Τὸ θέμα καίει. Ἐδῶ καὶ σχεδὸν τέσσερις δεκαετίες, τὸ θέμα τῆς Κύπρου καίει.
Μᾶς ἔχουν ἀφήσει χρόνους ὅλα τὰ πολιτικὰ γουρούνια ποὺ διεχειρίσθηκαν τὴν ὑπόθεσιν, ὅπως γιὰ παράδειγμα ὁ «ἐθνάρχης», ἀλλὰ ὁ φάκελλος «Κύπρος» παραμένει ἑρμητικὰ κλειστός!!!
Γιατί;
Νά μή θιγοῦν συνειδήσεις; Νά μή σπιλωθοῦν μνῆμες; Νά μήν ἐνοχληθοῦν οἱ «μία φορά προδότες, πάντα προδότες»;
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς
Ἡ νῆσος Σάσων.
Ποιά εἶναι; Ποῦ εἶναι; Γιατί δέν μαθαίνουμε ΤΙΠΟΤΑ γιά τήν ὕπαρξίν της;
Πότε τήν ἐγκαταλείψαμε; Γιατί τό κάναμε;
Πῶς κατέληξαν οἱ κάτοικοί της; Τί σημασία ἔχει γιά τήν κάθε χώρα καί ἰδίως γιά τήν Ἑλλάδα;
Ἄλλη μία ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ προδοσία. Μὰ πάρα πολὺ μεγάλη!
Γεμάτη ἡ ἰστορία μας ἀπὸ αὐτές. Ἀλλὰ ὅσες κι ἐὰν μάθῃς, πάλι ἡ πίκρα, ὁ θυμός, ἡ ὀργὴ σὲ καταλαμβάνουν…
Καὶ δυστυχῶς, πάλι ὁ Βενιζέλος στὴν μέσιν…
Αὐτὸ τὸ τόσο ἀμφιλεγόμενον πρόσωπον, ποὺ οὐδόλως τελικῶς καλὸ μᾶς ἔκανε.. Μόνον ὀργή μᾶς ἄφησε… Συνέχεια
Μά καλά, δέν ὑπάρχει οὔτε ἕνας Ἕλλην μέσα στούς πολιτικούς μας;
Σήμερα θὰ βρίσω!
Γιὰ τὴν ἀκρίβεια, θὰ παρουσιάσω ἕνα θέμα ποὺ θὰ κάνῃ πάρα πολλοὺς ὄχι μόνον νὰ βρίσουν, ἀλλὰ καὶ νὰ θελήσουν νὰἐπισπεύσουν τὶς ὅποιες διαδικασίες, μήπως καὶ τελειώσουμε μίαν ὤραν ἀρχύτερα μὲὅλους αὐτοὺς ποὺ αὐτοχρίστηκαν κυβερνῆτες μας καὶ μᾶς ῥουφοῦν τὸ αἷμα ἐδῶ καὶ αἰῶνες.
Μὴν νομίζετε πὼς ἀκριβῶς τὰἴδια δὲν συνέβαιναν σὲ κάθε περίοδο τῆς ἱστορίας μας… Θὰἦταν ἄδικο γιὰ τοὺς σημερινούς.. Οἱ σημερινοὶ ἀνήκουν σὲ μίαν «σχολὴ» τὴν ὁποίαν ὅμως σχολὴν ἄλλοι πρῶτοι μᾶς φόρτωσαν. Συνέχεια
Τὰ τουβλοχιλιάρικα τοῦ «ἐθνάρχου».
ΤΟΥΒΛΑ ΤΑ ΧΙΛΙΑΡΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ “ΕΘΝΑΡΧΗ” ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ… ΜΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙ ΔΙΑΨΕΥΣΗ!
«Τούβλα» τα χιλιάρικα ο Εθνάρχης!
Το πρωΐ της περασμένης Κυριακής 2 Οκτωβρίου 2011, στην εκπομπή των Ιορδάνη Χασαπόπουλου και Μανώλη Συνέχεια
Ὁ Καραμανλῆς, οἱ συμφωνίες ποὺ τὸν «ἀνέδειξαν» καὶ ἡ Κύπρος.
Τὸ «θέμα Κύπρος» σὲ συνδυασμὸ μὲ τὸν Καραμανλῆ, ἐμένα πλέον, μὲ παραπέμπει σὲ συνειδητὸ ξεπούλημα, μὲ στόχο τὴν ἀνέλιξι τοῦ Καραμανλῆ πολιτικῶς. Αὐτὸ ἄλλως τε βγαίνει πλέον ἀπὸ ὅλο καὶ περισσότερες καταγγελίες, μαρτυρίες καὶ βιογραφίες τῆς ἐποχῆς.
Σήμερα μία ἀκόμη καταγραφὴ ἀπὸ τὸν Φιλίστορα ποὺ ἁπλῶς ἐπιβεβαιώνει τὰ γνωστά: «ἡ Κύπρος κεῖται μακράν» γιὰ τὸν «ἐθνάρχη»… Ἢ ἄλλως, γιὰ κάθε πρόσωπο ποὺ πέρασε ἀπὸ τὶς κυβερνητικὲς καρέκλες τοῦ τόπου μὲ μοναδικόν του στόχο τὴν προσωπική του προβολή, θυσιάζοντας κάθε ἠθικὸν καὶ δίκαιον.
Ἀκόμη κάποιοι νοσταλγοὶ τοῦ δοσιλογισμοῦ του τὸν ὑμνοῦν… Ντροπή τους καὶ ντροπή μας.
Η πολιτική κρίση του 1955 και η ανάδειξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην εξουσία (5 Οκτωβρίου 1955)
Μετά τις δημοτικές εκλογές του 1954 προέκυψε μεγάλη πολιτική κρίση στην Ελλάδα, λόγω της ασθένειας του Πρωθυπουργού Αλέξανδρου Παπάγου. Ως τις αρχές του 1955, η κεντρική θέση του Παπάγου στα πολιτικά δρώμενα της Χώρας ήταν αδιαμφισβήτητη, ενώ ο Εθνικός Συναγερμός διέθετε μια άνετη πλειοψηφία στην βουλή χάρις την σαρωτική εκλογική νίκη του 1952. Ήδη όμως από την Άνοιξη του 1955 με την επιστροφή του από την Ελβετία, η υγεία του Παπάγου είχε επιδεινωθεί σοβαρά και είχε ξεκινήσει μια άτυπη κούρσα διαδοχής μέσα στους κόλπους του “Εθνικού Συναγερμού” μεταξύ των δύο βασικότερων και επικρατέστερων διεκδικητών της πρωθυπουργίας Παναγιώτη Κανελλόπουλου και Στέφανου Στεφανόπουλου. Συνέχεια
Οἱ μισὲς ἀλήθειες ἀντιπρόεδρε, ἰσοδυναμοῦν μὲ ψέμματα.
Ἡ μισὴ «ἀλήθεια» τῆς νεωτέρας ἱστορίας τῆς Ἑλλάδος, θέλει τὸν Καραμανλῆ ἐθνάρχη. Προσφάτως ὅμως ἐδιάβασα κάτι λεπτομέρειες στὸ βιβλίο τοῦ Μακαρέζου, ποὺ μόνον ἐθνάρχη δὲν τὸν χρήζουν. (Ἐκτὸς φυσικὰ ὅλων τῶν ἄλλων ποὺ ἔχω διαβάσει κι ἔχω …ἀνατριχιάσει!) Εἶναι γιὰ παράδειγμα γνωστὸ σὲ ὅλους τοὺς πολιτικοκομματικοὺς κύκλους, πὼς ὁ «ἐθνάρχης» «διαπραγματευόταν» τὴν ἐπιστροφή του στὴν Ἑλλάδα μὲ τὸν Μακαρέζο, ἔως τὸ Πάσχα τοῦ 1974. Ὁ δὲ Μακαρέζος, ἔκανε ἀγώνα κυριολεκτικῶς γιὰ νὰ ἐνημερώσῃ τὸν Ἰωαννίδη, ἀλλὰ ἐπὶ ματαίῳ. 
Τὸ γιατί ὁ «ἐθνάρχης» «δὲν ἔφερε εὐθύνες» μετά καὶ γιατὶ ἡ Κύπρος (κατὰ «ἐθνάρχη» πάντα) «κεῖται μακράν», θὰ τὸ μάθουμε μόνον ὅταν ἀνοίξῃ αὐτὸς ὁ ῥημαδοφάκελλος, ἐὰν κάποτε ἀνοίξῃ. Ἔως τότε, ὁ «ἐθνάρχης» παραμένει «ἐθνάρχης». Τὰ εἰσαγωγικὰ ἢ ποὺ θὰ βγοῦν ἢ ποὺ θὰ μεγαλώσουν σὲ μέγεθος ἢ ποὺ θὰ ἐξαφανίσουν διὰ παντός τὸ περιεχόμενον τους.
Ἐὰν ὅμως ἡ δημοκρατία ἀπεκαταστάθῃ κατὰ τὴν ἐπιστροφὴ Καραμανλῆ, εἶναι κι αὐτὸ σχετικό. Δημοκρατία θὰ εἶχαμε ἐὰν δὲν βλέπαμε διώξεις κατὰ τῶν ὅσων πρωτοεστάτησαν ἢ συνηργάσθησαν μὲ τὴν χούντα. Γενικῶς δὲν μὲ εὑρίσκουν σύμφωνο οἱ δικατορίες. Ὅμως καὶ οἱ ἐπιλεκτικές τιμωρίες ἐπίσης δὲν μὲ εὑρίσκουν σύμφωνο. (Παράδειγμα κραυγαλέο θὰ διαβάσετε στὸ Τὸ ΕΛΙΑΜΕΠ κι ὁ πραγματικός του ῥόλος καὶ στὸ Μπαμπινιώτης, κόρες καὶ συμπέθεροι .)