Στὴ πρώτη εἰκόνα (Νο 1) ὁ πρώην γενικὸς Γραμματεὺς τοῦ ΚΚΕ Σταυρίδης (ὁ Φλωράκης καὶ ἡ Παπαῤῥῆγα τοῦ παρελθόντος δηλαδή, γιὰ νὰ καταλάβουμε τὴν βαρύτητα τῶν λεγομένων του) μᾶς λέει τὸ ποιοὶ ἵδρυσαν τὸ ΚΚΕ.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἑβραῖοι
Ἰσραηλινὸς ἐπεκτατισμὸς (ε)
Ὁ ἐπεκτατισμὸς τοῦ Ἰσραὴλ συνιστᾶ ἀπειλὴ γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα
Μέρος Πέμπτον
Τίποτα σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο δὲν εἶναι πλήρως μονομερές. Ὁ ἴδιος ὁ Ῥενάν, ἀναγνωρίζοντας ὅτι «καμμία κακία δὲν μπορεῖ νὰ ξεπεράσῃ ἐκείνη τῶν Ἰουδαίων», ἐπισημαίνει πὼς σὲ πολλὲς περιπτώσεις ἀποδεικνύονται ἄνθρωποι πολὺ μεγάλης καλωσύνης [1].
Βάσει προσωπικῶν μου βιωμάτων καὶ ἐμπειρίας, αὐτὴν τὴν τελευταία διαβεβαίωση τοῦ Γάλλου σοφοῦ τὴν θεωρῶ σωστή. Οἱ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς -ἀριθμητικῶς λίγους- πραγματικὰ πολὺ καλοὺς ἀνθρώπους ποὺ μέχρι τώρα γνώρισα ἤσαν Ἰουδαῖοι, γνήσιοι ἤ, ἔστω, ἄτομα ποὺ θεωροῦσαν τὸν ἑαυτό του ὡς Ἰουδαῖο. Ἐπιπλέον… θὰ μοῦ ἐπιτραπῆ, ἐλπίζω, κάτι σὰν «ἐξομολόγηση»: Ὅποτε εὑρίσκομαι στὸ ἐξωτερικὸ καὶ πρέπει νὰ γευματίσω, Συνέχεια
Ἰσραηλινὸς ἐπεκτατισμὸς (δ)
Ὁ ἐπεκτατισμὸς τοῦ Ἰσραὴλ συνιστᾶ ἀπειλὴ γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα
Μέρος Τέταρτον
Καιρὸς εἶναι πιὰ νὰ καταλύσωμεν τὸν λόγον· ἐπιβάλλεται προηγουμένως, ὅμως, μία συμπερασματικοῦ χαρακτῆρος ἀνακεφαλαίωσις· καὶ αὐτὴ ἔχει ὡς ἀκολούθως:
Οἱ Ἑβραῖοι/Ἰσραηλίτες/Ἰουδαῖοι/Ἰουδαΐτες/Ἰσραηλινοί, προβάλλοντας τὴν «διαθήκη» («συμβόλαιο») ποὺ οἱ ἴδιοι ἔχουν συνάψει μὲ τὸν Θεὸ [1]– καὶ ἑρμηνεύοντάς την κατὰ τὸ δοκοῦν ἐξυπακούεται- ἐπιδιώκουν τὴν βιαία κατάληψη τοῦ συνόλου τῆς γῆς τῶν Παλαιστινίων. Ὡς πρὸς αὐτό, δύο κυρίως εἶναι τὰ ἐρωτήματα ποὺ μπορεῖ κάποιος νὰ θέσῃ:
Συνέχεια
Ἰσραηλινὸς ἐπεκτατισμὸς (γ)
Ὁ ἐπεκτατισμὸς τοῦ Ἰσραὴλ συνιστᾶ ἀπειλὴ γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα
Μέρος Τρίτον
Ὡς πρὸς τὰ ὅσα ἀναφερθήκαμε, λοιπόν, οὕτως ἐχέτω· ὁπότε σπεύδω στὴν -ὅσο γίνεται περισσότερο- ἐπιστημονικὴ προσέγγιση τῶν «ἰουδαϊκοῦ θρησκεύματος» κατοίκων τοῦ σημερινοῦ «κράτους τοῦ Ἰσραήλ», ποὺ αὐτοὶ βέβαια ἔχουνε πλῆρες τὸ δικαίωμα νὰ ἀποκαλοῦνται ὄχι βέβαια «Ἰσραηλίτες» ἀλλὰ ἁπλῶς «Ἰσραηλινοί».
Τὸ ἐν λόγῳ θρήσκευμα λοιπὸν παρουσιάζει τὰ ἑξῆς χαρακτηριστικά: Συνέχεια
Ἰσραηλινὸς ἐπεκτατισμὸς (β)
Ἰσραηλινὸς ἐπεκτατισμὸς (α)
Ὁ ἐπεκτατισμὸς τοῦ Ἰσραὴλ συνιστᾶ ἀπειλὴ γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα
Μέρος Πρῶτον
Κυττάξτε τώρα τὸ πῶς διαστρέφεται ἡ Ἱστορία (μιλᾶμε γιὰ τὴν παραχάραξη): Θυμᾶστε τόν Τζῶν Φιτζέραλντ Κέννεντυ, Πρόεδρο τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν, ποὺ δολοφονήθηκε στὸ Ντάλλας τοῦ Τέξας; Αὐτὸς ὁ ὁποῖος ἀρχικῶς ἐθεωρήθη «αὐτουργὸς τοῦ ἐγκλήματος», ἐδολοφονήθη στὸ μάνι-μάνι ἀπὸ ἄτομο ἰουδαϊκῆς καταγωγῆς, πού, στὴν συνέχεια, πέθανε λόγῳ βαρειᾶς του ἀσθενείας. Μετὰ ἀπὸ τὸν Πρόεδρο, ἐδολοφονήθη, ἐπίσης στὸ μάνι-μάνι, καὶ ὁ ἀδερφός του, ὑπουργὸς Δικαιοσύνης τῶν Η. Π.Α. καὶ στὸ πιὸ μετὰ ὁ τρίτος ἀδελφὸς Κέννεντυ ἔπαθε ἀτύχημα, κατὰ τὴν διερεύνηση τοῦ ὁποίου διεπιστώθη πὼς ὁδηγοῦσε μεθυσμένος καὶ οὕτῳ καθ’ ἑξῆς. (Ὁ τελευταῖος, αὐτὸς μὲ τὸ ἀτύχημα, δὲν σκοτώθηκε καθ’ ὅ,τι ἦταν «ἀνώδυνος» γιὰ τὴν ἀπόκρυφη κυβέρνηση [occult government] τῆς Ἀμερικῆς. Ἁπλῶς τοῦ ἐσφράγισαν τὸ στόμα – ἑρμητικῶς.) Ὁ οἱονεὶ πειρασμὸς νὰ ἐπιχειρηθῇ ἐν πρὸ κειμένῳ παραλληλισμὸς μὲ τὴν «πορεία πρὸς τὸν θάνατο» τῶν ἀδελφῶν Κέννεντυ μὲ ἐκείνη τῶν καθ’ ἡμᾶς ἀδελφῶν Παναγούλη ἤδη ἀναδύεται ἀκαταμάχητος… Συνέχεια