Το περιστατικό, ίσως το έχω ξαναγράψει, αλλά η επανάληψη μήτηρ μαθήσεως, έχουν πεί κάποιοι σοφοί.

Εκείνη την ιστορική εποχή που ο Μητσοτάκης προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να ξεπουλήσει τον ΟΤΕ στην ALCATEL των Αμερικανών και σε όποιον άλλον, εν πάσει περιπτώσει, θάχωνε τα περισσότερα κάτω από το τραπέζι, είχα την τύχη να μείνω στο πόδι του Γιάννη Ρουμπάτη, στην ραδιοφωνική εκπομπή που είχε στο Σκάϊ («κι αύριο μέρα είναι»), όταν εκείνος έφυγε για κάποιο ταξίδι.

Θέμα αιχμής τότε, το θέμα της ιδιωτικοποιήσεως του ΟΤΕ, όπου ακούγονταν διάφορα «σάλια», από όλες τις πλευρές της τότε Βουλής, με τους μεν να υπεραμύνονται της ιδιωτικοποιήσεως και με τους δε να την χαρακτηρίζουν ξεπούλημα, χωρίς άλλων περιττών επιχειρημάτων.

Πήρα, λοιπόν, την πρωτοβουλία και κάλεσα στο στούντιο τους εκπροσώπους της Ανωτάτης Συνελεύσεως Κοινωνικού Ελέγχου (ΑΣΚΕ), που υπήρχε τότε στον ΟΤΕ (Στρατούλης, Κελαϊδής, Σκαρπέλλης και Ορφανός), τους έστησα απέναντί μου και τους άφησα για κάνα τέταρτο να λέει ο καθένας τα δικά του, καθόσον, με εξαίρεση τον Κελαϊδή, όλοι οι υπόλοιποι ήταν κομματικά ενταγμένοι.

Αν ιδιωτικοποιηθεί ο ΟΤΕ, τους ρώτησα ξαφνικά, τι ακριβώς περιέρχεται στα χέρια των ξένων επενδυτών;
Θα έχουν, ας πούμε, πλήρη κυριότητα ή συμμετοχή στον έλεγχο του απορρήτου των τηλεπικοινωνιών, στα αποθηκευμένα δεδομένα των υποκλοπών και στα αρχεία των συνομιλιών των αρχών του ελληνικού κράτους με άλλους;
Κι αν ο μη γένοιτο, κατέληξα, δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα σοβαρής εμπλοκής της χώρας, σε θέμα που θα άπτεται της εθνικής της κυριαρχίας, οι επενδυτές θα έχουν πρόσβαση στα απόρρητα μηνύματα, τηλεγραφήματα και τηλεπικοινωνίες των Ενόπλων Δυνάμεων;
Ούτε λίγο ούτε πολυ, με πρώτο τον Παναγιώτη Κελαϊδή, άρχισαν όλοι να …κελαϊδούν και να μου παραθέτουν τα στοιχεία, με βάση τα οποία, μία ενδεχόμενη ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ θα ήταν εγκληματική και σε βάρος των εθνικών συμφερόντων της χώρας.

Το δελτίο τύπου της εκπομπής που βγήκε την ίδια νύκτα, έγινε πρωτοσέλιδο σρ όλες της εφημερίδες της επομένης και έχω την αμυδρά εντύπωση πως, εξαιτίας της αναδείξεως αυτής της «λεπτομέρειας» ματαιώθηκε τότε η ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ από τον Μητσοτάκη, πράγμα που δεν μου συγχώρησε ποτέ, ούτε αυτός ούτε και όλο του το σόϊ…

Και ακούγοντας τόσες ημέρες όλους τους βουλευταράδες της αντιπολιτεύσεως να ομιλούν περί του ξεπουλήματος του εθνικού πλούτου και τα ζόμπι της συμπολιτεύσεως να υπεραμύνονται της αναγκαιότητας αυτών των ιδιωτικοποιήσεων, χάριν της αναπτύξεως μου δημιουργήθηκε η ίδια, σχεδόν, απορία…
Αυτοί οι ιδιώτες και προφανώς ξένοι επενδυτές, που θα έχουν κυριότητα ή συνδιαχείριση, στα τραίνα, στα λιμάνια, στα αεροδρόμια της χώρας, ποιές ακριβώς αρμοδιότητες θα έχουν και σε ποιά ευαίσθητα, ας πούμε, θέματα θα μπορούν να επεμβαίνουν;
Κι αν ο μη γένοιτο, η χώρα εμπλακεί σε κάποιο επεισόδιο που σχετίζεται με την ενδεχόμενη απώλεια των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, αυτοί θα μπορούν, ας πούμε, να ακινητοποιήσουν τα τραίνα, να ελέγξουν απογειώσεις-προσγειώσεις στα αεροδρόμια ή να κλείσουν για λίγο τα λιμάνια;

Και δεν υπάρχει ρε γαμώτο ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ δημοσιογράφος θα θέσει επί τάπητος αυτά τα ζητήματα……

Ῥούσσης Νῖκος