαιδα.
Νά θεωρήσω πώς ἔχει καλῶς τό θέμα ἤ μήπως ἐδῶ συμβαίνουν πολλές παρανομίες καί παρατυπίες μαζεμένες;
Ἡ ἀλβανικὴ κυβέρνησις διδάσκει στὰ παιδιά της πὼς ἡ Ἤπειρος, καθῶς ἐπίσης καὶ ἡ μισὴ Θεσσαλία μὲ κάποιο τμῆμα τῆς Μακεδονίας φυσικά, ἀνήκουν σὲ αὐτήν.
Διδάσκει ἐπίσης πὼς ἐμεῖς κρατοῦμε παρανόμως τὰ ἐδάφη αὐτὰ καὶ βεβαίως ἀπὸ τὸ Ἑλλαδοκαφριστὰν δὲν ὑπάρχει καμμία ἀπολύτως ἀντίδρασις. Συνέχεια