Οἱ «ξεχασμένες» ἀσθένειες.

Μᾶλλον λάθος ὁ τίτλος. 

Οἱ ξεπερασμένες ἔπρεπε νὰ γράψω. 

Δὲν μὲ ἀφήνει ὅμως ἡ ἐπικαιρότης. Μὲ κυνηγᾶ. 

Κι ἀπὸ ξεχασμένες ἔγιναν ἐπανεμφανιζόμενες… Καὶ καλὰ κρατοῦσες. Καὶ διαδιδόμενες.

Ἐὰν συνυπολογίσουμε τὴν κατάῤῥευσι τοῦ συστήματος ὐγείας. (Πάλι γιὰ τοὺς ἰδίους λόγους… ) Τὴν ἀδυναμία πληρωμῆς εἰσφορῶν στὰ δημόσια ταμεῖα. Τὴν ἀναγκαστικὴ πλέον ἀποχὴ ἀπὸ την ἰατρικὴ περίθαλψι…Τότε συζητᾶμε μήπως γιὰ ἔναν ἐξαιρετικό τρόπο γενοκτονίας;

Συνέχεια

Ζωντανὴ ἀπειλὴ ἡ φυματίωσις!

Ὁ βάκιλος τῆς φυματιώσεως στὴν Ἑλλάδα ἐθέρισε. Ἰδίως τὴν ἐποχὴ τοῦ μεσοπολέμου καὶ τὴν περίοδο τῆς κατοχῆς. Ἕνα πρόβλημα ποὺ εἴχαμε ξεπεράσει ὅμως ἐπέστρεψε, ἐνισχυμένο καὶ ἀπειλητικό. Μάλιστα, ὑπὸ τὶς ὑπάρχουσες συνθῆκες, τὸ θέμα καταντᾶ ἀκραῖα ἐπικίνδυνον. 

Διότι τὸ ἰατροφαρμακευτικόν μας σύστημα ἔχει …ἐξαϋλωθεῖ, τὸ σύστημα ὑγείας ἔχει …πριονισθεῖ κανονικότατα καὶ ὁ ὑπουργὸς …καμαρώνει! Συνέχεια