Γράφω αὐτὴ τὴν ἀνάρτηση μὲ ἀγανάκτηση γιὰ τὰ νέα ἀθῴα θύματα ποὺ ηὗραν τὸν θάνατο στὴν νέα σύγκρουση σκαφῶν στὴν Ἀργολίδα. Εἶναι θλιβερὸ καὶ ἄδικο κάθε χρόνο ἡ χώρα μας νὰ πληρώνῃ τόσο βαρὺ φόρο αἵματος σὲ ἀπαράδεκτα θαλάσσια ἀτυχήματα, τὰ ὁποῖα ὀφείλονται σὲ μία νοοτροπία ποὺ θεωρεῖ ὅτι ἡ θάλασσα εἶναι παιδικὴ χαρά, ὅπου ὅλα εἶναι ἐπιτρεπτά, ὅπου ὅλα τὰ «παιδάκια» μποροῦν νὰ κάνουν τὸ κέφι τους ὡς αὐτὴ νὰ εἶναι ἰδιωτική τους περιουσία, καὶ ἐκ τούτου νὰ ἔχουν τὴν ἀποκλειστική της χρήση..

Γιὰ ὅσους δὲν εἶδαν τὶς εἰδήσεις αὐτὲς τὶς ἡμέρες, τεράστιο φουσκωτὸ ταχύπλοο μὲ δύο θηριώδεις κινητῆρες, μέσα στὴν νύκτα μὲ κάπου 8 ἀλλοδαποὺς ἐπιβάτες καὶ ὁδηγὸ Γάλλο καὶ μετὰ ἀπὸ διασκέδαση καὶ κατανάλωση ἀλκοὸλ ἔπεσε ἐπάνω σὲ μικρότερο σκαφάκι ποὺ ψάρευε, τὸ ἔκοψε στὴν μέση σὰν παξιμάδι καὶ σκότωσε ἀκαριαία δύο ἀπὸ τοὺς ἐπιβάτες τοῦ μικροῦ σκάφους, καὶ μὲ τὸν τρίτο νὰ χαροπαλεύῃ.

Συνήθως οἱ θάνατοι σὲ τέτοια ἀτυχήματα εἶναι φρικτοί, καθ’ ὅσον προκαλῶνται ἀπὸ τὶς προπέλες τοῦ ὑπαιτίου σκάφους μὲ ὅ,τι αὐτὸ σημαίνει…. Σύμφωνα μὲ τὰ ῥεπορτὰζ τὸ μικρὸ σκαφάκι τηροῦσε τοὺς κανόνες ναυσιπλοΐας ἔχοντας ὅλα τὰ ἐπιβαλλόμενα φῶτα ποὺ τὸ καθιστοῦσαν ὁρατὸ ἀπὸ ὅλες τὶς κατευθύνσεις.

Τὸ ἴδιο σενάριο εἴχαμε καὶ πρὶν 2-3 χρόνια μὲ τὴν γνωστὴ σύγκρουση στὴν Αἴγινα μεγάλου ταχυπλόου μηχανοκινήτου μὲ σκάφος ποὺ διῳργάνωνε ἡμερήσιες περιηγήσεις. Καὶ ἐκεῖ εἴχαμε 2-3 νεκροὺς καὶ ἄγνωστο πόσους τραυματίες καὶ ἀναπήρους. Καὶ ἔγινε ἡμέρα μεσημέρι!!!.

Μόλις πρὶν 1-2 χρόνια κοντὰ στὴν εἴσοδο τοῦ Παγασητικοῦ μία παρέα μὲ κρὶς-κράφτ μέσα στὴ νύκτα καὶ τρέχοντας δαιμονιωδῶς μετὰ ἀπὸ διασκέδαση… τὸ ἔριξαν ἐπάνω σὲ βράχια… μὲ ἀποτέλεσμα μία νέα γυναίκα νὰ ἐκτιναχθῇ ἔξω καὶ νὰ εὕρῃ ἀκαριαῖο θάνατο ἐπάνω στοὺς βράχους..

Συχνὰ τὰ καλοκαίρια ἀκοῦμε γιὰ ἀκρωτηριασμοὺς λουομένων ἀπὸ ταχύπλοα ἠλιθίων, ποὺ θεωροῦν ὅτι τὸ ταχύπλοό τους θὰ πρέπη νὰ τὸ κάνουν βόλτες ἐμπρὸς στὴν ξαπλώστρα τους, ἀδιαφορῶντας γιὰ τοὺς ἑκατοντάδες ἀνθρώπους ποὺ εἶναι ἐκεῖ, κάποιοι ἀπὸ αὐτοὺς ἴσως μὴ ὁρατοὶ ἐν ὅσῳ κάνουν βουτιὲς στὸν βυθό. Αὐτοὶ οἱ «θαλασσόλυκοι τῆς ξαπλώστρας» θὰ ἔπρεπε νὰ συλλαμβάνονται ἀπὸ τὸ Λιμενικὸ γιὰ «ἀπόπειρα φόνου ἐκ προθέσεως», καὶ νὰ κατάσχεται τὸ ταχύπλοο παιχνιδάκι τους. Θὰ σώζονταν τὰ πόδια καὶ τὰ χέρια τόσων νέων παιδιῶν, τόσος ἀνθρώπινος πόνος, ζωῶν ποὺ καταστρέφονται γιὰ τὴν ἐπίδειξη τοῦ Μπάμπη στὴν Πιπίτσα..

Δὲν ὑπάρχει δικαιολογία γιὰ τέτοια ἀτυχήματα. Ἀπολύτως καμμία!!! Δὲν μπορεῖ νὰ γίνονται ἀνεκτὰ τὰ «δὲν εἶδα, δὲν κατάλαβα». Δὲν ὑπάρχει δικαιολογία ὄντας μεθυσμένος καὶ μέσα στὴν νύκτα νὰ παίρνεις 7-8 ζωὲς μαζύ σου, ποὺ σὲ ἐμπιστεύονται, καὶ νὰ καβαλᾷς 400-500 ἄλογα μηχανὴ τρέχοντας μὲ 40-50 μίλια τὴν ὥρα, λὲς καὶ ἡ θάλασσα εἶναι ἡ ἰδιωτική σου πισίνα..

Ἡ αἰτία εἶναι ἡ νοοτροπία ὅτι στὴν θάλασσα μπορεῖ κάποιος νὰ κάνῃ ὅ,τι τοῦ κατεβαίνῃ, νὰ πίνῃ, νὰ μεθᾷ, νὰ χαριεντίζεται μὲ τὴν παρέα του καὶ ποῦ καὶ ποῦ νὰ ῥίχνῃ καὶ μίαν ματιὰ ποὺ πάει τὸ μαραφέτι. Ὁπότε οἱ ζωὲς ἀθῴων ἀνθρώπων κρέμονται ἀπὸ τὸ πόσα ποτὰ ἤπιε ὁ κύριος αὐτός, ἢ πόσο μπορεῖ νὰ διαρκοῦν οἱ χαριεντισμοί του, ποὺ τὸν ἀποσποῦν..

Αὐτὰ δὲν εἶναι ναυτοσύνη. Εἶναι Ὕβρις πρὸς τὴν ζωή, τὴν θάλασσα, τὴν φύση, ἢ καὶ πρὸς τὸν Ἅγιο Νικόλαο ἢ τὸν Ποσειδώνα. Στὶς ἀγαπημένες φράσεις μου στὸ προφίλ μου ἔχω τὸ καταστάλαγμα ὅλων τῶν παλαιῶν ναυτικῶν ποὺ λέει «Τὴν θάλασσα μὴν τὴν φοβᾶσαι, ἀλλὰ καὶ μὴν τὴν προκαλῇς». Διότι ἡ πρόκλησίς της εἶναι ὕβρις, καὶ κατὰ τοὺς Ἀρχαίους Ἕλληνες τὴν ὕβρη ἀκολουθεῖ ἡ Νέμεσις…

Αὐτὴ ἡ νοοτροπία εἶναι κυρίαρχος σὲ τύπους μὲ ταχύπλοα μηχανοκίνητα σκάφη. Αὐτοὶ οἱ τύποι συνήθως κάνουν τὸν «θαλασσινὸ» γιὰ 2-3 καλοκαίρια καὶ μετὰ κάνουν τὸ ταχύπλοο BMW ἢ 1-2 δωμάτια στὴν μεζονέτα, καὶ μὴν τὸν εἴδατε τὸν «Καπετὰν Ξαπλώστρα»..

Ὅμως δὲν εἶναι μόνον αὐτοὶ μὲ τὴν νοοτροπία τῆς θεωρήσεως τῆς θαλάσσης ὡς ἰδιωτικῆς πισίνας του, ἢ δὲν φταῖν πάντα αὐτοί. Συχνὰ κάποιοι κάνουν καταδύσεις ἢ καὶ ψαροτούφεκο καὶ θεωροῦν ὅτι μποροῦν νὰ ἀναδύονται ὅπου τους καπνίσει, σὲ ὁποιανδήποτε ἀπόσταση ἀπὸ τὴν ἀκτή, καὶ ἀδιαφορῶντας ἐὰν ἐκείνη τὴν στιγμὴ κάποιο ταχύπλοο ἔρχεται πρὸς τὸ σημεῖο. Τὰ γνωστὰ ὅτι ὁ δύτης πρέπει νὰ ἔχῃ τὴν γνωστὴ σημαδούρα στὴν ἐπιφάνεια ὡς σήμανση δὲν ἐξασφαλίζουν κάτι. Ἕνα ταχύπλοο μὲ 50 μίλια τὴν ὥρα καὶ μὲ τὸν ἥλιο κόντρα, ἂν κι ἐφ΄ ὅσον δῇ τὴν σημαδούρα, θὰ τὴν δῆ τὰ τελευταία 1-2 δευτερόλεπτα πρὶν τὴν τραγῳδία, καὶ ὡς γνωστὸν τὰ πλεούμενα δὲν ἔχουν φρένα. Ἑπομένως καταδύσεις σὲ ἀπόσταση ἀπὸ τὶς ἀκτὲς εἶναι κίνδυνος θάνατος. Μόλις πρὶν ἀπὸ λίγες ἡμέρες στὴν Σκιάθο σκοτώθηκε γνωστότατος καθηγητὴς Φυσικῆς του Βόλου, ἀκριβῶς μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο..

Ἀλλὰ τὴν ἴδια νοοτροπία – περὶ τῆς θαλάσῃς ὡς ἰδιωτικῆς πισίνας – ἔχουν καὶ κάποιοι λουόμενοι. Δὲν μπορεῖ νὰ ἀπαιτῇς νὰ κολυμπᾷς 500-1000 μέτρα ἀπὸ τὴν ἀκτὴ καὶ ὅλα τὰ πλεούμενα σὲ τέτοιες ἀσφαλεῖς ἀποστάσεις νὰ πρέπει νὰ εἶναι στὴν τσίτα ἐπειδὴ ἐσένα ἔτσι σου κάπνισε. Ἐὰν βλέπατε κάποιον νὰ ξαπλώνῃ στὴν μέση μίας λεωφόρου, θὰ σᾶς φαινόταν λογικό;;; Ἐὰν ὄχι, γιατί αὐτὸ εἶναι λογικὸ στήν θάλασσα;;;.

Ἔχω προσωπικὴ ἐμπειρία ἀπὸ κάτι τέτοιο ὅπου ὁ Θεὸς μὲ φύλαξε καὶ δὲν σκότωσα ἄνθρωπο γιὰ μόλις 1-2 δευτερόλεπτα. Καλοκαίρι πρὶν ἀρκετὰ χρόνια, μετέφερα ἱστιοφόρο ἀπὸ τὸν Βόλο στὴν μαρίνα Ἀλίμου στὴν Ἀθήνα. Μεσημέρι, ντάλα ἥλιος, ζέστη καὶ ἔπλεα τουλάχιστον 3 μίλια (περίπου 5 χλμ) ἀνοικτὰ ἀπὸ τὴν Βουλιαγμένη καὶ μὲ κατεύθυνση πρὸς Ἀλιμο. Ἡ θάλασσα λάδι, γύρω δὲν ὑπῆρχε ἀπολύτως τίποτα, ὅποτε ἤμουν χαλαρὸς στὸ τιμόνι, καὶ πήγαινα μὲ ταχύτητα 5-6 μιλίων.
Κάποιαν στιγμὴ καὶ μὲ τὸν ἥλιο κόντρα διακρίνω μπροστά μου κάτι σὰν μικρὴ μαύρη μπάλα, σὰν σημαδούρα ψαράδων, κάτι συχνὸ στὴν θάλασσα, ὅποτε δὲν ἔδωσα ἰδιαιτερα σημασία κι ἐφρόντισα νὰ περάσω ξυστὰ δίπλα της ἀρκεῖ νὰ μὴν πιασθῇ τὸ σκοινί της στὴν προπέλα.
Ὅταν ἔφθασα σὲ ἀπόσταση ἐλαχίστων μέτρων καὶ δὲν εἶχα τὸν ἥλιο νὰ μὲ τυφλώνῃ ἀπὸ τὴν πλευρά του, συνειδητοποίησα ὅτι ἦταν ἄνθρωπος, τελείως ἀκίνητος, ποὺ ἔκανε «ἀνάσκελα»!!! Πάγωσε τὸ αἷμα μου καὶ μὲ ἀπότομο στροφὴ τὴν τελευταία στιγμὴ κατάφερα νὰ περάσω 2-3 μέτρα δίπλα του, καὶ ὄχι ἀπὸ …ἐπάνω του ὅπως ἦταν ἡ ἀρχικὴ πορεία, μὲ βάση τὴν ὁποία θὰ τὸν εἶχα κάνει …φέτες!!! Αὐτὸς μόλις τὴν τελευταία στιγμὴ μὲ χαιρέτησε κουνῶντας λίγο τὸ χέρι του σὰν νὰ μὴν ἔχῃ συναίσθηση ποὺ εὑρίσκεται. Ἔχοντας πάθη ἕνα σχετικὸ σὸκ καὶ ὄντας πολὺ ταραγμένος γύρισα, τὸν πλησίασα φορτωμένος ἀπὸ θυμὸ καὶ μὲ σκοπὸ νὰ τοῦ ῥίξω ἕνα βρίσιμο, ὅποτε διεπίστωσα ὅτι ἦταν ἕνας ἡλικιωμένος 70-80 χρονῶν !!! Τί δουλειὰ ἔχει ἕνας ἡλικιωμένος καὶ μόνος του νὰ κολυμπᾷ 5 χλμ ἔξω ἀπὸ τὴν Βουλιαγμένη;;;; Ἔχουμε παραφρονήση;;;.

Ἕνα μεγάλο ταχύπλοο motor-yacht, ἔχοντας καὶ αὐτὸ τὸν ἥλιο κόντρα, δὲν θὰ εἶχε δῆ κάτι, θὰ τὸν εἶχε κάνη …κιμά, καὶ πιθανότατα ὁ τιμονιέρης, λόγῳ τοῦ ἐκτοπίσματος τοῦ σκάφους, οὔτε ποὺ θὰ καταλάβαινε τί ἔγινε καὶ θὰ συνέχιζε τὸ ταξείδι του σὰν νὰ μὴν συνέβη τὸ ὁ,τιδήποτε. Ἄντε νὰ τὸν εὕρῃ τὸ Λιμενικό, ἐὰν βέβαια εὕρισκε κἂν πτῶμα…..

Συμπέρασμα
Ἡ θάλασσα δὲν εἶναι ἰδιωτικὴ πισίνα μας, δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε σὲ αὐτὴν ὅ,τι μᾶς κατεβαίνῃ καὶ ὁπουδήποτε, ἀδιαφορῶντας γιὰ τοὺς κινδύνους ποὺ ἐλλοχεύουν γιὰ ἐμᾶς, τὴν παρέα μας καὶ τοὺς συνανθρώπους μας.
Δὲν μπορεῖ νὰ μεταχειριζόμεθα πλεούμενα σὰν νὰ εἶναι καραβάκια στὴν μπανιέρα τῆς μαμᾶς μας, ἢ νὰ τὰ ἔχουμε γιὰ ἐπίδειξη στὶς παραλίες τῆς ξαπλώστρας. Τὰ πλεούμενα εἶναι σύμφυτα μὲ τὴν Ἑλληνική μας παράδοση. Φτιάχνονται γιὰ νὰ διασχίζουν θάλασσες, νὰ μᾶς πηγαίνουν στὶς πιὸ ἀπάτητες ὀμορφιὲς τῆς πατρίδος μας, προσκυνήματα στὶς «ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου» ποὺ θὰ ἔλεγε καὶ ὁ μεγάλος μας Ἐλύτης. Εἶναι ντροπὴ νὰ τὰ μετατρέπουμε σὲ δολοφονικὰ ἐργαλεῖα ἀπὸ ἔλειψη ναυτοσύνης καὶ ὑπευθυνότητος. Ἡ θάλασσα ἔχει νὰ προσφέρῃ πολλὰ καὶ σὲ ὅλους, ἀρκεῖ νὰ τὴν σεβόμεθα καὶ νὰ τὴν χαιρόμεθα μὲ σύνεση καὶ σωφροσύνη.

Χατζηκρυστάλλης Τᾶσσος