Ἡ ἀμεσοδημοκρατία καὶ τὸ ἄδικον τῆς πλειοψηφίας.

Τελευταῖα ἔχουμε γίνει στόχος μίας ἐπικινδύνου δημαγωγικῆς ἀπάτης, ποὺ σερβίρεται μάλιστα στοὺς ἀδαεῖς μὲ τὸ ἀνιστόρητο δόλωμα ὅτι τάχα τὸ ἀρχαῖο ἀθηναϊκὸ ἐκλογικὸ σύστημα ἦταν …ἀμεσοδημοκρατικό. Λοιπὸν δὲν ἦταν. 

Ὑπῆρχαν συγκεκριμένοι νόμοι, ὑπῆρχε ἄρχων βασιλεύς (ποὺ δὲν ἐκλέγετο ἀπὸ τὸν λαό, ἀλλὰ ἔπρεπε νὰ πληροῖ συγκεκριμένες προϋποθέσεις), ὑπῆρχε Ἄρειος Πάγος, ὑπῆρχε ὀργάνωσις ὄχι μόνον σὲ δήμους ἀλλὰ καὶ σὲ φυλές καὶ σὲ φρατρίες καὶ πολλὰ ἄλλα ἐνδιαφέροντα στοιχεῖα τοῦ πολιτεύματος. Ἐπίσης, γιὰ τοὺς ἀνιστορήτους, τὸ πολίτευμα ἐπὶ Περικλέους δὲν ἦταν δημοκρατία ἀλλὰ τυραννίς. Ὁ Περικλῆς ἦταν τύραννος τῶν Ἀθηνῶν, τὸ ὅ,τι εἶχε πιὸ ἐλευθεριάζουσες προσωπικὲς ἀπόψεις δὲν ἔχει νὰ κάνῃ μὲ τὴν δομὴ τοῦ πολιτεύματος καὶ τῆς ἐξουσίας του. Κι ὁ Πεισίστρατος τύραννος ἦταν, κι ἂς ἦταν γενικῶς συμπαθής…

Προτείνω τὸ «Δίκαιο στὴν ἀρχαία Ἀθῆνα» τοῦ McDowel, γιὰ νὰ μάθετε καὶ νὰ προστατευθεῖτε ἀπὸ τὶς δημαγωγίες μερικῶν ἀδαῶν. 

Ἐπιπλέον, οἱ πολιτικὲς πραγματεῖες τοῦ Ἀριστοτέλους ἀλλὰ καὶ ἄλλα πολιτεύματα ὅπως τὸ λακωνικὸ καὶ τὸ κρητικό, εἶναι πολὺ καλλίτερες πηγὲς ἐμπνεύσεως. Γιατί λοιπόν προβάλλεται μόνον μία «ἐπιλογή» καὶ μὲ ποῖο δικαίωμα;

Νὰ κάνω καὶ μερικὲς ἀκόμη ἐρωτήσεις, μιᾶς καὶ πολλοὶ ὑποστηρικτὲς αὐτῆς τῆς πλάνης παριστάνουν τοὺς δῆθεν προοδευτικοὺς καί, μή-χειρότερα, τοὺς δῆθεν «νομοταγεῖς». 

1. Ἐὰν λοιπὸν «ὁ λαός» ἀποφασίσῃ ἀμεσοδημοκρατικὰ καὶ πλειοψηφικὰ τὸ νὰ παραμείνουν οἱ μακαβαῖοι στὴν μισθοδοσία, αὐτὸ συνεπάγεται καὶ «νόμιμο» ποιήσεως τῆς ἀδικίας;

Διότι ἔστω καὶ ἕνας νὰ εἶναι ἄλλου θρησκεύματος καὶ δὲν θέλει, δὲν ὑποχρεοῦται νὰ τοὺς πληρώνῃ. Καὶ εἶναι ὕβρις οἱ 99 νὰ ἐπιβάλουν κάτι τέτοιο στὸν 1. 

Εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς πλειοψηφίας, ποὺ τόσο βολικὰ παρουσιάζεται ἀπὸ τοὺς ἀδαεῖς, ἡ ἐνδεικνυομένη μέθοδος γιὰ δικαία διακυβέρνησι ἢ μήπως ὄχι;

Ἐὰν 99 ἀμεσοδημοκράτες ψηφίσουν ὅτι 1 ἀμεσοδημοκράτης πρέπει νὰ γίνῃ δούλος, θὰ ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ τὸν κάνουν τέτοιο; Θὰ δεχθῇ σὲ τέτοια περίπτωσηι τὸ ἀμεσοδημοκρατικὸ ψήφισμα νὰ ὑπερισχύσῃ τῶν ἀδιαπραγματεύτων φυσικῶν του δικαιωμάτων, τῆς ἐλευθερίας τοῦ σώματός των;

Βεβαίως εἶναι ἐξ αἰτίας τοῦ ψευτοδικαίου τῆς πλειοψηφίας -ἀδίκου, στὴν πραγματικότητα- ποὺ ἔχουμε φθάσει ἐδῶ σήμερα. Διότι δὲν διασφαλίζεται σὲ καμμία περίπτωση τὸ ὀρθὸν τῶν ἀποφάσεων μὀνον μὲ τὸ κριτήριο τοῦ ἀριθμοῦ, ἀντιθέτως καὶ οἱ ἀποφάσεις τῶν πολλῶν μποροῦν νὰ εἶναι τὸ ἴδιο ἐσφαλμένες μὲ τὶς ἀποφάσεις τῶν ὀλίγων ἢ τοῦ ἐνός. Κάποια πολὺ ὡραῖα πράγματα ἔχει γράψει ὁ Πλούταρχος (νομίζω στὸ περὶ Σωκράτους δαιμονίου) περὶ τῆς ἀριθμητικῆς ἀναλογίας, πόσο ἄδικος καὶ βλαβερὴ εἶναι καὶ πῶς τόσο οἱ πυθαγόρειοι ὅσο καὶ ὁ νομοθέτης Λυκούργος -ἀλλὰ καὶ σημαντικοὶ πολιτικοὶ φιλόσοφοι ὅπως ὁ Ἀριστοτέλης- τὴν εἶχαν ἐξοβελίσει. 

Τώρα τὸ ἀντίθετο τῆς πλειοψηφικῆς ἀποφάσεως δὲν εἶναι ἡ μειοψηφική. Ἀλλὰ ἡ ἀρνησικυρία (βέτο). Δηλαδὴ μία ἀπόφασις νὰ μπορῆ νὰ ἰσχύσῃ μόνον ὅταν ὅλοι συμφωνήσουν, ἢ μόνον ἐπάνω σὲ ὅσους συμφωνήσουν.  

2. Ἄλλο ἕνα πολὺ σημαντικὸ ἐρώτημα: δεδομένου ὅτι δὲν ὑπάρχει ἡ παραμικρὴ περίπτωσις τώρα ἢ στὸ μέλλον νὰ ἐπέλθῃ συμφωνία ὡς πρὸς τὴν ἀμεσοδικτατορία, καὶ θὰ συνεχίσῃ νὰ ὑφίσταται ἡ ἐναλλακτικὴ πρότασις τοῦ μεικτοῦ πολιτεύματος, ποὺ νὰ ἐκπροσωπῇ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ἀρχές (πολλῶν, ὀλίγων, ἐνός), τὶ θὰ γίνῃ; Θὰ ὑπάρξῃ προσγειωμένη ἀντιμετώπισις καὶ ὑποχωρήσεις ἢ παρὰ τὶς διαφωνίες οἱ ἀμεσοδικτατορίσκοι θὰ ἐπιμείνουν τυφλοὶ καὶ ἀκάθεκτοι στὴν ἐπιβολὴ τῆς ἀπόψεώς των;  

Γιὰ νὰ καταλάβω κι ἐγὼ λίγο τὸ ΠΟΥ πηγαίνει αὐτὴ ἡ ἱστορία μὲ τοὺς ἀμεσοδικτατορίσκους… 🙂 

3. Τρίτο έρώτημα ποὺ προκύπτει. Ἐφόσον δὲν διασφαλίζεται ἡ ὀρθότης τῶν ἀποφάσεων βάσει ἀριθμοῦ γιατὶ νὰ προτιμήσουμε τὸ σφάλμα τῶν πολλῶν ἀπὸ τὸ σφάλμα τῶν ὁλίγων ἢ τοῦ ἐνός; Γιατὶ νὰ θεωρήσουμε προτιμότερο ὅταν μία ἀπόφασις ἐνάντια στὸ δίκαιο καὶ τὸ κοινὸ συμφέρον λαμβάνεται ἀπὸ πολλοὺς ἀπ’ ὅ,τι ἀπὸ ὁλίγους ἢ ἀπὸ ἕναν; Ἀφοῦ ἡ ἀπόφασις εἶναι τὸ ἴδιο βλαβερή. 

Μήπως διότι ἐν ἀντιθέσει μὲ τὴν περίπτωσι ποὺ ἡ βλαβερὴ καὶ ἄδικος ἀπόφασις λαμβάνεται ἀπὸ ὁλίγους ἢ ἀπὸ ἕναν, στὴν περίπτωσι τῶν πολλῶν δὲν καταλογίζεται ΕΥΘΥΝΗ; Δηλαδὴ ἑνῶ οἱ ὁλίγοι ἢ ὁ ἕνας εἶναι δεδομένο ὅτι θὰ θεωρηθοῦν ΑΤΟΜΙΚΑ ὑπεύθυνοι καὶ θὰ λάβουν τὶς συνέπειες, οἱ πολλοὶ διαφεύγουν τῆς ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ; 

Διότι δὲν ὑπάρχει καμμία ἄλλη διαφορὰ πέραν ἀπὸ αὐτή…

Λοιπόν; 

4. Καὶ τέταρτο καὶ τελευταῖο ἐρώτημα: 

Δὲν ὑφίσταται ἐξουσία ἄνευ ἀτομικῆς εὐθύνης. Καὶ εἶναι ἀδιανόητο νὰ μιλᾶμε γιὰ ἐξουσία δίχως νὰ ἐξετάσουμε τὴν εὐθύνη τοῦ φορέως τῆς ἐξουσίας. Οἱ ἀμεσοδικτατορίσκοι μὲ ποῖον τρόπο ἀκριβῶς ἐπὶ τοῦ πρακτέου θὰ καθίστανται ἀτομικὰ ὑπεύθυνοι γιὰ τὰ σφάλματά των; Καὶ ποῖος θὰ τοὺς τιμωρῇ, οἱ ὁλίγοι ἢ ὁ ἕνας; Μὰ αὐτὸ θὰ ἦταν ἀδύνατον πρακτικά, καὶ ἄλλωστε τί ἐμποδίζει τοὺς ἀμεσοδικτατορίσκους νταβατζηλίδικα νὰ καταψηφίσουν (βασιζόμενοι στὸ ἄδικο τῆς πλειοψηφίας τωνυς) κάθε προσπάθεια ἀποδώσεως εὐθυνῶν γιὰ νὰ τὴν σκαπουλάρουν; Τὶ τοὺς ἐμποδίζει νὰ ἐπιβάλουν τὴν ἀτιμωρησία των; Ὁ νόμος; Χά! Μὰ μὲ τὸ ἐπόμενο ἀμεσοδικτατορικὸ ψήφισμα δὲν θὰ καταργεῖτο κάθε νόμος ποὺ τυχὸν θὰ προσπαθοῦσε νὰ τοὺς τιμωρήσῃ; Καὶ ποῖος θὰ ἐπέβαλε τὴν τιμωρία, ποῖος φορέας ἀκριβῶς; Οἱ 5 θὰ ἦταν εἰς θέσιν νὰ πάρουν τὰ ὅπλα καὶ νὰ τιμωρήσουν ἀτομικὰ τοὺς 500; 🙂

Ἀμεσοδικτατορία… δὲν ἔχεις εὐθύνη, δὲν τιμωρεῖσαι, δὲν δίδεις λογαριασμό. Λοιπὸν θὰ συνεχίσῃ γιὰ πολὺ ἀκόμη αὐτὴ ἡ παράνοια; Αὐτὴ εἶναι ἡ πρότασίς σας, μερικῶν μερικῶν, γιὰ τὴν διάδοχο κατάστασι τοῦ ὑπὸ πτώσιν σημερινοῦ πολιτικοῦ συστήματος; Δὲν ντρέπεσθε καθόλου ῥέ;… (πηγή)

 Νά ἀπαντήσω ἐγώ; Δὲν ντρέπονται! 
Καὶ δὲν ντρέπονται διότι εἶναι τὰ ἴδια ἐκεῖνα νούμερα τοῦ παλαιοκομματισμοῦ, ποὺ ἐνεδύθησαν τὴν νέα μόδα τοῦ ἀμεσοδημοκρατισμοῦ!
Πουλᾶ τὸ θέμα μάτια μου, πουλᾶ… Καὶ φυσικὰ θὰ καταντήσῃ πάλι νὰ ξεπουλᾶ…

Καὶ κάτι ἄλλο…
Πόσο ἔντιμοι εἶναι ὅλοι αὐτοί πού κόπτονται γιά τήν ἀμεσοδημοκρατία;
Θὰ τολμήσω νὰ σᾶς ἀπαντήσω… 
Γνωρίζω κάτι τέτοιους τύπους, ἕνας ἐξ αὐτῶν κατῆλθε κι ὤς ὑποψήφιος βολευτὴς στὶς ἐκλογὲς τῆς 6ης Μαΐου, μὲ τὸν συνδυασμό τοῦ ΟΧΙ. (Μοῦ ἐζήτησε ἀρκετὲς φορὲς βῆμα ἀπὸ τὴν σελίδα ἀλλὰ δὲν τοῦ τὸ ἐδωσα.. Λέτε νά ἐλάθευσα; Εἶμαι ἀντιδημοκράτισσα κι ἐγώ;)
Αὐτὸς ὁ σούργελος λοιπόν, πρὸ 15-18 μηνῶν, μὲ ἐπεσκέφθη γιὰ νὰ μοῦ προτείνῃ νὰ ἐνταχθῶ σὲ μίαν ἀπὸ τὶς ὁμᾶδες τῶν ἀμεσοδημοκρατῶν. 
Ὅταν τοῦ ἔθεσα πολλὰ ἐρωτήματα, τότε «ἐστριμώχθη» κι ἀνεφώνησε πὼς οὐσιαστικῶς δὲν ἐπιδιώκουν τὴν ἀμεσοδημοκρατία, ἀλλὰ τν δικτατορία (αὐτὸς ἀλλοιῶς τὸ εἶπε, κάτι γιὰ ἀρίστους ἐψέλλισε, ἀλλὰ ἐπεὶ δὴ συγκαταλέγει καὶ τὸν ἑαυτόν του σὲ αὐτούς, ἀκυρώνεται…) τῶν πλέον ἀνοικτομάτηδων! 

Δῆλα δή, οἱ «μᾶγκες» τὸ ἐμυρίσθηκαν τὸ κενόν! Καὶ ἐφ’ ὅσον τὸ ἐμυρίσθηκαν εἶπαν νὰ προλάβουν νὰ εἰσβάλουν!
Ἄμ δὲ πουλάκια μου! 
Ἄμ δέ…
Δὲν ἔσφαξαν!
Στὴν γωνία σας… Ἐκεῖ, νὰ περιμένετε μὲ ἀνοικτὸ τὸ στόμα… Κάποιαν μυΐγα θὰ τσιμπήσετε.. Ποῦ θά σᾶς πάῃ;

Φιλονόη. 
φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply