Λαλάκη ΔΕΝ εἶναι ἀσφαλεῖς οἱ ξένες τράπεζες;

Όταν ο «ευρωλιγουρισμός» απογειώνεται και στοιχειώνει τα όνειρα σου!

Γράφει ο κακός αρχισυντάκτης του GRnea.gr

Μέχρι σήμερα, οι τράπεζες, που έχουν καταρρεύσει σε Ευρωπαϊκό έδαφος και έχουν παρασύρει μαζί τους τις επενδύσεις όσων τις εμπιστεύτηκαν, δεν είναι λίγες. Πρόσφατο είναι το παράδειγμα του «κουρέματος» των καταθέσεων στην Κύπρο. Τα τελευταία χρόνια όμως, παρά το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία παραπαίει, δεν υπήρξαν αντίστοιχα κρούσματα εντός Ελλάδας, με εξαίρεση βέβαια το έγκλημα της καταστρεπτικής πολιτικής Βενιζέλου, κατά των μικρο-ομολογιούχων, τους οποίους διαβεβαίωνε πως θα προστατέψει, εξαπατώντας τους τελικά.

Στο κλίμα αυτό, οι Έλληνες καταθέτες, λόγω της ελλείψεως εμπιστοσύνης προς τις εγχώριες τράπεζες, αποσύρουν τις καταθέσεις τους με γοργούς ρυθμούς, ενώ ακόμη και μικροκαταθέτες, με λίγες εκατοντάδες ευρώ, σε μισθοδοτικούς λογαριασμούς, χρησιμοποιούν τις κάρτες αναλήψεων, φοβούμενοι ότι μπορεί να μην υπάρχουν διαθέσιμα χαρτονομίσματα του ευρώ εντός του επόμενου Σαββατοκύριακου. Το «αστείο» βέβαια επαναλαμβάνεται κάθε Παρασκευή, ιδιαίτερα με την επίταση της τρομολαγνείας από διάφορα αφερέγγυα blogs και sites.

Κάθε Δευτέρα οι τράπεζες είναι ανοικτές και ο λόγος πολύ απλός. Οι μεγάλες, συστημικές τράπεζες αντλούν κεφάλαια από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στηρίξεως. Ουσιαστικά, τα χρήματα που αποσύρονται από τις ελληνικές τράπεζες και βγαίνουν στο εξωτερικό, επιστρέφονται υπό την μορφή ενισχύσεως της ρευστότητας των δικών μας τραπεζικών ιδρυμάτων, πάντοτε φυσικά με ένα μικρό επιτόκιο, έτσι ώστε να «βοηθάμε» εμείς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στο τοκογλυφικό παιχνίδι της.

Όμως, η καταστροφολογία, εκτός από άκριτη είναι και τυφλή. Το τραπεζικό σύστημα δεν κλυδωνίζεται μόνο στην Ελλάδα. Το παράδειγμα της Ιρλανδίας με τις τράπεζες που έκλεισαν και «κέρασαν» τους ξένους πελάτες τους έναν «πικρό καφέ» δεν ήταν το μόνο. Ακόμη και η Ολλανδία, που αξιολογείται από τους οίκους αξιολογήσεως με ΑΑΑ, είχε τις δικές της περιπέτειες με τράπεζες που έκλεισαν και εξαΰλωσαν τις ελπίδες των επενδυτών τους.

Για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί, ας δούμε την περίπτωση της Ολλανδικής SNS Reaal, στην οποία υπήρχε έντονο το ελληνικό ενδιαφέρον, λόγω της συμμετοχής Ελλήνων επενδυτών στα προγράμματά της.

Πηγαίνοντας για μαλλί και επιστρέφοντας κουρεμένη!

Η Ελληνίδα Μαρίνα Χειλά, η οποία διδάσκει στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης, τον Νοέμβριο του 2012 ήθελε να προστατεύσει τα έσοδά της από την πώληση του οικογενειακού καταστήματος στον Πειραιά. Η οικογένειά της προχώρησε στην πώληση του ακινήτου, λόγω των υψηλών φόρων. Φοβούμενη την απειλή από την αστάθεια της ελληνικής οικονομίας απεφάσισε να επενδύσει στην τράπεζα SNS Reaal, που είναι μία από τις τέσσερις μεγαλύτερες της Ολλανδίας.

Αγόρασε λοιπόν ομόλογα junior της τράπεζας με απόδοση 6.25% και λήξη το 2020, σε μια χώρα που έχει αξιολόγηση ΑΑΑ, και έγινε ένας από τους πολλούς πιστωτές μειωμένης εξασφαλίσεως (subordinated creditors) της τράπεζας.

Ωστόσο, η εξέλιξη ήταν εντελώς διαφορετική, καθώς η προβληματική τράπεζα τον Φεβρουάριο 2013 κρατικοποιήθηκε από το Ολλανδικό κράτος, με τους επενδυτές να χάνουν ολόκληρο το ποσό που είχαν επενδύσει συνολικά, ενώ δεν πρόκειται καν να λάβουν αποζημίωση. Ο ελληνικός τύπος εκείνης της εποχής φυσικά, υπερβάλλοντας για ακόμη μια φορά, είχε ανεβάσει την προσωπική επένδυση της κας Χειλά στο 1 δισεκατομμύριο ευρώ, ποσό όμως που αφορούσε σε όλους τους επενδυτές αυτής της κατηγορίας ρίσκου.

Μπορεί αρκετοί, όπως σημείωσαν οι Financial Times, να είχαν συνηθίσει να παίρνουν υψηλό ρίσκο με την καταβολή κάποιας αποζημιώσεως, όπως έγινε με τράπεζες της Ιρλανδίας και της Ελλάδας, όμως στην περίπτωση της SNS Reaal τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά.

Η επένδυση της κας Χειλά, όπως και των υπολοίπων επενδυτών, δεν φάνταζε ιδιαίτερα επισφαλής, καθώς τον Νοέμβριο η αξία των συγκεκριμένων ομολόγων είχε μειωθεί στα 86 σεντ για κάθε ευρώ, ενώ μία ημέρα πριν την κρατικοποίηση της τράπεζας η αξία της επενδύσεως είχε μειωθεί μόνο κατά 4%.

Παράλληλα, οι Ολλανδοί είχαν δείξει έμπρακτα την υποστήριξή τους στον χρηματοπιστωτικό τους τομέα, προσφέροντας υποστήριξη ύψους 30 δισεκατομμυρίων ευρώ. Από την άλλη, η επικείμενη ευρωπαϊκή νομοθεσία, για το πως θα κλείνουν οι προβληματικές τράπεζες, θα ξεκαθάριζε κάποια πράγματα για τους επενδυτές, ωστόσο, ορισμένες κυβερνήσεις, όπως η Ολλανδική, είχαν ήδη προαποφασίσει το πως θα χειρίζονταν το θέμα στην δική τους νομοθεσία.

Τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η SNS Reaal ήταν ξεκάθαρα και με αυτή την κρατικοποίηση δημιουργήθηκε ένα δεδικασμένο, το οποίο θα πρέπει να ανησυχήσει τους επενδυτές. Τόσο η κα Χειλά, όσο και οι υπόλοιποι επενδυτές έχασαν το σύνολο της επενδύσεώς τους μέσα σε μια νύκτα! Το ποσό δεν κουρεύτηκε απλά, αλλά μηδενίστηκε!

Τα χρήματα εξαφανίστηκαν, οι απόψεις όχι…

Στο τέλος του 2014, το Πανεπιστήμιο Κρήτης απεφάσισε να προτείνει στον καθηγητή Heinz Richter την τιμητική αγόρευσή του σε επίτιμο διδάκτορα. Η απόφαση πάρθηκε και η πρόσκληση στάλη, συναντώντας όμως την σφοδρή αντίδραση της τοπικής κοινωνίας, όταν μαθεύτηκε ποιός ήταν ο κ. Richter.

Βλέπετε, ο καθηγητής Heinz Richter είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «Η Μάχη της Κρήτης», στο οποίο αποκαλεί τον πόλεμο των Κρητικών ανταρτών «βρώμικο» και «κτηνώδη», ενώ τους φασίστες Γερμανούς αλεξιπτωτιστές «νέους γεμάτους ενθουσιασμό, οι οποίοι γνώριζαν πως ανήκαν σε μια ελίτ», «ιππότες» που δρούσαν με «ιδεαλισμό». Ο συγγραφέας μάλιστα περιγράφει την ένοπλη αντίσταση του λαού ως μια εγκληματική πράξη, ενάντια στην Συνθήκη της Χάγης και το Δίκαιο του Πολέμου.

Σε συνέντευξη του στην ελληνόφωνη εφημερίδα της Γερμανίας Griechenland Zeitung, τόνισε στις 26 Νοεμβρίου 2014: «Επικαλούμαι το Δίκαιο του Πολέμου, καθώς κάνω την αξιολόγησή μου. Οι βαρβαρότητες έγιναν και από τις δύο πλευρές. Η ένταση δημιουργείται από μονόπλευρες θεωρήσεις της πραγματικότητας, κάτι που είναι ανθρώπινο, όμως, ως ιστορικός, που έχω το χρέος να είμαι αντικειμενικός, δε μπορώ να επιλέξω πλευρά. Ποτέ δεν προσέβαλα την κρητική ιστορία, ποτέ».

 

Οι περισσότεροι τοπικοί δημοσιογράφοι και κάτοικοι, ξεκίνησαν δράσεις κατά της αναδείξεως του Richter σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου Κρήτης και ποιός μπορεί να τους κακίσει για αυτό. Όμως υπήρχαν και μέλη του Πανεπιστημίου που δεν έβλεπαν αυτές τις κινητοποιήσεις με καλό μάτι, προχωρώντας στην υπεράσπιση του Richter, με κύριο αιτιολογικό ότι δεν θα ήταν σωστό να ακυρωθεί μια ειλημμένη απόφαση.

Στην πλευρά που τάχθηκε υπέρ του Richter ήταν και η κα Μαρίνα Χειλά. Η ίδια γυναίκα που πήρε τα χρήματα της οικογενείας της από την Ελλάδα και τα πήγε στην Ολλανδία, για να τα προστατέψει από την κρίση και την κακή ελληνική οικονομική πολιτική.

Σε άρθρο της η κα Μαρίνα Χειλά, ανέφερε τα εξής για την πρόταση ακυρώσεως της αγορεύσεως του Richter σε επίτιμο διδάκτορα: «Πιστεύει κάποιος, όμως ότι η γελοιοποίηση του Πανεπιστημίου θα συνέφερε την τοπική κοινωνία; Πιστεύει κάποιος ότι αυτή η στάση συνάδει με τους κανόνες φιλοξενίας και το γνωστό φιλότιμο των Κρητικών που εκδηλώνεται κάθε χρόνο πρώτα απ’ όλα απέναντι στους ίδιους τους Γερμανούς, απογόνους όλων όσων έσφαξαν ανηλεώς σε αυτό τον τόπο; Πιστεύει κάποιος ότι αν ανακαλέσουμε το διδακτορικό από έναν Φιλέλληνα (αυτό το αναγνωρίζουν ακόμα και όσοι έγραψαν επιστολές εναντίον του) θα ωφελήσουμε την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό; Πιστεύει κάποιος ότι ο Ρίχτερ μελετούσε επί 40 χρόνια, δηλαδή μια ολόκληρη ζωή, την χώρα μας, επειδή είχε στόχο εις τας δυσμάς του βίου του να γράψει ένα βιβλίο για να την ταπεινώσει;». Ολόκληρο το συγκεκριμένο άρθρο βρίσκεται στο Rethemnosnews.gr.

Ωστόσο, τα τοπικά μέσα ανέφεραν πως «η κα Χειλά δε δίστασε να επιτεθεί με συκοφαντικές κατηγορίες, μέσω των μέσων κοινωνικής δικτυώσεως (facebook) τόσο στους καθηγητές του τμήματος που αντιδρούσαν όσο και εναντίον του Επίτιμου Α/ΓΕΕΘΑ κ. Μανούσου Παραγιουδάκη, οι όποιες ουδεμία σχέση είχαν με τη πραγματικότητα. Όταν αντιλήφθηκε ωστόσο το ολίσθημά της, κατόπιν των αντιδράσεων που προκλήθηκαν, έσπευσε να διαγράψει τα εν λόγω σχόλια, αν και η τεχνολογία επιβεβαιώνει πως τα γραπτά … μένουν». (Πηγή: http://defenceline.gr/index.php/news/item/2217)

Στο άρθρο του στην Εφημερίδα των Συντακτών, ο Παναγιώτης Γεωργούδης, κατακεραύνωνε τον Heinz Richter, γράφοντας:

«Το δηλητήριο που χύνει ο επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Πολτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης, Χάινς Ρίχτερ, στο απαράδεκτο βιβλίο του «Η μάχη της Κρήτης», εκδ. Γκοβόστη, στο γερμανικό πρωτότυπο είναι «Η κατάληψη της Κρήτης», κατά της μεγαλειώδους παλλαϊκής άμυνας των Κρητών, είναι το ίδιο δηλητήριο που έχυναν οι Γερμανοί ναζί κατά των Ελλήνων στην Μάχη της Κρήτης και στην Εθνική Αντίσταση».

Και συνεχίζει σημειώνοντας πως «ο Μεταμοντέρνος εθνικιστής συγγραφέας αθωώνει τα ναζιστικά τέρατα, που υπήρξαν μηχανές θανάτου, έκαψαν ζωντανές γυναίκες, δολοφόνησαν παιδιά, θέτοντας στο ίδιο επίπεδο τους Έλληνες αμυνομένους με τους ναζί εγκληματίες, έχει ως στόχο την καταρράκωση της Ελληνικής Εθνικής Αντιστάσεως, επάνω στις αξίες τις οποίες εδράζεται η σύγχρονη δημοκρατία. Διότι η Μάχη της Κρήτης είναι η βάση και η Αρχή της Εθνικής Αντιστάσεως με πρωταγωνιστή τον λαό , παράμετρος η οποία ανέτρεψε τα σχέδια των ναζί και διεύρυνε τις αξίες της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της ανεξαρτησίας και της δημοκρατίας». (Πηγή: http://www.efsyn.gr/arthro/proklitika-rihter-gia-ti-mahi-tis-kritis)

Όπως έγραψε ο «Αγώνας της Κρήτης» στην διαδικτυακή του έκδοση, «τελικά όμως, η τελευτή αναγορεύσεως δεν πραγματοποιήθηκε, αφού οι αντιδράσεις ήταν έντονες, ενώ στις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου στο Ρέθυμνο συνέρρευσε μεγάλος αριθμός πολιτών, που διαμαρτυρήθηκαν έντονα για την συγκεκριμένη απόφαση».

«Υπό το βάρος της παρουσίας αυτής, και ενώ εκλήθη η αστυνομία να δώσει λύση, ώστε να μην χαθεί ο έλεγχος, η Πρυτανεία ματαίωσε την εκδήλωση. Πάντως, αν και η εκδήλωση ματαιώθηκε είναι άγνωστο αν τελικά θα πραγματοποιηθεί κάποια άλλη ημέρα και ώρα, όταν ο θόρυβος θα έχει καταλαγιάσει. Να σημειώσουμε ότι όπως μας πληροφόρησαν κύκλοι εντός του Πανεπιστημίου, η αναγόρευση απεφασίσθη μετά από πρόταση καθηγητή που έχει φιλικές σχέσεις με τον κ. Ρίχτερ και μοιράζονται τις ίδιες απόψεις. Κανείς δεν περίμενε να πάρει το θέμα την δημοσιότητα που πήρε». Βέβαια, ο Richter τελικώς έγινε επίτιμος διδάκτορας και η τελετή πραγματοποιήθηκε εν κρυπτώ, σε συμφωνία της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου με φοιτητές.

 

Τελικά, μετά τις κινητοποιήσεις στο Πανεπιστήμιο Κρήτης κατά την αναγόρευση του κ. Ρίχτερ σε επίτιμο διδάκτορα  ο εισαγγέλεας παραπέμπει σε δίκη τον Γερμανό καθηγητή, με βάση τις διατάξεις του νέου νόμου για τον ρατσιμό και την ξενοφοβία που ψηφίστηκε τον Αύγουστο του 2014, ενώ η εκδίκαση της υποθέσεως εχει οριστεί για τις 2 Σεπτέμβρη 2015.

Τα «λεφτάκια μου»…

Είναι σαφές ότι αυτή η ιστορία μας διδάσκει ένα πράγμα. Η γενικότερη αντίληψη της οικονομικής ζωής στην χώρα δεν έχει σχέση με τα πολιτικά πιστεύω του καθενός. Με τον ίδιο τρόπο φοβούνται όλοι, δεξιοί και αριστεροί. Με ακριβώς τον ίδιο τρόπο αντιδρά και η μεγάλη πλειοψηφία των επενδυτών, όταν έρχεται η ώρα για την προσωπική περιουσία του καθενός.

Πολιτικοί από όλο το φάσμα του πολιτικού συστήματος, ακόμη και υπουργοί, έχουν επιλέξει να κινηθούν σύμφωνα με το «πάνσοφο», οικονομικό δόγμα, ανωτάτης διαχειριστικής: «του φευγάτου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ». Όπως μάλιστα έλεγε πρόσφατα κάποιος, που μέχρι πρόσφατα φορούσε την προβιά του πατριώτη, «ευτυχώς οι ήρωες που προστατεύουν εμάς τους έξυπνους»….

Στο απόγειο της οικονομικής κατοχής, τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι απλά. Τι θα έκαναν οι ίδιοι άνθρωποι σε καιρό πραγματικής κατοχής; Θα φέρονταν όπως σήμερα και θα ευλογούσαν τον εχθρό; Δεν θα χαρακτηρίζονταν ως «προδότες»; Τι απέγιναν οι προδότες εκείνης της Κατοχής; Τιμωρήθηκαν ποτέ;

Σαφώς και όχι. Ο καιρός έχει περάσει. Στην θέση των όπλων, σε αρκετές περιπτώσεις πολιτισμένων κοινωνιών, όπως η «ευρωπαϊκή οικογένεια», βρίσκεται η οικονομική ισχύς. Όμως η μοίρα έχει μια περίεργη αίσθηση χιούμορ. Κάποιες φορές όταν προσπαθείς να σώσεις τον «εαυτούλη» σου και είσαι σίγουρος για την ανωτερότητα των ξένων, τρως την σφαλιάρα σου από την SNS Reaal και βλέπεις τον «έναστρο ουρανό», φιλοσοφώντας τις επιλογές σου.

Όπως με τον ίδιο τρόπο έφαγαν την σφαλιάρα τους στην Μάχη της Κρήτης οι υπερόπτες Ναζί, που τόσο πολύ θαυμάζει ο Richter και καλά κάνει, για να θυμίζει στους υπολοίπους ότι το φάντασμα της Γερμανικής επεκτατικής πολιτικής δεν έχει χαθεί.

Μετά από τέτοια «ολλανδικού τύπου» ανάπτυξη είναι ξεκάθαρο πως ο «ευρωλιγουρισμός» δεν έχει όρια σε αυτή την χώρα, αλλά πολλές φορές «όποιος πάει για μαλλί γυρίζει κουρεμένος». «Haarschnitt»

grnea

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply