Μία στιγμὴ ἤ μία αἰωνιότητα…

Καὶ ἄνοιξα τὰ μάτια μου νὰ δῶ τὸν Ἥλιο…
Καὶ θαύμασα τὴν νέα ἡμέρα…
Καὶ συνειδητοποίησα πὼς αὐτὴ ἡ στιγμή, ἡ μοναδική, ἡ ἀτελείωτη εἶναι τὸ δικό μου στίγμα στὴν αἰωνιότητα…

Καὶ ὤ…. Ναί, κατάλαβα…
Δὲν εἶναι ποὺ ὑπάρχει λογικὴ πιθανότης νὰ γίνω ἐγὼ ἀθάνατη…
Εἶναι ὅμως ποὺ ἐγὼ μπορῶ νὰ μετατρέψω τὶς στιγμές μου σὲ ἀθάνατες…
Εἶναι ποὺ μπορῶ νὰ τὶς κάνω νὰ γίνουν αἰώνιες, ὅπως τὰ ἀστέρια κι ὁ Ἥλιος μας…
Καὶ μόνον τότε, μόνον ὅταν αὐτὲς οἱ στιγμὲς κερδίζουν τὴν ἀθανασία, τότε μόνον ζῶ καὶ τότε μόνον μπορῶ νὰ ἀφήσω τὸ πραγματικό μου στίγμα στὸ σῦμπαν…
Ἴσως τελικῶς νὰ μπορῶ γίνω κι ἀθάνατη, μέσα ἀπὸ αὐτὲς τὶς στιγμές μου…

Φιλονόη.

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply