Εἶναι πέτρα, κρύα, ψυχρὴ ἀφή. Στὴ θέα ὅμως ζεσταίνει τὴν καρδιά, δίνει δύναμη καὶ ὁρμή, κουράγιο καὶ ἀντοχή. Καὶ κάνει τὴ σκέψη νὰ ὀνειρεύεται ὅπλα, καὶ ἀγῶνες, καὶ ἐλευθερία.
Βουλγαρικὴ κατοχὴ στὴ Δράμα. Τὸ μνημεῖο τοῦ Παύλου Μελᾶ, κάρφος στὸ βουλγαρικὸ μάτι. Αὐτὸς ποὺ τόσο συνέβαλε στὴν ἦττα τῶν βουλγάρων κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνος, δὲν εἶχε θέση σὲ τόπο ποὺ αὐτοί ἐξουσίαζαν.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: βουλγαρικὴ κατοχὴ
Ἡ Βόῤῥειος Ἑλλὰς ὑπὸ Βουλγαρικὴ κατοχή (1941 – 1944)
Bulgarian Soldiers On Leave in Greece
Μετά την ήττα του ελληνικού στρατού από τις ναζιστικές δυνάμεις, η περιοχή από τον Στρυμόνα έως τον Εβρο, μαζί με τα νησιά της Θάσου και της Σαμοθράκης, παραχωρήθηκαν στην Βουλγαρία, ως ανταμοιβή για την προσχώρησή της στον Αξονα (εκτός από 3/4 του νομού Έβρου, έπειτα από σχετική αξίωση της Τουρκίας). Έκτοτε, για τους κατακτητές ανήκαν διοικητικά στην «περιφέρεια Άσπρης Θάλασσας» ή «Αιγαίου» ή «Αιγαιίδα» (Μπελομόρε), η οποία συμπεριλαμβανόταν στην 4η περιοχή (Στάρα Ζαγκόρα – Πλόβντιφ – Μπελομόρε) της βουλγαρικής επικράτειας. Συνέχεια
Ζῶνες Κατοχῆς. Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Ξάνθη ὑπὸ βουλγαρικὴ κατοχή. 1943
Ἡ κατοχή τῆς Ἑλλάδος κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ξεκίνησε τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1941. Μέχρι τὰ τέλη Μαΐου τοῦ 1941, οἱ Γερμανοὶ εἶχαν ὑποτάξει τὸ σύνολο τῆς χώρας. Οἱ ἴδιοι διατήρησαν ὑπὸ τὸν ἔλεγχό τους, τὶς σημαντικότερες στρατηγικὰ περιοχὲς τῆς Ἑλλάδος, μεταξὺ τῶν ὁποίων ἦταν ἡ Ἀθήνα καὶ ἡ Θεσσαλονίκη, ἐνῶ ἡ ὑπόλοιπη χώρα μοιράστηκε σὲ ζῶνες ἐλέγχου τῶν συμμαχικῶν πρὸς τὴν Γερμανία χωρῶν, τῆς Ἰταλίας δῆλα δὴ καὶ τῆς Βουλγαρίας. Συνέχεια
Κώστας Μπαλάφας, ὁ Ἠπειρώτης φωτογράφος
Κυριακὴ 9 Ὀκτώβρη 2011, ἒφυγε ἀπὸ τὴν ζωὴ ὁ μεγάλος δάσκαλος τῆς Ἑλληνικῆς φωτογραφίας, ὁ Κώστας Μπαλάφας. Ὁ φωτογράφος τοῦ κοινωνικοῦ προβληματισμοῦ, ὁ ἂνθρωπος ποὺ ἀγάπησε τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν ὑπηρέτησε μὲ καλλιτεχνικὴ συνέπεια χωρὶς συμβιβασμοὺς καὶ σκοπιμότητες. Συνέχεια
Τὰ δεινὰ τῆς Βοῤῥείου Θράκης
Τό 1878, ὁ ρωσσικὸς στρατὸς νικῶντας τοὺς Τούρκους, δίνει στὴν Ρωσσία τὸ δικαίωμα νὰ θέσῃ τοὺς ὄρους της στὴν ἡττημένη ὀθωμανικὴ αὐτοκρατορία. Τότε, μὲ τὴν ἔπαρση τοῦ νικητοῦ, στὸν Ἅγιον Στέφανον -προάστιο τῆς Κωνσταντινουπόλεως- ἡ Ρωσσία ἐπιβάλλει τὴν δημιουργία τῆς μεγάλης Βουλγαρίας. Ἡ συνθήκη τοῦ Βερολίνου ὅμως ποὺ ἀκολούθησε στὴν συνέχεια καὶ ἀντικατόπτριζε τὴν διαφωνία τῶν εὐρωπαϊκῶν δυνάμεων στοὺς ὄρους τῆς Συνθήκης τοῦ Ἁγίου Στεφάνου, ἀκυρώνει τὴν προϋπάρχουσα συνθήκη, ἐπιβάλλει τὴν δημιουργία ἑνὸς μικρότερου, πριγκιπάτου τῆς Βουλγαρίας, ἐνῷ ἡ Ἀνατολικὴ Ρωμυλία ἐπιστρέφει στὴν ὀθωμανικὴ «ἀγκαλιὰ», ἔχοντας ὡς πρωτεύουσα τὴν Φιλιππούπολη. Συνέχεια
Ἡ Λύτρωση εἶναι ὁ Ἀγῶνας!
Ὂλυμπος. Dodwell, Edward, 1821
Εἶναι αὐτὸ τὸ Ὂνειρο καὶ ἡ Ἐλπίδα καὶ αὐτή ἡ Ἀνάγκη, ποὺ σφίγγει τὴν καρδιὰ, καὶ σοῦ δίνει τὴν ἡμέρα τὸ φῶς καὶ τὴ δύναμη νὰ πορευτῇς ἀλλὰ, σ΄ ἀγρυπνᾶ τὴν νύχτα…
Ἡ Λύτρωση ποὺ περιμένεις δὲν πρόκειται νὰ ΄ρθῇ. Σφάλμα ἡ ἀναμονὴ καὶ ἡ ἀπραξία· ἡ προσευχὴ ἀρκεῖ, σοῦ εἶπαν· μὰ πῶς, πόσο ν΄ἀντέξῃς… Πόσο; Συνέχεια