Παλλάδα Ἀθηνᾶ.

Παλλάδα Ἀθηνᾶ, Pallas Athene, 1898, Gustav Klimt, Historisches Museum der Stadt Wien, Vienna

Ἓνας μῦθος λέει πῶς πρῶτος ἒφτασε στὴν Ἀττική ὁ Ποσειδῶνας. Αὐτὸς χτύπησε μὲ τὴν τρίαινά του ἓνα βράχο τῆς Ἀκρόπολης καὶ ἀμέσως ἀνάβλυσε μία πηγὴ μὲ ἀλμυρὸ νερό. Κατόπιν ἡ Ἀθηνᾶ, ποὺ διεκδικοῦσε κι αὐτὴ τὴν κυριαρχία καὶ τὴν προστασία τοῦ τόπου, φύτεψε μία ἐλιά. Τότε οἱ ὑπόλοιποι Ὀλύμπιοι μπῆκαν κριτὲς στὴ διαμάχη τῶν θεῶν καὶ ἀποφάσισαν ὑπὲρ τῆς Ἀθηνᾶς.

Σύμφωνα μ’ ἓναν ἂλλο μῦθο κάποτε φύτρωσε στὴν Ἀκρόπολη μία ἐλιὰ καὶ παραπέρα ἀνάβλυσε μία πηγή. Ὁ Κέκροπας ποὺ ἦταν ἂρχοντας τῆς περιοχῆς ζήτησε τὴ συμβουλὴ τοῦ μαντείου καὶ πληροφορήθηκε πῶς τὸ δέντρο ἀντιπροσώπευε τὴν Ἀθηνᾶ καὶ ἡ πηγὴ τὸν Ποσειδῶνα. Τότε κάλεσε λαϊκὴ συνέλευση τῶν ἀνδρῶν καὶ τῶν γυναικῶν. Ὃλοι οἱ ἂνδρες ψήφισαν ὑπὲρ τοῦ Ποσειδῶνα καὶ ὃλες οἱ γυναῖκες ὑπὲρ τῆς Ἀθηνᾶς. Ὃμως αὐτὲς ἦταν περισσότερες καὶ ἒτσι ἡ πόλη δόθηκε στὴ θεά.
Ὁ Ποσειδῶνας ὀργισμένος πλημμύρισε τὴν περιοχή. Οἱ ἂνδρες, τότε, γιὰ νὰ τιμωρήσουν τὶς γυναῖκες, τὶς ἀπαγόρευσαν νὰ συμμετέχουν στὶς συνελεύσεις καὶ νὰ ψηφίζουν.

Ἀλλὰ ἡ πιὸ κοινὴ ἐκδοχὴ τοῦ μύθου εἶναι ἡ ἀκόλουθη. Οἱ θεοὶ εῖπαν στοὺς ἀντίδικους ὃτι θὰ κέρδιζε τὴν πόλη ἐκεῖνος ποῦ θὰ ἒκανε τὸ πιὸ χρήσιμο δῶρο στοὺς κατοίκους. Τότε ὁ Ποσειδῶνας χτύπησε τὴν τρίαινά του στὴ γῆ καὶ ξεπετάχτηκε ἓνα κατάλευκο ἂλογο.
Οἱ ἀθάνατοι θαύμασαν τὸ δῶρο αὐτό, γιατὶ ἢξεραν πόσο χρήσιμο ἦταν στὴ γεωργία καὶ στὰ ἂλλα ἐπαγγέλματα. Ἀμέσως ὃμως ἡ σοφὴ Ἀθηνᾶ χτύπησε μὲ τὸ δόρυ της τὴν ἀττικὴ γῆ καὶ φύτρωσε μία φουντωτὴ καὶ αεἰθαλής ἐλιά. Τότε οἱ Ὀλύμπιοι ἀποφάσισαν πῶς ὁ καρπὸς τοῦ εὐλογημένου δέντρου ἦταν πιὸ χρήσιμος γιὰ τοὺς ἀνθρώπους τῆς περιοχῆς καὶ ἒτσι ἒδωσαν τὴ νίκη στὴν Ἀθηνᾶ.

Ὁ Γκοῦσταφ Κλίμτ (Gustav Klimt, 14 Ιουλίου 1862 – 6 Φεβρουαρίου 1918) ἦταν Αὐστριακὸς ζωγράφος ποὺ διαδραμάτισε σημαντικὸ ρόλο στὴν ἀνάπτυξη τῆς Ἂρ Νουβό (Art Nouveau). Εἶχε σημαντικὴ συμβολὴ στὴ διεθνὴ ἀναγνώριση τῆς αὐστριακῆς τέχνης καὶ ὑπῆρξε ἀπὸ τοὺς πρώτους ποὺ κατάφεραν νὰ συνδυάσουν τὴν εἰκονιστικὴ μὲ τὴν ἀφηρημένη ζωγραφική.
Τὺ ὓφος τοῦ Κλὶμτ ὑπῆρξε ἐν γένει ξεχωριστὸ καὶ καινοτόμο, συνδυάζοντας στοιχεῖα τοῦ συμβολισμοῦ καὶ τῆς Ἂρ Νουβό, μὲ παράλληλες ἐπιρροὲς ἀπὸ τὴν ἀρχαία ἑλληνική, μυκηναϊκὴ καὶ αἰγυπτιακὴ ἀγγειογραφία, ἐνῶ συχνὰ θεωρήθηκε προκλητικὸ γιὰ τὴν ἐποχή του καὶ ὑπέστη σκληρὴ κριτικὴ ἢ ἀποδοκιμασία…

Χλόη

ἀπὸ ἔκφραση καὶ τέχνη

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply