Ὀμορφαίνουμε τὴν ζωή μας κάθε στιγμὴ ΜΟΝΟΙ μας!!!

Μὲ ἕνα χαμόγελο… Μὲ μία ἀγκαλιά…
Μὲ μία χαλαρὴ ματιὰ στὸν οὐρανό…
Μὲ μία φευγαλέα βουτιὰ μέσα στὰ ὄνειρά μας…
Μέ μίας στιγμῆς ἀνάπαυλα…
Μὲ ἕνα χάδι πρὸς κάποιον ἄνθρωπο ποὺ ἀγαπᾶμε…

Ἐμεῖς ἐπιλέγουμε νὰ βλέπουμε τὰ γεγονότα ἔτσι ἤ ἀλλοιῶς.
Ἡ συντήρησις ἐλπίδων, φρούδων, καθημερινῶς μᾶς παγιδεύει σὲ ἀδιέξοδα.
Ἡ ζωή μας στὸν πλανήτη, σὰν ἀνθρωπότης, οὐδέποτε ἦταν εὔκολη. Πῶς κατάφεραν τόσοι καί τόσοι πληθυσμοί νά ἐπιβιώσουν μέσα στήν πορεία τῶν αἰώνων; Μέ τήν κατάθλιψιν ἤ μέ τήν ὀνειροδόμησιν;

Ἡ πρώτη μας πρᾶξις κι ἀπόφασις πρέπει νὰ σχετίζεται μὲ τὴν ἀκύρωσιν ὅλων αὐτῶν τῶν ψευδαισθήσεων ποὺ μᾶς κρατοῦν δεσμίους καὶ μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὴν δρᾶσιν.
Ἡ δευτέρα μας πρᾶξις κι ἀπόφασις πρέπει νὰ εἶναι ἡ δέσμευσις στὴν καθημερινὴ ὀνειροδόμησιν.
Καὶ ἡ τρίτη μας πρᾶξις κι ἀπόφασις πρέπει νὰ εἶναι ἡ ἐκκίνησις καὶ ἡ διαρκὴς δέσμευσις πρὸς τὴν ὑλοποίησιν τῆς ὀποίας ὀνειροδομήσεως.

Ἀπὸ ἐμᾶς ἐξαρτῶνται ὅλα.
Καὶ τὰ καλὰ καὶ τὰ κακά.
Μποροῦμε μέσα στὴν ἀπόλυτο καταστροφὴ νὰ βροῦμε τὴν ἀπόλυτο ὀμορφιά, καὶ τὸ ἀνάποδον.
Τὸ πῶς θὰ βλέπουμε τὸν κόσμο μας εἶναι ἐπιλογή μας.
Τὸ πῶς θὰ δροῦμε ἐπίσης.
Τὸ ἐὰν θὰ ἐπιβιώσουμε, ἤ ὄχι, εἶναι κάτι ποὺ ἐμεῖς πρέπει νὰ ἀποφασίσουμε.
Μὰ τὸ σήμερα, τὸ ἐδῶ καὶ τώρα, ποὺ ΜΟΝΟΝ αὐτὴν τὴν στιγμὴ μποροῦμε νὰ τὸ γευθοῦμε, εἶναι δικαίωμά μας νὰ τὸ ἀπολαύσουμε. Τὸ αὔριο δὲν ἦλθε ἀκόμη, μὰ μόνον ἐμεῖς θὰ ἀποφασίσουμε γιὰ τὸ ἐὰν θὰ τὸ κερδίσουμε, ἤ ὄχι…
Τό ἀντέχουμε ὅλο αὐτό;
Μποροῦμε νά σηκώσουμε μόνοι μας τό δικαίωμα καί τήν ὑποχρέωσιν στό μεγαλύτερον δῶρο πού μᾶς ἔκανε ἡ Φύσις καί λέγεται ζωή;

Φιλονόη

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply