ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ
Ιστορικού – ερευνητή
booksonthesites.blogspot.com
«Αυτοί που πρέπει
θα καθίσουν στο δείπνο.
Μόνον αυτοί και όχι οι άλλοι,
της συνομοταξίας του κτήνους.
Αυτοί που λιμοκτόνησαν
χωρίς να μάθουν ποτέ την αιτία.
Αυτοί που σφαγιάστηκαν
και Συνέχεια
Κάποια πρόσωπα, κάποιες μορφές, κάποιοι ἥρωες, ἀναλόγως τοῦ σημείου ποὺ εὑρίσκοντο κατὰ τὴν διάρκεια ἀγώνων, δὲν δίστασαν νὰ προσφέρουν τὰ πάντα γιὰ τὴν ἀπελευθέρωσιν. Δὲν λογάριασαν τὴν ζωή τους, τὴν κοινωνική τους ὑπόστασιν ἤ τὴν βολή τους.
Ὅρμηξαν σὲ ἀγῶνες, σὲ δρόμους ἤ ἀκόμη καὶ στὸ θάνατο, μὲ αὐταπάρνησιν κι Ἔρωτα γιὰ τὴν Ἑλλάδα!
Δὲν ἔχει σημασία ἐὰν ἦταν σὲ κάποιο μέτωπο ἤ σὲ κάποιο χαράκωμα ἤ σὲ μίαν ἀποστολὴ μεταφορᾶς μηνύματος. Συνέχεια
Ἡ Μακεδονία, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, ἐστάθη πόλος ἕλξεως πολλῶν κατακτητῶν.
Οἱ περισσότεροι ὅμως ἐξ αὐτῶν, καὶ τῶν Σλαύων συμπεριλαμβανομένων, συμπεριεφέρθησαν τόσο βιαίως στοὺς κατοίκους πού, τελικῶς, κατέληξαν στὰ ὅρια τῆς γενοκτονίας οἱ διώξεις.
Ἀποκορύφωμα βέβαια ἐστάθη ἡ παρουσία τῶν Βουλγάρων ποὺ ὀρέγοντο μίαν Μακεδονία δική τους, ἀπὸ ἀρχῆς τῶν Βαλκανικῶν πολέμων. Ὅταν διεπίστωσαν πὼς κάτι τέτοιο δὲν θὰ τοὺς τὸ ἐπέτρεπαν οἱ Ἑληνικοὶ πληθυσμοί, διότι οὐδέποτε ἐπεζήτησαν τὴν ἐλευθερία τους γιὰ νὰ χάσουν τὴν ταὐτότητά τους, τότε ἐξεκίνησαν οἱ Συνέχεια
Θεσσαλονίκη-Μνήμες και μαρτυρίες από την απελευθέρωση της Δράμας την 1η Ιουλίου 1913- το χρονικό της ιστορικής μέρας
του Γ. Ιωαννίδη
Την 1η Ιουλίου, η πόλη της Δράμας και η περιοχή, εν γένει, γιορτάζουν τα 97 χρόνια της απελευθέρωσής τους από τη διπλή κατοχή, Τούρκων και Βουλγάρων. Ύστερα από αιώνες δουλείας στους Τούρκους- 540 χρόνια, σύμφωνα με τη χρονολόγηση της κατάληψής της κατά τον Τούρκο περιηγητή Χαντσί Χαλφά ( Hadschi Chalfa) ή 529 κατά τον άλλο Τούρκο περιηγητή Εβλιά Τσελεμπή (Evlia Celebi)- και 8 μηνών και 8 ημερών στους Βουλγάρους, η Δράμα αναπνέει το “αγέρι” της Ελευθερίας. ( Η κατάληψη της Δράμας έγινε από τον εξωμότη Γαζή Εβρενό Μήδη το 1834: Α. Βακαλόπουλος).
Μπορεί αυτή η διπλή δουλεία να έφερε πολλά δεινά στον ελληνικό πληθυσμό της Δράμας και της περιοχής της, αλλά αυτός, ούτε μια στιγμή δεν λησμόνησε τη μακραίωνη ιστορία του, ούτε και απεμπόλησε την ταυτότητά του.
Θὰ χρειαζόμουν πράγματι τόνους βιβλίων γιὰ νὰ ἀπαντήσω στίς δημοσιεύσεις τῆς ἱστοσελίδος http://www.bulgarmak.org/macedonian_struggle.htm
Αὐτὸ ποὺ μὲ πικραίνει εἶναι πώς ΚΑΝΕΝΑΣ Ἕλλην ἱστορικός, ἐξ ὅσων γνωρίζω φυσικὰ, δὲν ἔχει καταπιαστεῖ μὲ τὸ νὰ συντάξῃ μίαν σοβαρή καὶ τεκμηριωμένη ἀπάντησι στὴν συγκεκριμένη σελίδα.
Ἡ σελίδα εἶναι γραμμένη στὰ ἑλληνικὰ καὶ ἀσκεῖ συστηματικὴ ἱστορική προπαγάνδα μὲ στόχο τὴν ἀλλοίωσι τῆς ἱστορικῆς μας συνειδήσεως.
Θὰ μεταφέρω μερικὲς πληροφορίες γιὰ νὰ μπορέσῃ ὁ ἀναγνώστης νὰ ἀποκτήσῃ μίαν πιὸ σαφὴ εἰκόνα, ἀλλὰ ἐπιμένω στὴν ἀνάγκη παρεμβάσεως ἱστορικῶν. Οἱ δικὲς μας «μελέτες» κι ἔρευνες δυστυχῶς παραμένουν σὲ καθαρὰ ἐρασιτεχνικόν ἐπίπεδον καὶ δὲν μποροῦν εὔκολα νὰ καταγραφοῦν ὡς ἐπίσημος ἀντίλογος.
Γράφει λοιπόν ἡ παραπάνω σελίς ὡς πρόλογο στὰ ὅσα ἀκολουθοῦν:
