Εἶναι μεγάλη ἀπειλή ἡ μοναξιά;

Ναί… Πάντα εἶναι μοναχικὸς ὁ δρόμος.
Ὅσους ἀνθρώπους κι ἐὰν ἔχουμε γύρω μας, ὅσο δυνατὲς κι ἐὰν εἶναι οἱ σχέσεις μας μαζύ τους, ὅσο κι ἐὰν μᾶς ἀγαποῦν ἤ τοὺς ἀγαποῦμε, ὁ δρόμος, ἡ δική μας πορεία, ἡ ἀτομική μας διαδρομὴ θὰ εἶναι ΠΑΝΤΑ μοναχική…
Εἶναι ὄμορφο νὰ ἔχῃς καλοὺς φίλους, ἀγαπημένο σύντροφο, τρυφερὴ οἰκογένεια…
Μὰ εἶναι πάντα ἡ μοναξιὰ μία πραγματικότης…

Ἄς μὴ κρυβόμεθα πίσω ἀπὸ σιωπὲς λοιπόν…
Οὔτε πίσω ἀπὸ ἐπιθυμίες κι ἐλπίδες…
Οὔτε πίσω ἀπὸ ψευδαισθήσεις…
Σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο ἐρχόμεθα μόνοι μας, πορευόμεθα μόνοι μας καὶ φεύγουμε μόνοι μας…
Σὲ κάποια τρυφερὰ διαστήματα ἴσως νὰ ἐγγίξουμε ἤ νὰ μᾶς ἀγγίξῃ κάτι, κάποιος, κάπου… Μὰ εἶναι στιγμιαῖον καὶ πρόσκαιρον…
Κι αὐτὸ εἶναι ἡ ὀμορφιά… Ἡ ἀπόλυτος ὀμορφιά…

Ὅταν κάποιος καταφέρῃ νὰ συνειδητοποιήσῃ τὸ μέγεθος τῆς μοναξιᾶς του, τότε μόνον μπορεῖ νὰ διαβιῇ ἐλεύθερος.
Διότι ὅταν γνωρίζῃ εἶναι ἀδύνατον νὰ ἀπαιτήσῃ ἀπὸ τοὺς ἄλλους κάτι…
Εἶναι κάπου, μὲ κάποιους, γιατὶ τὸ θέλει, τοῦ ἀρέσει, τὸ ἐπέλεξε… Ὄχι διότι ἡ μοναξιὰ τὸν ἀπειλεῖ…

Ὅταν ὅμως διατηροῦμε ψευδαισθήσεις γιὰ τὴν συντροφικότητα, τότε περιμένουμε, ἐλπίζουμε ἤ καὶ ἀπαιτοῦμε ἀπὸ τοὺς ἄλλους πολλά…
Πότε ὅμως θά εἴμαστε ὅλοι πιό εὐτυχισμένοι; Ὅταν περιμένουμε ἤ ὅταν δέν θά περιμένουμε κάτι ἀπό αὐτούς πού θεωροῦμε …δεδομένους;
Καί δέν εἶναι αὐτό ἐλευθερία;

Φιλονόη

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply